Τι ακριβώς έχει συμβεί;;;; Σχόλιο από καταγγελία σε MAKELEIO: ΕΔΩ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΑΦΕΣ ΠΛΕΟΝ ΟΤΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ Η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ ΕΧΕΙ ΑΠΑΥΔΗΣΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΦΑΝΗ ΑΘΛΙΌΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΔΕΗ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΉΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΔΕΗ…….
Που τοποθετήθηκε εξ επί τούτου από την Σταχομαζωχτρα Τσουκατιου τύπου και Ταμια της ΛΑΕ…..
Κατ επιταγή του εξωθεσμικου Λομπυ της Δραχμής ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΑΠΑΞΙΩΣΕΙ ΑΦΕΝΌΣ ΤΟ ΣΥΝΤΟΜΌΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΌ ΚΑΙ ΜΕΓΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΑ ΤΗΣ ΜΙΖΟΛΗΨΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΘΡΕΜΠΟΡΙΑΣ ΟΦΕΛΗ ΑΦΕΤΕΡΟΥ.. ..!!!!!!!!!!!
Το εν λόγω κοπροσκυλο που Εξευτελιζει την θέση του Πρ. & Δ/ντος Συμβ. ΔΕΗ ,
Έχει πετύχει Να Αυξήσει τις Οφειλές προς ΔΕΗ κατά 1 δις. € μέσα σε λιγότερο από 15 μήνες Άλλως από 1,7 δίσ. € το Μάρτη του 2015 σε. 2,7 δίσ. € Σημερα…..!!!!!!!
Αλλού θα είχε φύγει όχι μόνο Πυξ Λαξ αλλά θα είχε παραπεμφθει και στη Δικαιοσύνη για δολιοφθορα….!!!!!!!!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΠΟΡΤΑΛ
Μπλόκο στην αλλαγή προμηθευτή ηλεκτρικής ενέργειας για τις περιπτώσεις των καταναλωτών που έχουν εκκρεμείς οφειλές προς τη ΔΕΗ βάζει απόφαση του υπουργό Ενέργειας Πάνου Σκουρλέτη.
Συγκεκριμένα, με την απόφαση δεν επιτρέπεται η αλλαγή προμηθευτή σε περίπτωση που δεν έχουν εξοφληθεί ολοσχερώς ή δεν έχουν διακανονιστεί οι εκκρεμείς οφειλές του πελάτη προς τη ΔΕΗ. Η απόφαση έρχεται μετά από τις διαμαρτυρίες της ΔΕΗ, η οποία ισχυρίζεται ότι μεγάλος αριθμός πελατών της αποχωρεί πηγαίνοντας σε άλλους παρόχους ρεύματος χωρίς να έχει εξοφλήσει τις οφειλές του προς την εταιρεία.
Σύμφωνα με καταγγελίες της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, το πρόβλημα των ανεξόφλητων οφειλών έχει οξυνθεί ακόμη περισσότερο το τελευταίο διάστημα με ευθύνη της διοίκησης της ΔΕΗ με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή οι οφειλές προς την εταιρεία να έχουν ξεπεράσει τα 2,7 δισ. ευρώ.
Αναλυτικότερα με απόφαση επισημαίνεται μεταξύ άλλων, ότι το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 42 του Κώδικα Προμήθειας Ηλεκτρικής Ενέργειας σε Πελάτες (ΦΕΚ Β’ 832/09.04.2013) αντικαθίσταται ως εξής: “Ο Πελάτης δεν δύναται να προβεί σε καταγγελία της Σύμβασης, για άσκηση του δικαιώματος αλλαγής Προμηθευτή, εάν δεν έχει προηγουμένως εξοφλήσει ολοσχερώς τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του που απορρέουν από την αρχική Σύμβαση, ή, εάν δεν έχει πρώτα προβεί σε διακανονισμό των ληξιπρόθεσμων οφειλών του προς τον Προμηθευτή του, στο πλαίσιο της πολιτικής διακανονισμών που αυτός εφαρμόζει, εκτός εάν εμπίπτει στην παράγραφο 5 του άρθρου 34 του παρόντος. Ο παλαιός Προμηθευτής, σε περίπτωση μη τήρησης, από μεριάς του Πελάτη, των όρων του διακανονισμού των ληξιπρόθεσμων οφειλών, διατηρεί το δικαίωμα να υποβάλλει στον αντίστοιχο Διαχειριστή εντολή απενεργοποίησης της παροχής, ακόμη και εάν έχει συναφθεί σύμβαση προμήθειας με νέο Προμηθευτή.”.
