Η Ελλάδα θα ευημερήσει ξανά όταν ζωντανέψει η επαρχία και τα χωριά της

Κοινοποίηση:
24fc30f7aed053930e8b4ec48954945a_XL-696x370

Χωριά γαντζωμένα στις πλαγιές, που έμειναν χωρίς νέους και παιδιά. Μένουν μόνο οι μισοσβημένες πινακίδες «Δημοτικό Σχολείο».

Στις καλές ημέρες της Ελλάδας, η χώρα ήταν γεμάτη ζωή παντού, όχι μόνο στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη. Εκεί που υπήρχε παραγωγή.
Όχι «ανάπτυξη» σε κάλπικα νούμερα και διαγράμματα. Παραγωγή πραγματική, από χώμα.

Κάποτε εκεί γεννιόταν ζωή — τώρα τα βλέπουμε στις διακοπές. Κι αν δεν υπάρχει πια αγώνας να κρατηθούν αυτά τα μέρη ζωντανά, τότε πολύ απλά δεν υπάρχει Ελλάδα.
Μόνο μια ψευτοεκδοχή της, με Airbnb, μαγαζάκια για τουρίστες, και ελπίδα σε ψηφιακούς νομάδες μπας και γεμίσει το χωριό τον Αύγουστο.

Αν έστω μία κυβέρνηση ενδιαφερόταν πραγματικά, εκεί θα έπρεπε να εστιάσει: στην επαρχία. Εκεί που μπορεί να σταθεί στα πόδια του αυτός ο τόπος.
Αντί να πετάνε λεφτά, να φέρουν με ουσιαστικά κίνητρα εταιρείες για να ζωντανέψει η περιφέρεια.
Όχι μόνο στην Κοζάνη για ΑΠΕ ή στην Αλεξανδρούπολη για LNG, αλλά και σε μικρές πόλεις, σε χωριά. Όπου μπορεί να στηθεί παραγωγή, να ξανανοίξει ένα τυροκομείο, ένα εργαστήριο, μια μονάδα. Να γίνει η επαρχία ένα νέο κέντρο παραγωγής, όχι μόνο τουριστικός προορισμός.

Θες πραγματική ανάπτυξη; Φτιάξε υποδομές στην επαρχία. Δρόμους, ίντερνετ, σχολεία, γιατρούς, να μπορεί να μείνει εκεί ένας νέος άνθρωπος με την οικογένειά του. Να νιώσει πως έχει προοπτική και όχι ότι είναι εξορία. Να ξέρει πως αν γυρίσει στο χωριό του, δεν θα σπαταλήσει τη ζωή του, αλλά μπορεί να την ξαναχτίσει.

Να δώσεις κίνητρα στους αγρότες. Όχι άλλες επιδοτήσεις που πάνε σε μεσάζοντες και φίλους, αλλά πραγματική ενίσχυση. Να νιώσει ο πολίτης περήφανος που παράγει, όχι ντροπιασμένος επειδή δεν δουλεύει “σε γραφείο με air condition.

Αλλά ποιος νοιάζεται πραγματικά; Οι πολιτικοί έχουν ξεχάσει την επαρχία.
Τη θυμούνται κάθε τέσσερα χρόνια, πριν τις εκλογές, με καμιά φωτογραφία σε τρακτέρ και στάνες.

Η αλήθεια είναι μία: αν δεν αρχίσουμε να παράγωγουμε για τις εγχώριες ανάγκες μας και δεν ζωντανέψει ξανά η επαρχία, δη χώρα δεν θα δει πάλι στέρεα ευημερία.
Θα χαρούμε όταν ξαναδούμε παιδιά να παίζουν σε αυλές στα χωριά, όταν ξαναγεμίσει η πλατεία φωνές, όταν τα προϊόντα μας φύγουν από τα χέρια του παραγωγού και φθάσει στα χέρια του πολίτη τη χώρας.

ΚΟΙΝΟΠΟΗΣΗ:

4 Σχόλια

  1. Χρόνια τώρα όλοι αφήνουν τα χωριά τους , για να πάνε σε μεγάλες πόλεις και όχι απαραίτητα στην Αθήνα / Θεσσαλονίκη που εκεί έχει ξεφύγει τελείως το πράγμα . Και μετά απορούν γιατί τα ενοίκια φτάνουν εκεί που φτάνουν . Αρχές οικονομίας δεν κάνανε στο Λύκειο ; Ζήτηση και προσφορά , όσο ανεβαίνει η ζήτηση και η προσφορά λιγοστεύει τόσο θα ανεβαίνει η τιμή . Αλλά σιγά μην κάτσουν στην επαρχία οι απαίδευτοι , θα ασχοληθούν με την καλλιέργεια γης ; με την ζωοτροφία ; μελισσοκομία κτλπ ; Αρχιτεμπελχανάδες και απαίδευτοι .

  2. Όλοι πλέον γουστάρουν να ζουν μέσα σε χαβουζες. Και εκεί να μεγαλώνουν τα παιδιά τους. Κλεισμένα μέσα σε κλουβιά. Ανεγκέφαλοι…

  3. Εχω βαρεθει να ακουω για αποκεντρωση και τελικα να γινεται παντα το αντιθετο και οχι μονο στα μεγαλα αστικα κεντρα αλλα και στο εξωτερικο πλεον

  4. Είναι τυχαίο που στις σοβαρές χώρες δοκιμάζουν πιλοτικά τις νέες τεχνολογίες ξεκινώντας από την επαρχία; Π.χ. Αγγλία το FTTH πριν 20 χρόνια;

Γράψτε απάντηση στο ΕΛΛΗΝΟΑΜΕΡΙΚΛΑΝΟΣ Ακύρωση απάντησης