10 “ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΕΣ”, “ΣΕΞΙΣΤΙΚΕΣ”, “ΞΕΝΟΦΟΒΙΚΕΣ” ΚΑΙ “ΟΜΟΦΟΒΙΚΕΣ” ΧΩΡΕΣ ΠΟΥ ΑΓΝΟΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥΣ (ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ;) … KI EΔΩ Ο ΜΟΥΖΑΛΑΣ ΔΙΝΕΙ ΦΡΑΓΚΑ ΚΑΙ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΑ ΣΤΟΥΣ ΛΑΘΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΜΑΣ ΠΟΥΝ «ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ!»

Κάθε λογής υποομάδα της οπισθοδρομικής αριστεράς, είτε πρόκειται για «αντιρατσιστές», είτε για φεμινίστριες, είτε για υπέρμαχους του «Black Lives Matter», είτε για τεμπέληδες SWJ’s, έχουν επιλέξει επανειλημμένα την ίδια σειρά από χώρες όποτε έρχεται η ώρα να επικρίνουν ό, τι θεωρούν ως «αδικία».

Οι Ηνωμένες Πολιτείες (ρατσιστές!), η Ρωσία (ομοφοβικοί!), η Γερμανία (ναζί!), το Ηνωμένο Βασίλειο (αποικιοκράτες!), η Γαλλία (το ίδιο!) και η Αυστραλία (επίσης ρατσιστές!), ενώ κατ’ επέκταση σχεδόν κάθε δυτική χώρα μπορεί να δεχθεί την σκληρή επίπληξη από το δίκαιο δάχτυλο των «δίκαιων» αριστερών.

Ωστόσο, αυτό το άρθρο θα εκθέσει την επιλεκτική τους μεροληψία και θα διερευνήσει δέκα διαφορετικές χώρες οι οποίες αγνοούνται συνήθως από όλες τις προαναφερθείσες αριστερές υποομάδες και επιπλέον στο τέλος δίνεται μια μάλλον απλή εξήγηση του γιατί.

1. Τζαμάικα (Ομοφοβία)

“Νο homos here”
Πολλές οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων δήλωσαν ότι η Τζαμάικα είναι πιθανώς «η πιο ομοφοβική χώρα στον κόσμο», με υψηλά επίπεδα σωματικής βίας κατά ανθρώπων ΛΟΑΤ. Το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ μοιράζεται επίσης ένα πολύ παρόμοιο συναίσθημα στο θέμα.

Ακόμη και στα πρόσφατα χρόνια, η κοινή γνώμη στη χώρα αντιτίθεται έντονα στην παροχή ίσων δικαιωμάτων και προνομίων στους ομοφυλόφιλους.

Το 2008, διεξήχθη μια δημοσκόπηση μεταξύ 1.008 τζαμαϊκανών που έλεγε: «Είτε συμφωνείτε είτε όχι με τον τρόπο ζωής τους, νομίζετε ότι οι ομοφυλόφιλοι δικαιούνται τα ίδια βασικά δικαιώματα και προνόμια όπως και άλλοι άνθρωποι στη Τζαμάικα;» Μόνο το 26% δήλωσε «ναι», το 70% δήλωσε “όχι” και το 4% δεν γνώριζε.

Αν και το 2015 έγιναν για πρώτη φορά εορτασμοί του LGBT Pride στο νησί, δεν υπήρξε καμία παρέλαση. Θα ήταν πολύ επικίνδυνο για τους διαδηλωτές να συμμετέχουν χωρίς να διακινδυνεύουν από βία ή σοβαρή λεκτική παρενόχληση.