Με την τροποποίηση διασφαλίζεται το δικαίωμα αλλαγής Προμηθευτή, ενώ στο τέλος της παραγράφου 4 του άρθρου 34 του Κώδικα Προμήθειας Ηλεκτρικής Ενέργειας σε Πελάτες (ΦΕΚ Β’ 832/09.04.2013) προστίθεται εδάφιο ως εξής: “Εφόσον, κατά τη διάρκεια των υπόλοιπων μηνών του έτους, ο Προμηθευτής, προβεί στην καταγγελία της Σύμβασης Προμήθειας, ή ο παλαιός Προμηθευτής υποβάλλει στον αντίστοιχο Διαχειριστή εντολή απενεργοποίησης της παροχής λόγω ληξιπρόθεσμων οφειλών ή μη τήρησης, από πλευράς του Πελάτη, των όρων του διακανονισμού των ληξιπρόθεσμων οφειλών, ο Ευάλωτος Οικιακός Πελάτης μεταπίπτει αυτόματα στο καθεστώς της Καθολικής Υπηρεσίας, χωρίς να προηγηθεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο διακοπή της ηλεκτροδότησής του.”.
Μάλλον διαφεύγει της αντίληψής σας ο απώτερος στόχος τους.
Δηλαδή, να πουληθεί η ΔΕΗ σε τιμή ξεφτίλα.
Το κόλπο είναι μεγάλο και αυτό που περιγράφεται στο άρθρο είναι ένα ακόμη από τα πολλά τρυκ που χρησιμοποιούν για το σκοπό αυτό. Αντί δηλαδή να δώσουν λύση ερχόμενοι σε συμφωνία με τους Ιδιωτικούς παρόχους για τα χρέη όσων πάνε σε αυτούς (ακόμη ακόμη και μοιράζοντας αναλογικά την “χασούρα” (μεγάλη συζήτηση αυτή για την “χασούρα” και το τις πταίει), διαλέγουν το χειρότερο. Διαλέγουν δηλαδή να κρατήσουν τα “κόκκινα χαρτιά” λες και κάνοντάς το αυτό θα βρουν αυτοί οι καημένοι λεφτά – που δεν είχαν βρει ως τώρα – και θα ξοφλήσουν τις οφειλές τους στο ακέραιο. Πλάκα κάνουμε τώρα? Ήμαρτον!
Η συνταγή είναι ήδη εφαρμοσμένη (βλέπε ΟΤΕ κλπ) και ο κόσμος πάλι και εδώ ωθείται τεχνηέντως από τη μια – αν δεν χρωστάει – να εγκαταλείψει άρον άρον την Δημόσια επιχείρηση (βλέπε υπέρογκες κρυφές χρεώσεις και άρα ακριβό ρεύμα) και από την άλλη – αν χρωστάει – να μείνει στα βιβλία ΚΑΤΑΚΟΚΚΙΝΟΣ δηλαδή ζημιογόνος όπως και να το δεις … και φυσικά προς όφελος τίνος? .. μα των τρίτων βεβαίως βεβαίως (το ποιοι είναι αυτοί οι τρίτοι, θα το δούμε στο μέλλον … τώρα ακόμα κρύβονται και τους κρύβουν).
Θα προσπαθήσω παρακάτω να τα αναλύσω σε απλά Ελληνικά καθότι με όρους της αγοράς δεν θα είναι κατανοητά από τους πολλούς ή εν γένει τους μη έχοντες σχέση με το αντικείμενο.
