Μην τον αγνοείς άλλο. Αυτός ο «αθώος» πόνος στη μέση που σε βασανίζει και σε αναγκάζει να παίρνεις παυσίπονα κάθε τόσο, μπορεί να είναι μόνο η αρχή μιας αλυσίδας ασθενειών που σου καταστρέφουν τη ζωή, σιωπηλά και ύπουλα.
Νέα κολοσσιαία μελέτη από τη Βραζιλία έρχεται να ταράξει τα νερά και να ανατρέψει όσα νομίζαμε μέχρι σήμερα. Με ανάλυση δεδομένων από 87.678 ενήλικες, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι πάνω από το 62% όσων ζουν με χρόνιο πόνο στη μέση πάσχουν τουλάχιστον από μία ακόμη σοβαρή, χρόνια πάθηση. Το συμπέρασμα είναι ξεκάθαρο: Ο πόνος στη μέση δεν έρχεται ποτέ μόνος του.
«Χρόνιος πόνος στη μέση και καρδιοπάθειες πάνε χέρι-χέρι», λένε οι ειδικοί, αφού το 40,5% όσων είχαν πόνους στην πλάτη έπασχαν και από καρδιολογικά προβλήματα, έναντι μόλις 22,8% των υπολοίπων.
Στην ίδια ζοφερή εικόνα, εμφανίζονται:
-
Αρθρίτιδα/Ρευματισμοί στο 19,3% των πασχόντων (έναντι 4,3%)
-
Κατάθλιψη στο 19,3%, σχεδόν τριπλάσιο ποσοστό από όσους δεν είχαν πόνο στη μέση
-
Αναπνευστικά και μεταβολικά νοσήματα, όπως διαβήτης, εμφανίζονται με σαφώς αυξημένες πιθανότητες
Γυναίκες και ηλικιωμένοι χτυπιούνται πρώτοι από αυτό το «τρικλοποδιάσμα» της υγείας. Σχεδόν 8 στις 10 γυναίκες με πόνο στη μέση έχουν συννοσηρότητα με κατάθλιψη ή αρθρίτιδα. Οι πάσχοντες ήταν κατά μέσο όρο 12 χρόνια μεγαλύτεροι από τους υγιείς, με χαμηλότερο μορφωτικό επίπεδο και υψηλότερο βάρος.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά…
Συνδυασμός μέσης και αρθρίτιδας; Διπλάσια πιθανότητα σοβαρών περιορισμών στη ζωή σου.
Μέση και κατάθλιψη; +60% αύξηση στον περιορισμό δραστηριότητας.
Μέση και καρδιά; +50% αύξηση στον κίνδυνο αναπηρίας και καθηλωτικής καθημερινότητας.
Η ιατρική κοιμάται τον ύπνο του δικαίου;
Όπως τονίζουν οι ερευνητές, το ιατρικό σύστημα αντιμετωπίζει τον πόνο στη μέση σαν “μυϊκό θεματάκι”, παραβλέποντας ότι οι ασθενείς είναι γεμάτοι πληγές και παθήσεις κάτω από το χαλί.
«Ένα παυσίπονο δεν θα θεραπεύσει την κατάθλιψη, την καρδιοπάθεια ή τη χρόνια φλεγμονή», ξεκαθαρίζουν. «Η λύση είναι εξατομικευμένη φροντίδα, με πλήρη εικόνα της υγείας του κάθε ασθενή. Όχι «έλα πάρε ένα χάπι και φύγε»».
Η επιστήμη χτυπά καμπανάκι. Οι άνθρωποι πονάνε και δεν είναι μόνο η μέση τους. Αν δεν αλλάξει η προσέγγιση, θα συνεχίσουμε να θρηνούμε ζωές που καταρρέουν, αργά και αθόρυβα.
