Γελάει ο κόσμος – Ρε τι πίνει και δεν μας δίνει; Παρασκευόπουλος: “Μόνο ένας από τους τρεις Γεωργιανούς βγήκε με τον νόμο μου”

Στην αντεπίθεση επιχειρεί να βγει ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης κ. Νίκος Παρασκευόπουλος αναφορικά με την κριτική που δέχεται για τις περίφημες διατάξεις περι αποσυμφόρησης των φυλακών υποστηρίζοντας ότι η πρόωρη απελευθέρωση κρατουμένων που προκάλεσε ο δικός του νόμος οδήγησε σε μείωση της βαριάς εγκληματικότητας.
Ο πρώην υπουργός δε, υποστηρίζει για την πρόσφατη υπόθεση με τους Γεωργιανούς που σιδέρωναν τα θύματά τους «παρά τα ψεύδη, ότι “τρεις από τους επτά αδίστακτους ληστές είχαν πρόσφατα αποφυλακιστεί με τις ευεργετικές διατάξεις του νόμου Παρασκευόπουλου”, στην πραγματικότητα μόνο ένας από τους δράστες είχε φυλακιστεί με ποινή 4 μηνών για απόπειρα κλοπής και η ποινή του είχε μετατραπεί σε χρηματική. Το ψεύδος είναι πλήρες και αισχρό».
Οσο για τον δικό του νόμο σπεύδει να υποστηρίξει πως «Ο ν. 4322/2015, όντως, προέβλεψε συγκριτικά ταχύτερη απόλυση για ορισμένες κατηγορίες κρατουμένων. Ωστόσο:

α) Έτσι κι αλλιώς, πλην ελαχίστων, οι κρατούμενοι θα απολύονταν με τις κοινές ρυθμίσεις περί απολύσεων (πλην ισοβιτών).

β) Η παρατήρηση έχει δείξει σε άλλες χώρες ότι η μεγαλύτερη διάρκεια της φυλάκισης οδηγεί σε αύξηση του ποσοστών εγκληματικής υποτροπής.

γ) Η αποσυμφόρηση που επήλθε με το ν. 4322/2015, απέτρεψε τα ακραία φαινόμενα συνωστισμού. Αυτά, όπως είναι φανερό, όχι μόνο έπλητταν τα ανθρώπινα δικαιώματα των κρατουμένων (το ενδιαφέρον των συκοφαντών γι’ αυτά είναι μηδενικό), αλλά δημιουργούσαν συνθήκες εκβαρβαρισμού και αγριότητας, που μετά την αποφυλάκιση έσπρωχναν στο έγκλημα.

δ) Η αποσυμφόρηση επίσης έσωσε τη χώρα μας από το όνειδος και τις βαριές δαπάνες, λόγω καταδικών από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, εξαιτίας των συνθηκών στις φυλακές

– Τέλος, κατά τις καταγραφές της Αστυνομίας η βαριά εγκληματικότητα στα τελευταία χρόνια έχει μειωθεί κατά πολύ»

«Είναι φανερό, με βάση τα παραπάνω, ότι όποιος επιλέγει να προβάλλει ορισμένα εγκλήματα από τα δυστυχώς πολλά που τελούνται μετά την αποφυλάκιση, σαν δήθεν έργα ενός νόμου, θέλει λίγους ανθρώπους στιγματισμένους με ψεύδη και την καλλιέργεια του φόβου στους υπόλοιπους. Μεθοδεύει πολιτικές σκοπιμότητες και τον κοινωνικό εκφασισμό» αναφέρει τέλος ο κ. Παρασκευόπουλος.