Ο συνήθης τρόπος πώλησης μιας επιχείρησης σε ότι αφορά το ύψος του τιμήματος είναι ο κύκλος εργασιών της και όχι τα assets της τα οποία θεωρούνται άνευ αξίας αφού έχουν εξοφληθεί σε παρελθόντα χρόνο. Τα assets αυτά τα έχουμε ήδη πληρώσει όλοι μας και γενιές ολόκληρες πίσω. Και μιλάμε για πολλά λεφτά. Ενώ δε χωρίς αυτά η επιχείρηση δεν μπορεί να παράξει έργο, εν τούτοις δεν μπαίνουν στην εξίσωση ποτέ .. ειμή μόνον αν υπάρχει κάποιο ανεξόφλητο μέρος τους και μόνο γι’ αυτό το μέρος θα γίνει παζάρι.
Έτσι λοιπόν και κανονικά, ένας ιδιοκτήτης ή ακόμη και CEO, για να ανεβάσει την τιμή πώλησης της επιχείρησης φροντίζει πάντα να αυξήσει όσο πιο πολύ μπορεί τον κύκλο εργασιών του τελευταίου έτους χρήσης πριν από την ενδεχόμενη πώληση, προσπαθώντας παράλληλα να μειώσει και ότι κόστη μπορεί ώστε η καθαρή αξία να μεγαλώσει κατά τι από το σύνηθες και έτσι να “βάλει κατά τι στον κουβά” τον αγοραστή και επομένως “κατά τι πιο πολλά” στην τσέπη.
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ και ΑΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΥΠΑΡΧΕΙ “ΘΕΜΑ” (ο CEO ή ένας ΜΕΤΟΧΟΣ λαμβάνει Μίζα κάτω από το τραπέζι από τον ΑΓΟΡΑΣΤΗ εν αγνοία των υπολοίπων από την πλευρά των πωλητών).
Αντίθετα, ένας αγοραστής προσπαθεί να “ρίξει” την τιμή με διάφορα τεχνάσματα και τακτικές που επίσης υπάρχουν σχετικά … και ας μην εμβαθύνουμε σ’ αυτό.
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ και ΑΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΥΠΑΡΧΕΙ “ΘΕΜΑ” (ο διαμεσολαβών εκ του ΑΓΟΡΑΣΤΗ λαμβάνει Μίζα κάτω από το τραπέζι από CEO ή ΙΔΙΟΚΤΗΤΗ εν αγνοία των υπολοίπων από την πλευρά των αγοραστών).
Και αυτό γίνεται ΠΑΝΤΟΥ ΕΤΣΙ ΑΚΡΙΒΩΣ στον ιδιωτικό τομέα.
Αφού ξεκαθαρίσαμε τώρα τους ρόλους ΠΩΛΗΤΗ/ΑΓΟΡΑΣΤΗ το quiz είναι το τι γίνεται στα του Δημοσίου και πόσο σχέση έχουν οι τακτικές που ακολουθούνται εδώ και ως προς την παραπάνω ΠΑΓΙΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ.
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ? Πανεύκολη …. ΚΑΜΜΙΑ ΣΧΕΣΗ.
Εδώ οι διαμεσολαβούντες πολιτικάντηδες που υποτίθεται λειτουργούν και πρέπει να ενεργούν ΜΟΝΟ προς το συμφέρον ημών των ΠΩΛΗΤΩΝ (άσε που δεν μας ρώτησαν καν αν το πουλάμε το ρημάδι), κάνουν ότι είναι δυνατό ώστε όχι μόνο να ΜΕΙΩΣΟΥΝ αλλά ει δυνατόν να ΜΗΔΕΝΙΣΟΥΝ τον κύκλο εργασιών του μαγαζιού.
ΑΡΑ? Άρα τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια δηλαδή.
Αυτά και … δυστυχώς ΔΕΝ είμαστε Γάλλοι … αν είμασταν θα ξέραμε τι να κάνουμε.