π. Χαράλαμπος Κοπανάκης: “είναι η άποψη μου και έχει απόλυτο έρεισμα στην παράδοση μας “
Ο πατέρας Χαράλαμπος Κοπανάκης, ιερέας στον οικισμό του Σοκαρά, έγινε το πρόσωπο της ημέρας, μετά από την ανάρτηση που έκανε στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook σχετικά με τη Θεία Κοινωνία. Το neakriti.gr επικοινώνησε με τον ιερέα που εδω και 24 χρόνια βρίσκεται στους κόλπους της εκκλησίας και κοντά στους πιστούς. Για τον ίδιο είναι αδιαπραγμάτευτη η προσωπική του άποψη την οποία δημοσιοποιεί με επιχειρήματα και αίσθημα ευθύνης. Όπως μας δήλωσε χαρακτηριστικά “είναι η άποψη μου και έχει απόλυτο έρεισμα στην παράδοση μας “. “Δεν έρχομαι σε αντιπαράθεση με κανένα, είπα απλά τη γνώμη μου, όπως αυτή προκύπτει από τους αιώνες της εκκλήσίας”.
Η ανάρτηση του π. Χαράλαμπου Κοπανάκη
Ο πατέρας Χαράλαμπος θέλησε να πάρει θέση για τη Θεία κοινωνία και την άποψη που πολλάκις ακούστηκε και διατυπώθηκε από εκκλησιαστικά στόματα αλλά και από λαϊκούς σε θέσεις ευθύνης, ότι μέσω της Θείας κοινωνίας δεν μπορεί να μεταδοθεί ο κορωνοϊός.
“Ευτυχώς πλέον στην εποχή μας, η δυνατότητα να εκφράζει κανείς τη γνώμη του, είναι κατοχυρωμένη και εν πολλοίς σεβαστή. Είναι σημαντικό λοιπόν να εκφραζόμαστε, αρκεί να το κάνουμε με αίσθημα ευθύνης και επιχειρήματα. Η γνώμη μου λοιπόν εντελώς ξεκάθαρα, για το θέμα του τρόπου μετάδοσης της Θείας Κοινωνίας, έχει ως εξής. Την εποχή που αποφασίστηκε και υιοθετήθηκε η χρήση ίδιου για όλους κουταλιού, το τελευταίο που μπορούσαν να υποθέσουν οι άνθρωποι, ήταν η πιθανότητα μετάδοσης ασθενειών. Σκεφθείτε οτι μέχρι πριν έναν αιώνα,είχαμε άγνοια για τη χρησιμότητα του πλυσίματος των χεριών, ως νούμερο ενα πράξη προστασίας. Συνεπώς η απόφαση για την χρήση ενός κουταλιού με το οποίο θα Κοινωνούν ολοι οι πιστοί, δεν λήφθηκε με υγειονομικά κριτήρια, αλλά καθαρά για πρακτικούς λόγους. Οι άνθρωποι τώρα, διαχρονικά έχουμε την τάση να κολλάμε στους τύπους, χάνοντας την ουσία.
Για όσους έχουν ασχοληθεί έστω και λίγο με τα θεολογικά, είναι γνωστό ότι ο Χριστός έδωσε μεγάλη βάση στην διάκριση τύπου και ουσίας. Συνοψίζοντας, η ουσία για το Χριστιανισμό, είναι να μετέχουν οι πιστοί στη μετάληψη του Άρτου και του Οίνου της κοινής λατρείας. Το επουσιώδες, είναι ο τρόπος που θα γίνεται αυτό. Στις θρησκείες βέβαια, η σχέση με το παλαιό είναι περίεργη. Σχεδόν σε όλες τις θρησκείες, όποια πρακτική έρχεται από το παρελθόν, λαμβάνει θέση δόγματος, ακόμα και αν πρόκειται για πρακτικό θέμα, στο οποίο φυσιολογικά θα έπρεπε να υπάρχει ευελιξία.
Επειδή λοιπόν είμαστε εγκλωβισμένοι σε αυτό τον τρόπο προσέγγισης της εκκλησιαστικής πραγματικότητας, ψάχνουμε απεγνωσμένα επιχειρήματα που να κατοχυρώνουν την θαυματουργική παρεμπόδιση μετάδοσης ασθενειών, μέσω του κοινού κουταλιού. Τα επιχειρήματα όμως αυτά, καθόλου πειστικά δεν είναι, δεδομένου οτι δεν έχουμε επιστημονικά στοιχεία από παλαιότερες εποχές. Αυτό, θα ήταν εξάλλου αδύνατον, αφού οι εργαστηριακές αναλύσεις και οι στατιστικές μελέτες, είναι νέες πραγματικότητες. Το σίγουρο όμως που γνωρίζουμε,είναι ότι η θνησιμότητα τότε ήταν στα ύψη, λόγω της ανεπαρκούς ανάπτυξης της ιατρικής επιστήμης.