Τώρα φανταστείτε να υπήρχε ένα τέτοιο σκηνικό σε κάποια δυτική χώρα. (Η πλάκα είναι ότι η σημαία της Τζαμάικας είναι ιδιαίτερα δημοφιλής σε αριστερούς, «αντιρατσιστές» κλπ)

2. Λιβερία (ρατσισμός)

Λιβερία. Δεν είναι μόνο σούπερ ρατσιστές, αλλά σαφώς και μια χώρα “cultural appropriator” μιας άλλης διάσημης σημαίας…
Η Λιβερία ιδρύθηκε το 1822 ως χώρα επαναπατρισμού για απελευθερωμένους μαύρους σκλάβους από τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίοι ήθελαν να επιστρέψουν στην (κατά προσέγγιση) πατρίδα τους στη δυτική Αφρική. Η ειρωνεία του ονόματος της χώρας, που σημαίνει “γη των ελεύθερων”, είναι ότι μόνο οι άνθρωποι με μαύρη αφρικανική προέλευση έχουν την ελευθερία να αποκτήσουν την λιβεριανή ιθαγένεια.

Το άρθρο V, παράγραφος 13 του Συντάγματος του 1847 ορίζει: “Το μεγάλο αντικείμενο της διαμόρφωσης αυτών των αποικιών, που είναι να παρασχεθεί μια πατρίδα για τα διασκορπισμένα και καταπιεσμένα παιδιά της Αφρικής και να αναγεννήσουν και να διαφωτίσουν αυτή την κακοποιημένη ήπειρο, κι έτσι κανένας άλλος παρεκτός των έγχρωμων ατόμων (“persons of colour”) δικαιούται την ιθαγένεια σε αυτή τη Δημοκρατία. “Η διατύπωση “persons of colour” άλλαξε σε “Negroes or persons of Negro descent” (“νέγρους ή άτομα νέγρικης καταγωγής”) στην αναθεώρηση του 1955.

Φανταστείτε να υπήρχε άρθρο στο Σύνταγμα της Γερμανίας ή της Σουηδίας που να έλεγε ότι μόνο “λευκοί ευρωπαίοι ή πολίτες λευκής ευρωπαϊκής καταγωγής” δικαιούνται την ιθαγένεια.

3. Ιαπωνία (Ξενοφοβία)

Ο όχλος της Αριστεράς / Διαφορετικότητας / Ανεκτικότητας κλπ αγαπά τη σημαία της Ιαπωνίας! (Η πλάκα είναι ότι με την ίδια σημαία που ισχύει από το 1870, η Ιαπωνία διέπραξε σχεδόν ακριβώς τις ίδιες φρικαλεότητες με τη ναζιστική Γερμανία στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και περισσότερα από 10 εκατομμύρια Κινέζοι αναγκάστηκαν να υποστούν αναγκαστική εργασία από την Ιαπωνία για 8 χρόνια μεταξύ 1937-1945. Γιατί δεν κρατάνε και τη ναζιστική σημαία;

Ούτως ή άλλως, η 2η πολυπληθέστερη χώρα του πρώτου κόσμου στον κόσμο κλείνει σχεδόν τελείως τα σύνορά της στους πρόσφυγες και χορηγεί ένα απίστευτα μικρό ποσό δικαιώματος μόνιμης κατοικίας και διαβατηρίων σε ανθρώπους μη ιαπωνικής καταγωγής κάθε χρόνο. Επιπλέον, υπάρχουν αμέτρητα καταστήματα, σούπερ μάρκετ, σάουνες, ιαματικά λουτρά και μπανιέρες που απαγορεύουν στους μη Γιαπωνέζους να εισέλθουν στις εγκαταστάσεις τους σε όλη τη χώρα. Η Ιαπωνία είναι πραγματικά ένα έθνος του 1ου κόσμου σαν κανένα άλλο. Πώς τα κατάφεραν να ξεφεύγουν από τις επιθέσεις των αριστερών;

4. Κίνα (ρατσισμός και ξενοφοβία)

Απλώς προσπαθώ να φανταστώ αυτό σε οποιαδήποτε δυτική χώρα …
Είναι σχεδόν αδύνατο για έναν αλλοδαπό να αποκτήσει την ιθαγένεια, πόσο μάλλον το καθεστώς μόνιμης κατοικίας, στην ηπειρωτική Κίνα, εκτός αν είναι κινεζικής καταγωγής. Το καλύτερο που θα μπορούσατε ποτέ να ελπίζετε είναι να είσαστε ένας επισκέπτης εργαζόμενος με ενός ή δύο χρόνων βίζα, η οποία μπορεί να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή. Αυτό δεν είναι αρκετά «ρατσιστικό», με βάση τα δεδομένα της εποχής;

