Με έντονο πολιτικό μήνυμα συνοδεύτηκαν οι δηλώσεις του Ντόναλντ Τραμπ για τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, κατά τη συνάντησή του με τον Μπενιαμίν Νετανιάχου. Όταν οι δημοσιογράφοι έθεσαν ανοιχτά το ζήτημα της αυξανόμενης έντασης ανάμεσα σε Τουρκία και Ισραήλ, ο Αμερικανός πρόεδρος δεν δίστασε να σταθεί δημόσια στο πλευρό του Τούρκου ηγέτη — την ώρα που η ελληνική κυβέρνηση παραμένει για ακόμη μία φορά θεατής.
Απαντώντας σε ερώτηση για τις ακραίες δηλώσεις του Ερντογάν στο παρελθόν —όταν είχε συγκρίνει τον Νετανιάχου με τον Χίτλερ και είχε ταυτίσει το Ισραήλ με το ναζιστικό καθεστώς— ο Τραμπ υπογράμμισε ότι γνωρίζει «πολύ καλά» τον Τούρκο πρόεδρο, τον θεωρεί φίλο του και εκτιμά πως δεν πρόκειται να υπάρξει πρόβλημα στις σχέσεις του με τον Νετανιάχου. Εμφανίστηκε μάλιστα να τον εμπιστεύεται απόλυτα, χαρακτηρίζοντάς τον «εξαιρετικό ηγέτη» και δηλώνοντας ότι στηρίζει τόσο τον ίδιο όσο και τον Ισραηλινό πρωθυπουργό.
Την ίδια στιγμή, η Αθήνα περιορίζεται σε ρόλο σχολιαστή, χωρίς να διεκδικεί ενεργό λόγο σε εξελίξεις που επηρεάζουν άμεσα την περιοχή και τα ελληνικά συμφέροντα.
Σε νέα ερώτηση για πιθανή τουρκική εμπλοκή στη Γάζα, ο Τραμπ εμφανίστηκε ξανά θετικός απέναντι στον Ερντογάν, αφήνοντας να εννοηθεί ότι εφόσον μια τέτοια κίνηση κριθεί χρήσιμη, οι ΗΠΑ θα τη δουν ευνοϊκά. Η Ουάσινγκτον δείχνει έτσι έτοιμη να αναγνωρίσει στην Άγκυρα ρόλο ρυθμιστή — ρόλο που η Ελλάδα δεν τολμά ούτε καν να διεκδικήσει.
Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσαν και οι αναφορές του για τα F-35, καθώς ο Αμερικανός πρόεδρος αποκάλυψε ότι εξετάζεται σοβαρά το ενδεχόμενο πώλησής τους στην Τουρκία. Παράλληλα, απέδωσε στον Ερντογάν κομβικό ρόλο στις εξελίξεις στη Συρία, λέγοντας πως συνέβαλε στην εξουδετέρωση «πολύ επικίνδυνων προσώπων» — δηλώσεις που δείχνουν ότι η Άγκυρα παρουσιάζεται πλέον διεθνώς ως «απαραίτητος σύμμαχος».
Και ενώ όλα αυτά διαμορφώνουν μια νέα ισορροπία ισχύος στην περιοχή, η ελληνική κυβέρνηση επιλέγει για ακόμη μια φορά την τακτική της σιωπής. Χωρίς πρωτοβουλίες, χωρίς ξεκάθαρη στρατηγική, περιορίζεται να παρακολουθεί πώς άλλοι διαμορφώνουν το παιχνίδι — με την Τουρκία να αναβαθμίζεται και την Ελλάδα να εγκλωβίζεται στον ρόλο του παθητικού παρατηρητή.
Οι δηλώσεις Τραμπ έγιναν σε περίοδο έντονης αντιπαράθεσης ανάμεσα σε Άγκυρα και Τελ Αβίβ. Ωστόσο, ο Αμερικανός πρόεδρος εμφανίστηκε αποφασισμένος να λειτουργήσει ως γέφυρα, παρουσιάζοντας τον Ερντογάν ως στενό του σύμμαχο. Για την Ελλάδα, όμως, το μήνυμα είναι σαφές: όταν οι ισορροπίες αλλάζουν, εκείνος που μένει απ’ έξω χάνει. Και σήμερα, η ελληνική κυβέρνηση μοιάζει ξανά να «βλέπει» τις εξελίξεις αντί να τις επηρεάζει.
O Tραμπ είναι ο μεγαλύτερος μισελλην και μισοευρωπαίος που έχει υπάρξει επί της γης.
Είναι ένας δικτάτορας όπως ο Πούτιν, ο Ερντογάν, ο Κιμ. Και κάποιοι τον υμνολογουν. Δεν πρόκειται να έχει καλό τέλος, όπως όλοι οι δικτάτορες.
Εδώ είναι αυτό που λένε : » Ο εχθρός του εχθρού μου , είναι φίλος μου..» Αρε μπαγάσα Τράμπ ; Είσαι λυκάκι πονηρό …!! χι χι χι …!!
Αγαπητέ Ελλην που κατοικοεδρεύεις στο αμερικα , τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται .
Μάτριξ …..
Ο νοών νοείτο ο δε μη νοών εσαεί κοιμηθητω !
Δεν δικαιώνω την πολιτική του Μητσοτάκη αλλά δεν φταίει αυτός για την φιλότουρκη στάση του αλλοπρόσαλλου Τραμπ ο οποίος εκτιμά μόνο τους δικτάκτορες τους βασιλιάδες και όλους τους αυταρχικούς ηγέτες, Κιμ,Πούτιν,Ερντογαν, κ.α.