Γραφει ο Ανδρέας Κουβελογιάννης
Εχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που οι πλάκες μας ήταν ατελείωτες….
* Είμαστε στη Κρήτη και γυρίζαμε τον Ζορμπά..
* Ο ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ κάθε εβδομάδα με …απέλυε με τις ” κουταμάρες” που έκανα, και αν δεν μεσολαβούσε η Μεγάλη φίλη μου Ειρήνη Παππά θα με είχε στείλει σπίτι μου από την αρχή,…
* Στο τελευταίο βιβλίο μου “¨50 ΧΡΥΣΑ ΧΡΟΝΙΑ” αναφέρομαι σε όλα, όσα συνέβησαν εκεί…
* Όπως και στην Πάρνηθα, που συνεχίσαμε τα γυρίσματα όταν είχα βάλει το Νικόλα Τσαχιρίδη να ..δαγκώσει με όλη τη δυναμη του το χέρι του Αντονι Κουήν- για να πετύχει το πλάνο ..
* ΗΤΑΝ μια σκηνή που ο Κουήν έβαζε το χέρι του μέσα σε μια κουφάλα δέντρου να πάρει μια πετσέτα με το φαί του, και εκεί κρυβόταν ο Τσαχιρίδης – ο Νίκος λοιπον -τάχα θα φοβόταν και θα δάγκωνε το χέρι του…
* Αλλά το πλάνο συνέχεια χαλούσε, και αγχωμένος ήρθε σε μένα το …φίλο του…
– ΤΙ κάνω ρε Αντρέα
– Τι κάνεις ρε μαλάκα. Δάγκωσε τον Αμερικάνο να πονέσει για να πάρει μια σωστή έκφραση…
– Λες ρε ΑΝΤΡΈΑ ;
– ΝΑΙ ΡΕ…ΝΙΚΌΛΑ ΤΙ Μας ΈΧΟΥΝ ΕΔΏ. Μπρίκια κολλάμε
* Στο επόμενο πλάνο του ρίχνει μια δαγκωνια και ο Κουήν τον τραβάει έξω και του ρίχνει κάτι μπουκέτα…
— ΤΙ έκανες ρε διάολε μου λέει σφυριχτά ο Φούντας,,,
* Κι έχουμε πέσει κάτω από τα γέλια…
********************
* ΜΕ τον φίλο τον Ανέστη έγιναν πάλι άλλα ευχάριστα και αξέχαστα,.
* Η σκηνή ήταν , όταν έρχονταν πάνω σε μουλαρια κάτι καλόγηροι, να τρέξει ο Ανέστης και να πιάσει τα γκέμια για να τα σταματήσει. Το πλάνο χαλούσε…
* Ο ΑΝΕΣΤΗΣ ανησυχούσε. Καθόμουνα πιο περα με τον αλησμόνητο ΓΙΩΡΓΟ ΦΟΥΝΤΑ..
– ΤΙ κάνω ρε Γιωργο, πλησίασε ο Ανέστης,,,
* Στο βιβλιο μου τα γράφω πιο …ευγενικά.,
* Ο Γιώργος τον συμβούλεψε. αλλά μπήκα εγώ στη μέση..
– Σκάσε εσύ ρε χουντικε..
– Ρε δημοκράτη του κώλου, – του λέω – μουλάρια είναι, δεν είναι …πεκινουά… Τράβα τα γκέμια με δύναμη να τα κρατήσεις ακίνητα…
* Και το τι έγινε … Ηταν απερίγραπτο…
* ΤΑ μουλάρια όπως τα άρπαξε με όλη του δύναμη, αφήνιασαν, πέταξαν κάτω τους ψευτο-παπάδες και χάθηκαν στον κάμπο../
* ΑΥΤΑ θυμηθήκαμε μία Κυριακή που τον κάλεσα στο ¨” ΛΙΘΑΡΙ¨ – όταν εμφανιζόταν εκεί η ΝΑΤΑΣΣΑ ΜΑΡΙΝΙ με τον ΚΑΜΠΟΥΡΙΔΗ- και είχε έρθει μαζί με το λεβεντόπαιδο τον Ανέστη Βλάχο Β…και όλη την οικογένεια του..
* ΤΟΤΕ Ανέστη του λέω τρώγαμε…βράχια…
Τώρα αντε να τη βγάλουμε με κανένα μπιφτεκάκι και… γαμώ τα χρόνια που λένε.
Γιατί τώρα μας λείπουν όλοι. Και ο Γιώργος, και ο Ανέστης και ο Νικόλας…
