Αντί για 4-2, ήρθε 1-2. Μαγική εικόνα χθες στο Μόναχο. Μία ανεκδιήγητη Ρεάλ, που δεν είχε την κεφαλήν κλίναι κατάφερε να κερδίσει 1-2 την Μπάγερν και να κάνει ένα μεγάλο βήμα για τον τελικό.
του Γιώργου Γεωργίου
Άλλο, όμως, είναι το θέμα. Ποιο; Το ξεβράκωμα του Ρονάλντο. Ο κόσμος είχε νωπές τις εικόνες στη μνήμη του την εμφάνιση του Σαλάχ και αυθόρμητα συνέκρινε τον Αιγύπτιο με τον Πορτογάλο. Η μέρα με τη νύχτα. Και εννοώ από άποψη θεάματος, δεξιοτεχνίας, ντρίμπλας, κοντρόλ. Σε αυτά τα στοιχεία ο Σαλάχ υπερτερεί σε όλα. Απλά ο Ρονάλντο είναι… βουπ και μέσα. Δεν προσφέρει το θέαμα που δίνει ο Σαλάχ.
Η Μπάγερν έχασε πολλά γκολ εξαιτίας του γερασμένου Ριμπερί και του τσουρουκά Μίλερ. Μόνος του προσπαθούσε ο Λεβαντόφσκι να φέρει βόλτα όλη τη Ρεάλ.
Πιστεύω ότι όποια ομάδα προκριθεί από τους δύο στον τελικό, λογικά δεν έχει καμία τύχη απέναντι στη Λίβερπουλ, η οποία όταν βρει ρυθμό σε εξοντώνει, δε γλιτώνεις. Καμία εμπιστοσύνη στην άμυνα της Μπάγερν, το δεύτερο γκολ που έφαγε ήταν για αλάνα και όχι για γήπεδο ποδοσφαίρου.
να δω τι θα λες ρε Γεωργιου οταν θα το σηκωσει και παλι η Ρεαλ…