Η Μαλβίνα ποτέ δεν μάσησε τα λόγια της. Πάντα έγραφε και έλεγε αυτό που πίστευε. Σήμερα, οι ιστορικές στιγμές που ζούμε επιβάλλουν μια δεύτερη ανάγνωση των όσων έγραψε πριν από μια δεκαετία περίπου. Μερικά πράγματα φαίνεται πως δεν αλλάζουν.
Διαβάστε απόσπασμα από το άρθρο «Βλέπει τσόντα ο Πρόεδρος;» (Περιοδικό 01, 1995)
«Αυτοί οι τύποι, οι μικροαστοί, δε σκέφτονται ποτέ τους να αυτοκτονήσουν γιατί η ζωή τους ανήκει στο Θεό, αλλά στην ουσία, επειδή δεν αποφασίζουν ούτε για τη ζωή τους, ούτε για το θάνατό τους. Είναι αμνήμονες εκεί που τους συμφέρει, αλλά οραματιζόμενοι το μέλλον δε ζουν ποτέ ένα παρόν της προκοπής.
Κάνουν μακροπρόθεσμα όνειρα που, κατά κανόνα, τα προφταίνει ο θάνατος. Χτίζουν ντουβάρια. Αγοράζουν οικοπεδάκια. Δεν ψάχνουν τσάντες, γιατί σπάνια ερωτεύονται και όπως όλοι οι βλάκες, ποτέ δε νιώθουν ανίσχυροι.
Τρέμουν τις υποχρεώσεις, αλλά τελικά παντρεύονται μια υπομονετικιά, αφού την πρήξαν επί χρόνια τόσο, που δε θέλει πια ούτε να τους χέσει. Κάνουν δύο μόγγολα, γιατί “ένα ίσον κανένα”. Ή τρία, αν τα δύο πρώτα είναι κορίτσια. Και βέβαια, τους αρέσουνε πολύ οι βιζιτούδες, τις οποίες πάντα ρωτάνε μετά το πήδημα: “Πώς ξέπεσες έτσι;”
Όχι, δεν έχουν αρκουδάκι οι μικροαστοί. Μόνο σκουπίδια. Σε τρόφιμα, σε ιδέες, σε τρόπο ζωής, σε πράξεις. Την ξέρω απέξω κι ανακατωτά την Αδελφότητα (…). Τρέμει μην πιαστεί κορόιδο και πάντα πιάνεται. Υπεκφεύγει. Στρεψοδικεί. Αναβάλλει. Υποκρίνεται. Ζητάει τα πάντα και δε δίνει τίποτα. Παριστάνει τη Δίκαιη.
Αρνείται τα τεστ πατρότητας για να γλιτώσει τη Διατροφή και πάντα είναι από κοντά ένας μειλίχιος και τίμιος επαρχιακός δικηγοράκος, πρόθυμος να σπιλώσει την άπορη κακομοίρα.
Ο Μικροαστός δε θέλει μπλεξίματα. Γι’ αυτό δε μπορεί να είναι ποτέ επαναστάτης, άρα παλικάρι. Δεν είναι αντιπαθής σαν υπέρμετρος, είναι σιχαμένος σαν πλαγιοδρόμος. Νομίζει πως είναι διπλωμάτης και πως λύνει γόρδιους δεσμούς, στην ουσία όμως ξεμπερδεύει μόνο τον εαυτό του και τρελαίνει όλο τον κόσμο γύρω του.
Κανείς δεν είναι πιο επικίνδυνος από αυτά τα ήσυχα, μειλίχια ανθρωπάκια, τους μικροαστούς».
koutipandoras.gr
Αυτη ειναι η αληθεια μερικως επιφανεακα αλλα εις βαθος οι αιτιες βαραινουν τους καθοδηγητες της κοινωνιας περισσοερο.
