Οκτώβριος (ή μήπως Οχτώβρης;) του 1981. Μόλις ξεκίνησε η Ελλάδα της Αλλαγής. Η Αλίκη θριαμβεύει με την “Εβίτα”, τη μεταφορά σε μιούζικαλ του τοξικού υβρίδιου λαϊκισμού – φιλανθρωπίας – σταριλικίου – διαφθοράς – ασχετοσύνης που εκπροσωπούσε η δεύτερη σύζυγος του Αργεντινού δικτάτορα.
Το σιλικονοβυζί κάγκελο, το όπλο παρά πόδα, και στο πλάι οι… επενδυτικές συμβουλές για τη βιομηχανία που θα γνώριζε στη συνέχεια τεράστια άνθιση: καταπάτηση εκτάσεων του Δημοσίου.
Ωραίες, αξέχαστες εποχές, γεμάτες υψηλά ιδανικά και ιδεολογία με κέντρο τον άνθρωπο.
Όλη η Ελλάδα σε ένα εξώφυλλο.
press-gr.com
H μεγαλύτερη ατάλαντη αρχοντοπουτάνα που έχει περάσει ποτέ απο τον “Ελληνικό κινηματογραφό” (αν υφίσταται τέτοιο πράγμα τέλοσπάντων) η οποία κατάφερε να “υποτάξει” με το μουνί της ακομα και βασιλείς και, με την αταλαντοσύνη της να θεοποιηθεί στα μάτια της μέσης ελληνίδας “κυρα-κατίνας” και πλέον να την παρομοιάζουν ακόμη (ναι το έχω ακούσει ΚΑΙ αυτό) και με την μεγάλη Μέρυλ Στρίπ. Έχουμε την τάση άλλωστε στο μπουρδέλο που λέγεται Ελλάδα να θεοποιούμε τους πάντες και τα πάντα ανεξαρτήτως υποβάθρου, ανεξαρτήτως καθαρού ταλέντου,με τίτλους όπως: Λαίδη,Εθνική Σταρ,Εθνική Παρουσιάστρια, απόλυτη Ελληνίδα Σταρ, απόλυτο pop icon, απόλυτο άρχοντα κλπ κλπ…
Wow… δηλαδη η βουγιουκλακη ξεπερασε σε ξετσιπωσια’ την σημερινη Μαντοννα , για τα δεδομενα εκεινης της εποχης…