Η δραματική ταινία θρησκευτικού περιεχομένου του Μελ Γκίμπσον το μακρινό 2004, «Τα Πάθη του Χριστού», έχει μείνει στην κινηματογραφική ιστορία για τις ακραίες αντιδράσεις που ξεσήκωσε και για τις έντονες σκηνές βίας.
Τις μέρες του Πάσχα οι ταινίες που είναι αφιερωμένες στο Θείο Δράμα και τα Πάθη του Χριστού έχουν την τιμητική τους καθώς θεωρούνται κλασικές και αποτελούν μια αφορμή για να αντιληφθούν τα παιδιά αλλά και οι έφηβοι τα γεγονότα που οδήγησαν στην Σταύρωση και την Ανάσταση του Ιησού.

Και μπορεί ο εμβληματικός «Ιησούς από τη Ναζαρέτ» να αποτελεί το κατεξοχήν πασχαλινό τηλεοπτικ΄ό θέαμα που έχει μεγαλώσει γενιές και γενιές, όμως στην ιστορία του κινηματογράφου λίγες ταινίες έχουν τολμήσει να καταπιαστούν με αυτή την θεματική.

Η ταινία «Τα Πάθη του Χριστού» σε σκηνοθεσία Μελ Γκίμπσον με τον Τζέιμς Καβίζελ στον ρόλο του Ιησού και τη Μόνικα Μπελούτσι στον ρόλο της Μαρίας Μαγδαληνής, ξεσήκωσε αντιδράσεις λόγω της βιαιότητας και της σκληρότητας στις σκηνές της. Η ταινία ακολουθεί τις τελευταίες 12 ώρες του Χριστού, από τη στιγμή της σύλληψής του μετά τον Κήπο της Γεθσημανής, την ανάκρισή Του, τα βασανιστήρια, την πορεία στο Γολγοθά, τη Σταύρωση.

Από την πρώτη στιγμή της προβολής της η ταινία δίχασε το κοινό και προκάλεσε σωρεία αρνητικών αντιδράσεων. Ο Χριστός, στο μεγαλύτερο κομμάτι της ταινίας, παρουσιάζεται παραμορφωμένος από τα βασανιστήρια και έρμαιο στα χέρια των σαδιστών Ρωμαίων στρατιωτών. Σύμφωνα με τα σχόλια του κοινού, οι αντιδράσεις εστίασαν στο ζήτημα της προσέγγισης και απόδοσης στην μεγάλη οθόνη των σωματικών βασανιστηρίων που υπέστη ο Ιησούς. Το κοινό κατηγόρησε τον σκηνοθέτη ότι σκόπιμα επέλεξε να αποδώσει με ρεαλισμό και ωμότητα τα βασανιστήρια στο Σταυρό σε μια προσπάθεια να αποδοθεί το Θείο Δράμα και να φωτιστεί μέσα από την ακραία βία.

Bέβαια, σε δεύτερο επίπεδο πολλοί ήταν αυτοί που κατηγόρησαν την ταινία για ιστορικές ανακρίβειες και συμβάντα που σε καμία περίπτωση δεν ταυτίζονται με όσα γράφονται τα Ευαγγέλια και όσα διδάσκει η Εκκλησία.

Πάντως σημείωσε μεγάλη εμπορική επιτυχία, με έσοδα 612 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ από την προβολή της σε κινηματογραφικές αίθουσες. Ενώ το 2005 ήταν υποψήφια για τρία Βραβεία «Όσκαρ» (φωτογραφίας, καλύτερης πρωτότυπης μουσικής και μακιγιάζ). Ας καταγραφεί όμως ότι χαρακτηρίστηκε ως η δεύτερη βιαιότερη και πιο βάναυση όλων των εποχών, μετά το «Κουρδιστό Πορτοκάλι» του Κιούμπρικ.