Οι νησίδες Ρω και Στρογγύλη γύρω από το Καστελόριζο, είναι… τουρκικές και η Ελλάδα τις κατέχει παράνομα, υποστηρίζει προκλητικά ο θεωρητικός της «Γαλάζιας Πατρίδας» απόστρατος ναύαρχος Τσιχάτ Γιαϊτζί, με δηλώσεις του στην εφημερίδα Soscu.
Ο Γιαϊτζί, για μια ακόμη φορά ερμηνεύει αυθαίρετα τη Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάνης (1923) και των Παρισίων (1947) καθώς και τις ιταλοτουρκικές συμφωνίες του 1932 για τον καθορισμό των συνόρων ανάμεσα στα Δωδεκάνησα και τα τουρκικά παράλια.
«Οι νησίδες Ρω και Στρογγύλη δεν αναφέρονται στη Σύμβαση της 4ης Ιανουαρίου 1932, μεταξύ Ιταλίας και Τουρκίας, οπότε στην περίπτωση αυτή έγκυρα θεωρούνται όσα αναφέρει η Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάνης και το άρθρο 15, σύμφωνα με το οποίο μόνο το νησί Καστελόριζο παραχωρήθηκε στην Ιταλία. Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, κανένα κράτος δεν μπορεί να μεταβιβάσει περισσότερα από τα δικαιώματά του σε άλλο κράτος. Έτσι το 1947 οι νησίδες γύρω από το Καστελόριζο θα έπρεπε να επιστρέψουν στη Δημοκρατία της Τουρκίας, ο διάδοχο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας», υποστηρίζει προκλητικά ο απόστρατος ναύαρχος, θέτοντας ουσιαστικά για πρώτη φορά θέμα διεκδίκησης από την Τουρκία των συγκεκριμένων νησίδων.
Σύμφωνα με τον Γιαϊτζί, ο ισχυρισμός του περί τουρκικής κυριαρχίας στις νησίδες Ρω και Στρογγύλη, καταρρίπτει τον ισχυρισμό της Ελλάδας περί ΑΟΖ στην περιοχή, αφού αυτή επεκτείνεται σε βάρος της Τουρκίας εξαιτίας των συγκεκριμένων νησιών, δυτικά, νότια και ανατολικά του Καστελόριζου.
Διαβάστε επίσης:
μογγόλε, μελέτησε προσεκτικότερα τις Συνθήκες Ειρήνης της Λωζάνης (1923) και των Παρισίων (1947) και έχε υπ΄όψιν σου ότι, όχι μόνον δεν σας οφείλει η Ελλάδα, αλλά εσείς οφείλετε να της επιστρέψετε είκοσι (20) νησίδες, τις οποίες ΠΑΡΑΝΟΜΑ σας παραχώρησε η Ιταλία (1932), κατά παράβασιν της Συνθήκης της Λωζάνης …
Στο άρθρο 15 της Συνθήκης της Λωζάνης, τονίζεται ρητά :
«Η Τουρκία παραιτείται υπέρ της Ιταλίας παντός δικαιώματος και τίτλου επί των κάτωθι απαριθμουμένων νήσων, των κατεχομένων νυν από την Ιταλίαν, τουτέστιν της Αστυπάλαιας, Ρόδου, Χάλκης, Καρπάθου, Κάσσου, Τήλου, Νισύρου, Καλύμνου, Λέρου, Πάτμου, Λειψούς, Σύμης, Κω και Καστελλορίζου ΚΑΙ ΤΩΝ ΝΗΣΙΔΩΝ ΤΩΝ ΕΞ ΑΥΤΩΝ ΕΞΑΡΤΩΜΕΝΩΝ» …
Οι δύο (2) ΕΠΙΣΗΜΟΙ Ιταλικοί Χάρτες, που σχεδιάστηκαν, το 1929, ΜΕ ΑΚΡΙΒΕΙΑ, ΕΥΚΡΙΝΕΙΑ & ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ, από την Υπηρεσία του «Ιταλικού Υπουργείου Αποικιών», κατά την διάρκεια της Ιταλικής Κατοχής της Δωδεκανήσου, δείχνουν πεντακάθαρα την θαλάσσια μεθόριο με την τουρκία, καθώς και όλες τις νήσους και τις νησίδες [ονομαστικώς, π.χ. ΑΓΑΘΟΝΗΣΙ, ΦΑΡΜΑΚΟΝΗΣΙ, ΛΙΜΝΙΑ (σημ. ΙΜΙΑ) ΡΩΣ (ΑΓ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ), ΜΕΓΙΣΤΗ (ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ), ΥΨΗΛΗ (ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ)], που βρίσκονταν τότε (1929) υπό Ιταλική κατοχή …
Βάσει αυτών των επισήμων χαρτών, η Ιταλία παρεχώρησε στην Ελλάδα, το 1947, τις νήσους που κατείχε το 1923, κατά την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης, που αναφέρονται στο άρθρο 15 αυτής, με την επισήμανση ότι σε αυτές περιλαμβάνονται «ΚΑΙ ΟΙ ΝΗΣΙΔΕΣ ΟΙ ΕΞ ΑΥΤΩΝ ΕΞΑΡΤΩΜΕΝΕΣ» …
Σε αυτούς τους χάρτες, επίσης, αναφέρονται και τα νησιά [Volo (Gatal-Ada), Ochendra (Uvendire), Fournachia (Furnakya), Kato Volo (Katovolo), Prassoudi (Prasudi) (soyth-east of Catovolo). The islets of Tchatallota, Pighi, Nissi-Tis-Pighi, Agricelia reef, Proussecliss (rock), Pano Makri, Kato Makri (including the rocks), Marathi, Roccie Voutzaky (Rocci Vutchaki), Dacia (Dasya), Nissi-Tis Dacia, Prassoudi (north of Dacia), Alimentarya (Alimentaria), Caravola (Karavola)” και “Kara-Ada” (σ.σ. Αρκός) στον κόλπο της Αλικαρνασού], τα οποία, τα έτη 1923 και 1929 (υπογραφή Συνθήκης Λωζάνης και εκτύπωση επισήμων Ιταλικών χαρτών, αντίστοιχα) κατείχε η Ιταλία και τα παρεχώρησε ΠΑΡΑΝΟΜΑ στην τουρκία, με την από 4.1.1932 Ιταλο-τουρκική Συμφωνία, ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΙΝ ΤΗΣ ΣΥΝΘΗΚΗΣ ΤΗΣ ΛΩΖΑΝΗΣ …
Βούλωσέ το, λοιπόν, μουλόσπορε και πήγαινε στην Μογγολία να ορίσεις σύνορα της πατρίδας σου, γιατί αυτή είναι η πάτρια γη σου … τα εδάφη που σήμερα πατάνε τα βρομοπόδαρά σου, είναι Ελληνικά !
΄Αντε στο διάολο, παλιοφάρα του κερατά …