Ο ΠΑΟΚ πάει στο Καραϊσκάκη να αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό, ψάχνοντας ένα διπλό τίτλου.
Δεν θα είναι εύκολα τα πράγματα, αφού μιλάμε για μία ομάδα με έξοχους αυτοματισμούς. Θέλει ιδιαίτερη προσοχή. Για να αναλύσουμε το φετινό, θα πρέπει να φέρουμε λίγο στο μυαλό μας το περυσινό παιχνίδι, το τελευταίο των δύο ομάδων.
Πέρυσι λοιπόν, ο Ολυμπιακός έκανε μία έξοχη εμφάνιση στη Τούμπα, δουλεμένη όπως πρέπει. Μάγκικα και Πειραιώτικα.
Ξεκινώντας από το Χάγιατ, το ξενοδοχείο που διαμένει η αποστολή, συνοδεία αστυνομίας, ΟΥΚ, αλπινιστών και βέβαια στοχαστών, έφτασε στο γήπεδο χωρίς να συναντήσει μύγα.
Στην είσοδο των αποδυτηρίων υπήρξε μία ένταση γιατί γνωστοί διανοούμενοι του κλαμπ δεν χωρούσαν από την πόρτα αλλά αυτό ξεπεράστηκε με την βοήθεια της πυροσβεστικής που δεν είχε αναλώσει δυνάμεις στη μεταφορά της ομάδας από το ξενοδοχείο.
Στη συνέχεια η ομάδα έκανε πολύ καλό ζέσταμα, σαν να μην υπάρχει αύριο. Απλά οι ασκήσεις ήταν λίγο διαφορετικές, αφού εκεί που έτρεχε ο αθλητής, ξαφνικά έπεφτε κάτω και σφάδαζε. Στο ζέσταμα συμμετείχε και ο γιατρός της ομάδας.
Ολοκληρώθηκε το ζέσταμα, ποδοσφαιριστές, γιατρός, προπονητής, βοηθοί, σφίχτες και διάφοροι παρατρεχάμενοι, μεταφέρθηκαν στα αποδυτήρια με στρατιωτική πειθαρχία και μία απορία να εκφράζεται με την φράση «δεν πετάνε τίποτα, πρέπει να παίξουμε».
Η ώρα περνά και πρέπει να βγούνε ξανά. Ήταν η ώρα να μιλήσουν οι αυτοματισμοί.
Βγήκε ο προπονητής Γκαρθία στον αγωνιστικό χώρο και μία σερβιέτα δολοφόνος, πρέπει να ήταν αυτές οι παλιές οι cloe, ικανές να σε μεταφέρουν από τη μία άκρη του ατλαντικού στην άλλη, τον χτύπησε αριστερά στον ώμο με αποτέλεσμα να του σκίσει το χείλος.
Ο συγχρονισμός έξοχος, ο προπονητής γονατίζει, τον σώζει ο σφίχτης να μη πέσει αλλά Λεονάρντο Ντι Κάπριο στον Τιτανικό, η φάτσα του παίρνει μία δραματική μορφή εντελώς διαφορετική από αυτή όταν κάθεται δίπλα στον πρόεδρα και ο προπονητής μεταφέρεται στα αποδυτήρια.
Εκεί υπάρχει ο τύπος τρώω το κλειδί, δεν μπορεί να μπει κανείς μέσα να δει τι έπαθε ο άνθρωπος και αν μπορεί να το ξεπεράσει και μεταφέρεται σε νοσοκομείο που κατά διαβολική σύμπτωση έχει και χορηγική σχέση με το κλαμπ.
Ο διαιτητής Αρετόπουλος, συντάσσει μόνος του το φύλλο αγώνα και όλοι πάμε σπίτια μας έχοντας πάντα την εικόνα από το σοκ που υπέστη ο άνθρωπος που τον βρήκε στον ώμο και σκίστηκε το χείλος η δολοφονική σερβιέτα.
Η τύχη του αγώνα θα κριθεί στα δικαστήρια, εκεί όπου θα πρέπει να παρουσιαστούν επίσημα έγγραφα. Οι αυτοματισμοί συνεχίζονται.
Ενώ οι δικηγόροι του ΠΑΟΚ έχουν ετοιμαστεί για μία δίκη, ως εκ θαύματος ο διαιτητής Αρετόπουλος που σύμφωνα με πληροφορίες είχε πάρει στην έκθεση 8, μεταμφιέζεται σε Κοέλιο και συντάσσει μία συμπληρωματική έκθεση που αλλάζει τα πάντα.
Για τον ποδοσφαιρικό εισαγγελέα Σιμιτζόγλου, το να αλλάξει η γραφή σου από μαθητή γυμνασίου σε κάτοχο διπλωματικής από Κυριακή σε Τρίτη, είναι πάρα πολύ φυσιολογικό και δεν κουνιέται φύλλο. Όσο για την δικαστή Σκολαρίκη, κρατάει κρυφή μόνο από τον ΠΑΟΚ την αλλαγή επιπέδου μόρφωσης του Αρετόπουλου και όταν οι δικηγόροι ζητάνε αναβολή λέει το μυθικό «έμπειροι είστε μισή ώρα διακοπή να διαβάσετε τι γράφει».
Γενικά η μόρφωση στο Λεκανοπέδιο πρέπει να είναι λίγο γρήγορη, δεν εξηγούνται αλλιώς οι χρόνοι που δουλεύουν οι άνθρωποι.
Εννοείται πως δικαιώθηκε ο Ολυμπιακός για τους έξοχους αυτοματισμούς του, την χορευτική χάρη του και την διάθεσή του να ματώσει στο ταρτάν.
Με αυτούς λοιπόν παίζει ο ΠΑΟΚ την Κυριακή, ένας ΠΑΟΚ που έβριζαν εν χορώ ο Μεγάφωνος 7 και η παρέα του, στέλνοντας ένα μήνυμα του πόσο κακοί και υποανάπτυκτοι είμαστε.
Όταν παίζουμε λοιπόν με αυτούς, δεν θα κάνουμε ποτέ ποδοσφαιρική ανάλυση. Θα ποντάρουμε στο κάρμα το οποίο θα στέλνει το δικό τους σουτ στο δοκάρι και το δικό μας να γράφει.
Γιατί το κάρμα συνήθως τιμωρεί.
Σταύρος Κόλκας / sdna.gr