Το κύριο τώρα επιχείρημα ημών των πιστών, οτι δηλαδή μέσω της Θείας Κοινωνίας δεν μεταδίδονται ασθένειες που κολλάνε με το σάλιο, μάλλον είναι και υβριστικό. Κανείς για παράδειγμα δεν διανοείται να υποστηρίξει οτι ενα ζευγάρι που έκανε εκκλησιαστικό Γάμο και συνεπώς δέχθηκε τη Θεία Χάρη, είναι αδύνατον ποτέ να χωρίσει. Κανείς δεν διανοείται να υποστηρίξειότι οι ασθενείς που ευλογουνται με το λαδάκι του ευχελαίου οπωσδήποτε θεραπεύονται. Θα ήταν επίσης φαιδρό να πούμε οτι κάποιος που βαπτίζεται,κλειδώνει απαραίτητα η ύπαρξη του στον Εκκλησιαστικό χώρο. Οι άνθρωποι δε που καποια στιγμή δεχόμαστε χειροτονία και καθισταμεθα κληρικοί, δεν χάνουμε μαγικά τις αδυναμίες μας. Τις κουβαλάμε και μάλιστα στις περισσότερες των περιπτώσεων τις μεγενθυνουμε στην πορεία.
Αυτά και πολλά άλλα που θα μπορούσαμε να πούμε, καταδεικνύουν ότι η πίστη δεν λειτουργεί με όρους μαγείας και αυτοματοποιημένους μηχανισμούς αναχαίτισης της όποιας φυσικής νομοτέλειας. Κατά τη γνώμη μου, θα ήταν πολύ εύκολο να αλλάξουμε τον τρόπο μετάδοσης της Θείας Κοινωνίας, χωρίς να πλήττεται διόλου η ουσίας της πίστης. Βέβαια δεν τρέφω ουδεμία αυταπάτη οτι αυτό πρόκειται να συμβεί. Το μόνο που διεκδικώ, είναι η ξεκάθαρη κατάθεση της γνώμης μου.”
Ψευδόπαπας, παχυλομισθωτός φαρισαίος, ευρισκόμενος εις βαθύτατη διαβολική πλάνη. Δέν θά έπρεπε κ’άν νά τό θέσει θέμα. Η Αγία Κοινωνία εξ Ορθοδόξου Χριστιανού Ιερέως Εστί ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ Μετουσιωμένο Σώμα καί Αίμα Χριστού εκ Τού Παναγίου Πνεύματος εις τά Τίμια Δώρα (άρτο καί οίνο) τά οποία προσφέρει εκ τού κόπου του ο άνθρωπος (λέγοντας ο Ιερεύς «τά Σά εκ τών Σών Σοί προσφέρομεν κατά πάντα καί διά πάντα»)(ήτοι «τό σιτάρι καί τό σταφύλι τό οποίον Εσύ Θεέ μάς δίδης, μέσω τού κόπου ημών καί τής φωτίσεώς Σου τά μετατρέψαμε εις άρτο καί οίνο καί σού τά αντιπροσφέρομεν, σύμφωνα μέ ΟΛΑ τά οποία Εσύ Ο Χριστός μάς εδίδαξες καί διά Πάντα, ήτοι έως πέρατος τής Ιστορίας) καί τοιουτοτρόπως ζητώντας τήν Κάθοδον Τού Παναγίου Πνεύματος Αγιάζοντε καί Μετουσιώνοντε τά Τίμια Δώρα εις Σάρκα καί Αίμα Τού Χριστού, εντός τών Οποίων ουχί απλώς δέν χωρά καί δέν διεισδύει ΟΥΔΕΜΙΑ νόσος αλλά θεραπεύει ΤΑ ΠΑΝΤΑ όταν υπάρχει θερμή Πίστη καί κατάλληλος προετοιμασία μέ βαθεία μετάνοια, Ιερά εξομολόγηση, νηστεία, αγαθοεργίας καί απόφαση πρός ζωήν ευσεβείας. Ούτε εκ τής Ιεράς καί Αγίας Λαβίδας δύναται νά περάση ουδεμία νόσος ούτε τίποτε τό βλάβερο δέν δύναται νά εισχωρήσει εις τήν Θεία Κοινωνία. Εκεί όπου υφίσταται διαστροφή εστίν εις τήν