Δυστυχώς, αυτό δεν εμποδίζει τους κινεζο-αυστραλούς και τους κινεζο-αμερικάνους SJW’s από το να θέλουν να κατηγορούν και να γεμίζουν ενοχές τον λευκό πληθυσμό των αντίστοιχων χωρών τους, ιδιαίτερα με το να υπενθυμίζουν συνεχώς τους νόμους περί αποκλεισμού των Κινέζων που τέθηκαν σε ισχύ στα τέλη του 19ου αιώνα αλλά έχουν από καιρό καταργηθεί.

“Πλήρωσε τώρα! τώρα”
Η επίσκεψη ξένων στο Βασίλειο του Μπουτάν (πληθυσμός 775.000 κάτοικοι) ρυθμίζεται εξαιρετικά με το φαινομενικά οργουελιανό διάταγμα “High Value, Low Impact” για τον τουρισμό, το οποίο αποσκοπεί στην ελαχιστοποίηση του αντίκτυπου των ξένων στη κοινωνία και το περιβάλλον της χώρας.
Ένας από τους κανονισμούς αυτούς είναι μια υπερβολική χρηματική επιβάρυνση μόνο επειδή κάποιος είναι στη χώρα, κάπου μεταξύ 200-250 δολάρια ανά ημέρα ανάλογα με την εποχή. Αν και είναι αξιοθαύμαστο που η χώρα θέλει να κρατήσει μακριά φωνακλάδες, μεθυσμένους και εκφυλισμένους Αυστραλούς με τέτοιους κανόνες, το μέτρο είναι αρκετά ακραίο και απλά υποκριτικό.

Απλώς φανταστείτε την ανησυχία αν οι μικρές δυτικές χώρες όπως η Ισλανδία (πληθυσμός 330.000) εφάρμοζαν ξαφνικά τέτοιους κανόνες προκειμένου να ελαχιστοποιήσουν τις επιπτώσεις των ξένων στην κοινωνία τους και το περιβάλλον της χώρας.

6. Λάος (σεξισμός και ξενοφοβία)      

“Ξένοι, κάτω τα χέρια από τα κορίτσια μας”
Η σχετικά ήσυχη χώρα του Λάος προβλέπει ότι οι αλλοδαποί δεν επιτρέπεται να έχουν σεξουαλικές σχέσεις με ντόπιες γυναίκες εκτός αν τις έχουν παντρευτεί. Κατά συνέπεια, αυτό σημαίνει επίσης ότι οι ντόπιες γυναίκες δεν μπορούν να έχουν σεξουαλικές σχέσεις με ξένους άνδρες (τουλάχιστον στα χαρτιά).

Αυτός ο νόμος όχι μόνο δείχνει κατά κάποιο τρόπο ζήλεια, αλλά είναι επίσης απίστευτα σεξιστικός και αυταρχικός στη φύση του, καθώς απαγορεύει στις ντόπιες γυναίκες να έχουν τον πλήρη έλεγχο των δικών τους οργάνων και να επιλέγουν εκείνες το πώς θα τα χρησιμοποιήσουν!

Έχετε ποτέ ακούσει τις δυτικές φεμινίστριες να αγωνίζονται για τα δικαιώματα των Λαοτινών γυναικών; Όχι. Ούτε και εγώ.