Δε μπορεις να κατηγορησεις ενα μικροαστο γιατι δε ειναι επαναστατης επειδη αυτοι που δε εχουν ειναι επαναστατες και οταν αποκτησουν κανουν την παπια ειναι στην φυση του φυσιολογικου ανθρωπου να ψαχνει την ησυχη ζωη.Βεβαια αναμεσα σε αυτους υπαρχουν και αυτοι που καταχραζονται αυτο το ειδος ησυχης ζωης να κανουν “ανομα” πραγματα μην ξεχνατε οτι διδαχες του ιδιου του Χριστου μιλαγε για μια ησυχη κοινωνια ακακη σαν προβατο που ο ενας βοηθαει το αλλο απλα ποτε η εκκλησια δε περασε το μυνημα στους μικροαστους οτι τωρα που εσεις αποκτησατε αυτα που αλλοι δε εχουν τωρα πρεπει να βοηθατε και αυτους να τα αποκτησουνε απλα γινανε ολοι ησυχοι παρτακηδες γιατι ετσι μας εμαθε το κοινωνικο πολιτικο και εκκλησιαστικο συστημα ποτε δε μας μαλωσε η νουθετησε για την αδιαφορια μας οταν αποκταμε αυτα που αλλοι δε εχουν και δε μας νοιαζει τι κανουν αυτοι αρκει να ειμαστε εμεις καλα και οι αγαπημενοι μας οποιο κι αν ειναι αυτοι.Ο μικροαστος ειναι καθρεπτης του πολιτικου και εκκλησιαστικου συστηματος που εγινε οκνηρο και παραπλανητικο και δε οδηγει τους λαους προς το Κυριο αλλα προς τον Διαολο στην επαρση τη αδιαφορια και το ατομικισμο.
Δηλαδη το νομικο πολιτικο μας συστημα μας προτρεπει να ειμαστε νομοταγεις να μην ενοχλουμε την ταξη και την ασφαλεια γυρω μας και το εκκλησιαστικο του αβανταρει πειθωντας τους πιστους οτι αν κανουν το σταυρο τους και πανε στην εκκλησια θα τους παει η ζωη καλα και ολοι θα ειναι καλα ενω στην πραγματικοτητα τους σπρωχνει στο ατομικισμο και αντι αυτοι να απολογουνται για τους πιστους στο Κυριο καθε μερα που δε τους καθοδηγουνε στους λογους του Κυριου Ιησου Χριστου και το Αποστολων τους παρουσιαζουν την εκκλησια ως ενα μερος που ο Κυριος εκπληρωνει της επιθυμιες ως προσωπικο τζινι στο καθενα επειδη πανε στην εκκλησια κανουν το σταυρο και γιορταζουνε τις εορτες.
Ο Ιησους ειπε αγαπατε αλληλους ως εαυτον οταν εχεις 2 χιτωνες δωσε το ενα στο φτωχοτερο αντι να κανουμε αυτο ολοι κοιταμε τη παρτη μας την οικογενεια μας και αδιαφορουμε για ακομα και φτωχοτερους συγγενεις μας και μερικες βοηθαμε ξενους που δε επρεπε να τους βοηθησουνμε εμεις τι δουλεια εχεις εσυ να βοηθας ενα ξενο οταν διπλα σου ο συγγενεις σου η συμπολιτης σου πειναει και υποφερει,νομιζουνε θα δικαιωθουνε στα ματια του Κυριου αλλα τη ωρα τη κρισης τους θα ειναι η καταδικη τους αυτο.
Μην κατηγορειτε το ανθρωπο της κοινωνιας τα προβατα δε φταινε για τι κακοι τσοπανηδες τα πηγαινουν σε λαθος δρομο ..εχει κατηγορο ο ανθρωπος μονιμο το ακατανομαστο Διαβολο δε χρειαζετε κι αλλο…αν δωσεις στο ανθρωπο καλο βοσκο καθογητη και τοτε αυτος αδιαφορει και κανει ασχημα πραγματα μονο τοτε μπορειςνα το κατηγορησεις για αυτα που κανει..αλλιως το μονο που κανεις ειναι να κατηγορεις πιθανως αθωους που ειναι σε λαθος δρομο απο τους κακους καθοδηγητες του.