Τα Άβατο του Αγίου Όρους το οποίο απαγορεύει την είσοδο στις γυναίκες ισχύει από την αρχή της σύστασης της Αθωνικής πολιτείας, εδώ και περισσότερα από 1.000 χρόνια.
Σύμφωνα με το άρθρο 186 του Καταστατικού Χάρτου του Αγίου Όρους “η εις την χερσόνησον του Αγίου Όρους είσοδος των θηλέων κατά τα ανέκαθεν κρατούντα απαγορεύεται”. Η απαγόρευση αυτή κυρώνεται και ποινικά και η παράβασή της επισύρει ποινή φυλάκισης από δύο μήνες μέχρις ένα έτος.
Σύμφωνα με τον καθηγητή, Δρ. Γκράχαμ Σπικ, συγγραφέα βιβλίων για το Άγιο Όρος, ο οποίος μίλησε στο BBC, η απαγόρευση έχει ρίζα από τον 10ο αιώνα όπου απαγορεύονταν τα θηλυκά ζώα στα μοναστήρια.
“Όλοι γνώριζαν ότι οι γυναίκες δεν είχαν τη δυνατότητα να μπουν σε μοναστήρια αντρών”, σημειώνει ο Σπικ, καθώς όπως λέει αυτός ήταν ο μοναδικός τρόπος για να εξασφαλιστεί η αγαμία των μοναχών.
Αυτός, όμως, δεν είναι ο μοναδικός λόγος για τον οποίο απαγορεύεται η παρουσία των γυναικών. “Μία από τις παραδόσεις αναφέρει ότι η Παρθένος Μαρία ξέφυγε από την πορεία της όταν προσπαθούσε να πλεύσει προς την Κύπρο και έφτασε στο βουνό Άθως. Και της άρεσε τόσο πολύ που προσευχήθηκε στο γιο της ότι θα πρέπει να της ανήκει και εκείνος συμφώνησε”, αναφέρει ο Σπικ και συνεχίζει: “Ακόμα αποκαλείται ο κήπος της Μητέρας του Θεού, είναι αφιερωμένος στη δόξα της, και εκείνη μόνη εκπροσωπεί το φύλο στο Άγιο Όρος”.
Όπως σημειώνει ο Σπικ, οι μόνες που εξαιρούνται από την απαγόρευση είναι οι γάτες καθώς και τα άγρια ζώα τα οποία οι μοναχοί δεν μπορούν να θέσουν υπό τον έλεγχό τους.
Οι γυναίκες που έσπασαν το άβατο
Παρά την απαγόρευση, υπήρξαν γυναίκες που κατάφεραν να επισκεφθούν την περιοχή.
Κατά τη διάρκεια του ελληνικού εμφύλιου πολέμου, μεταξύ 1946 και 1949, το Άγιο Όρος χορήγησε άσυλο σε ομάδες χωρικών ανάμεσα στους οποίους βρισκόταν γυναίκες και μικρά κορίτσια.
Επίσης το 1953 μία Ελληνίδα, η Μαρία Ποιμενίδου επισκέφθηκε το Άγιο Όρος, η οποία τα κατάφερε καθώς είχε ντυθεί άντρας.
Τον Μάιο του 2008, τέσσερις Μολδαβές, θύματα διακινητών βρέθηκαν στο Άγιο Όρος, οι μοναχοί όμως δήλωσαν ότι τις συγχωρούν για την παρουσία τους εκεί.
Παλια παραμυθια!!! Τωρα πια στις “καλες” παραλιες εχουν γινει ενοικιαζομενα σπιτια, ολοκληρες βιλλες και με πισινες ακομη, που τα μοναστηρια νοικιαζουν το καλοκαιρι σε τουριστες κυριως οικογενειες!!! Πας και με τον κοινωνικο τουρισμο ακομη!!! Οποτε για πιο…αβατο μιλαμε!!!
Μην ξεχνάτε (ίσως ηθελημένα) να αναφέρεται ότι τα βράδια πηγαίνουν “γυναίκες” στα μοναστήρια για την εκτόνωση των μοναχών. Στα πιο μακρινά (από το λιμάνι), “ησυχαστήρια” υπάρχουν νεαροί υπό καταστολή για να ξεχαρμανιάζουν οι εκεί μοναχοί.
Ισα μωρη ανωμαλη που πηγαινουν “γυναικες” “νεαροι σε…καταστολη, για να ξεχαρμανιαζουν οι μοναχοι”, πολλες γκει τσοντες βλεπεις για να ξεχαρμανιαζεις εσυ φαινεται!!! Προσεχε μη σου σπασει το καροτο και μεινει μεσα, φαντασιοπληκτη…τραβέλω!!!
Το πιο πιθανό για σένα, είναι ότι είσαι γυναίκα…κανονική, με οργιώδη φαντασία, με γραμμένες πολλές ώρες στο πορνοκοντέρ του ίντερνετ!!! Φυσικά δεν έχεις πάει ποτέ, για να λες αυτές τις μαλακίες, για πιο “μακρινά ησυχαστήρια, απ’ το…λιμάνι”!!! Μάθε καλή μου λοιπόν, οτι όλα τα παραθαλάσσια μοναστήρια, έχουν προβλήτες μικρές, για να προσεγγίζουν μικρά πλοιάρια με προσκυνητές ή με εφόδια και δεν υπάρχει λιμάνι, όπως εσύ το φαντάζεσαι…με την πλούσια φαντασία σου!!! Κι όσο για τις “γυναίκες” σε…καταστολή, τι να πει κανείς!!! Είσαι μεγάλο…νούμερο!!!