7. Μαλαισία (ρατσισμός)

“Bumiputera Contractors Only” σημαίνει ότι μόνο οι εθνοτικοί Μαλαισιανοί μπορούν να αναλάβουν αυτή τη δουλειά. Σαφή φυλετική διάκριση κατά των κινεζο-μαλαισιανών ή των ινδο-μαλαισιανών.
Η Μαλαισία είναι τόσο ρατσιστική όσο οι Ηνωμένες Πολιτείες από πολλές απόψεις. Υπάρχει μια πλειοψηφική φυλά των «Bumiputera» ή εθνοτικών Μαλαισιανών και δύο μικρότερες, αλλά ακόμη πολύ ορατές κινεζο-μαλαισιανές και ινδιο-μαλαισιανές κοινότητες. Και οι δύο περίπου αντιστοιχούν στους μαύρους Αμερικάνους και τους ισπανόφωνοι, των ΗΠΑ, εκτός από την γενικά υψηλότερη κοινωνικο-οικονομική τους κατάσταση σε σύγκριση με τους εθνοτικούς Μαλαισιανούς.

Η βασική διαφορά μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Μαλαισίας είναι ο τρόπος με τον οποίο η κυρίαρχη φυλή αντιμετωπίζει τους αδελφούς της μειοψηφίας. Οι μουσουλμάνοι εθνοτικοί Μαλαισιανοί έχουν τα υψηλότερα επίπεδα πολιτικών ελευθεριών και προνομίων, ενώ γίνονται διακρίσεις κατά των κινεζικών και ινδικών κοινοτήτων σχετικά με τις ευκαιρίες εργασίας και την στέγαση κ.λπ.

Την ίδια ώρα η, ως επί το πλείστον, χριστιανική λευκή Αμερική, κάνει επανειλημμένα ό, τι μπορεί για να στηρίξει τους στατιστικά χαμηλότερης απόδοσης πληθυσμούς μειονοτήτων με προγράμματα «θετικής δράσης», χαλαρά πρότυπα εισόδου στα πανεπιστήμια και συνεχή συμπάθεια από τα λίμπεραλ μέσα ενημέρωσης.

8. Ινδία (ρατσισμός)

“Δώστε μας βίζα παλιορατσιστές, αλλιώς….”
Ο τίτλος της “πιο ρατσιστικής χώρας στον κόσμο” μπορεί να είναι μάλλον υποκειμενικός, αλλά παρόλα αυτά η Ινδία δεν είχε ποτέ ιδιαίτερη φήμη για ευρεία ανοχή και αίσθηση αδελφοσύνης. Έρευνες έδειξαν ότι πάνω από το 40% των Ινδών θα ήταν απρόθυμοι να έχουν γείτονες διαφορετικής φυλής, όταν το ίδιο ποσοστό στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι λιγότερο από το 4%.
Εντός της ίδιας της χώρας, το σύστημα καστών της Ινδίας είναι επίσης πολύ ρατσιστικό. Οι σκουρόχρωμοι “άθικτοι” είναι γενικά υποβιβασμένοι να είναι τα κατακάθια της κοινωνίας, ενώ οι πιο ανοιχτόχρωμοι βόρειοι Ινδοί και οι Βραχμάνοι είναι στην κορυφή του κοινωνικού τοτέμ.

9. Μαυριτανία (δουλεία!)

“Μα, που είναι εκείνα τα παιδιά από το Black Lives Matter;”
Η ατέλειωτη θάλασσα των αμμόλοφων της Μαυριτανίας κρύβει ένα φανερό μυστικό: Το 10% έως 20% του πληθυσμού εκτιμάται ότι ζει στη δουλεία.

Οι λευκές δυτικές χώρες, και μόνο οι λευκές δυτικές χώρες, συνεχώς ενοχοποιούνται και γίνονται στόχος επιθέσεων για το παρελθόν τους με τη δουλεία, παρά το γεγονός ότι ο θεσμός πέθανε το 1888 με τη Βραζιλία να απελευθερώνει τους τελευταίους υπολοίπους δούλους εκείνου του έτους. Συγκριτικά, η Κίνα δεν θα ακολουθήσει τη διαδικασία μέχρι το 1910 και πολλά αραβικά έθνη διατήρησαν τη δουλεία μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα.