προαίρεση. Εάν δώσω εις κάποιον ένα πιάτο μέ εύγευστο καί υγιεινότατο φαγητό καί αυτός τό φάγη μέ ρυπαράς, δυσώδεις καί βρωμεράς χείρας καί δηλητηριαστεί ΔΕΝ πταίει προφανώς τό γεύμα τό οποίον τού εδόθη. Μελετήσατε τί εγίνετο εις Σπιναλόγκα καί πώς ο ανυπάκουος διάκονος εφοβείτω νά καταλύσει, καί ενώ ο Ιερεύς ο οποίος κατέλυσε τό περιεχόμενο τού Αγίου Δισκοπότηρου, μετά από τήν Θεία Κοινωνία τών λεπρών,παρέμεινε υγιέστατος ενώ ο αρνηθής πρός κατάλυση διάκονος ελεπρώθη.Χάριτι Θεού καί εχθές έθεσα 2-3 παραδείγματα εις τό ίδιον θέμα, ερευνήσατε νά ιδήτε. Ασεβέστατοι καί άπιστοι εισίν όσοι ανακινούν θέμα περί τής Αγίας Κοινωνίας όπου κατά τά 2000 έτη μεταδώσεως ΔΕΝ έχει παρουσιαστεί ΟΥΔΕ ΜΙΑ περίπτωση μεταδώσεως νόσου (άν καί πέρασαν περίοδοι τρομερών μολυσματικών ασθενειών όπως λέπρα, τύφος, φοιματίωση κλπ.). Αλλά εν τή εποχή ημών, επειδή οι πλείστοι έχουν δαιμονιστεί καί εισίν καταραμένοι καί αναθεματισμένοι ένεκα τής σαρκολατρικής ζωής των, τούς ωθεί ο κυβερνήτης των διάβολος νά πολεμούν (έξωθεν ΚΑΙ ΕΣΩΘΕΝ) τήν Ορθόδοξον Εκκλησίαν καί ειδικότατα τό Ιερώτατο Μυστήριο τών Μυστηρίων, ήτοι τήν Θείαν Κοινωνία. Ας μού επιτραπεί νά ομιλήσω καθαρά καί ανοικτά. Εάν κάποια λάβη Θεία Κοινωνία καί κατόπιν κάνει στοματικό μέ τόν σύζυγο ‘ή ερωμένο καί παρελθόντος τού χρόνου παρουσιαστεί καρκίνος εις τό δυσώδες στόμα τής, ένεκα τής ανόμου πράξεώς της, προφανώς δέν προήλθε εκ τής Θείας Κοινωνίας Αυτής καθ’Εαυτής αλλά ήτο ο λίθος τόν οποίον εκσφενδόνισε η ιδία πρός τά άνω (ένεκα τής ανομίας της) καί φυσική συνέπεια ήτο νά επιστρέψει σταδιακώς επί τής ξερής κεφάλας της.
Με όλο το σεβασμό για τη γνώμη του γιατί πρόκειται για ιερέα, δηλαδή αντιπρόσωπο του Θεού, υποστηρίζει, άν κατάλαβα καλά, ότι και οι δυτικοί της παπικής εκκλησίας, αλλά και κάποιων εγχώριων
εκφραστών της γνώμης οτι θα έπρεπε να χρησιμοποιούμε κουταλάκια…μιάς χρήσης, θεωρεί πολύ εύκολο να αλλάξουμε τον τρόπο μετάδοσης της Θείας Κοινωνίας, δηλαδή να καταργήσουμε το κουταλάκι που κοινωνούν από τα παλιά χρόνια όλοι οι πιστοί, έχει δε την άποψη οτι δεν πλήττεται η ουσία της Πίστης!!!!
Η δική μου λοιπόν ελεύθερη άποψη είναι οτι για τη Θεία Κοινωνία είναι αφύσικο να μιλούμε για πλαστικά κουταλάκια =(ή οτιδήποτε άλλο) γιατι δεν πρόκειται για…λήψη παγωτού ή άλλου εδέσματος και οτι η τήρηση των κανόνων και των παραδόσεων της Εκκλησίας είναι πράξη ιερή και αδιαπραγμάτευτη!!!!! η Πίστη είναι αδιαπραγμάτευτη και φυσικά δεν λειτουργεί με όρους μαγείας!!!!!!
Παπας ειναι αυτος;;;;;χαχαχαχαχα….καμια σχεση….