Δυστυχώς, η βορειοδυτική αφρικανική χώρα της Μαυριτανίας, η οποία κατοικείται κυρίως από μαύρους μουσουλμάνους, εξακολουθεί να διατηρεί αυτήν την βάρβαρη πρακτική. Ωστόσο, οι διάφοροι ακτιβιστές, φεμινίστριες, «αγωνιστές κοινωνικής δικαιοσύνης» κλπ δεν νοιάζονται για τη δύσκολη τους κατάσταση. Μήπως οι μαύροι και οι μουσουλμάνοι χορηγούν μια κάρτα «κοινωνικής δικαιοσύνης» – βγες από την φυλακή – ή κάτι τέτοιο;

10. Σαουδική Αραβία (ρατσισμός, σεξισμός, ομοφοβία, τρομοκρατία)

Ο Paul Joseph Watson περιγράφει με ακρίβεια τη Σαουδική Αραβία ως μία από τις περισσότερο μισαλλόδοξες, αν όχι την πιο μισαλλόδοξη, χώρα στη Γη. Ένα έθνος που διοικείται από σκληροπυρηνικούς μουσουλμάνους (εκείνη τη θρησκεία που οι δυτικοί λίμπερλα φαίνεται να λατρεύουν απολύτως), υπάρχουν αναρίθμητα χαρακτηριστικά του κοινωνικού τοπίου, τα οποία θα είχαν «εξεγείρει» τους SJW εάν έλαβαν χώρα σε οποιαδήποτε δυτική χώρα.

Οι γυναίκες δεν μπορούν να οδηγήσουν και πρέπει να φορούν ρούχα ninja δημόσια; Σεξισμός! Οι ομοφυλόφιλοι θα κρεμαστούν από γερανούς αν πιαστούν; Ομοφοβία! Οι Σαουδάραβες πληρώνονται πολύ περισσότερο από τους αλλοδαπούς εργαζόμενους που κρατούνται σε συνθήκες περίπου δουλείας; Ρατσισμός!

Είναι επειδή αυτές οι χώρες δεν είναι λευκές!

Οι χώρες που κυριαρχούν κυρίως από άντρες λευκής ευρωπαϊκής καταγωγής είναι οι πιο ελεύθερες και οι πιο ανεκτικές στη Γη. Παρέχουν στους LGBT, τις γυναίκες, τους λευκούς και τους μη χριστιανούς τα υψηλότερα επίπεδα πολιτικών ελευθεριών, την προστασία από την κακομεταχείριση, την ισότητα ενώπιον του νόμου και τις οικονομικές ευκαιρίες. Ωστόσο, επανειλημμένα εκτοξεύονται εναντίον τους πυρά και δαιμονοποιούνται από τη μαρξιστική αριστερά και από όποιον έχει μολυνθεί από την «κοινωνική δικαιοσύνη» και την θυματολογία.
Η εικόνα μιλάει μόνη της. Η καταθλιπτική αριστερά είναι συνεχώς στο κυνήγι για να δαιμονοποιήσει και μόνο να δαιμονοποιήσει τις δυτικές χώρες λευκής πλειοψηφίας και τους λευκούς νοτιοαφρικανούς για τις αμαρτίες του παρελθόντος που εξακολουθούν να εφαρμόζονται ευρέως σε πολλές μη λευκές χώρες σε όλο τον κόσμο σήμερα.

Ισχυρίζονται ότι κηρύσσουν την “ισότητα” όλη την ώρα, αλλά η Ρωσίας και οι Ηνωμένες Πολιτείες (οι μόνες χώρες της Γης με λευκούς πληθυσμούς άνω των 100.000.000) μοιάζουν να βρίσκονται στον στόχαστρό τους.

Αντί να δουν την υποκρισία τους, προτιμούν απλώς να επισημάνουν συνεχώς πόσο φοβερή είναι η Ρωσία για τους μετανάστες ή για τους ομοφυλόφιλους και να δείχνουν συνεχώς μια φωτογραφία ενός μαύρου που τον έχουν κρεμάσει λευκοί, από μια εποχή τόσο παλιά που οι κάμερες ήταν μόνο σε θέση να τραβήξουν χαμηλής ανάλυσης ασπρόμαυρες φωτογραφίες…