Για τον φασίστα της Δεξιάς του Σαμαρά, Μάκη Βορίδη, έχω την χειρότερη γνώμη. Για τον πολιτικό Βορίδη, της διαπλοκής και του προσκυνήματος στα συμφέροντα(ντόπια και ξένα τα οποία τον αλλοτρίωσαν και τον ισοπέδωσαν πολιτικά)ακόμα χειρότερη. Για τον ποινικολόγο Μάκη Βορίδη(ο οποίος υπήρξε νομικός παραστάτης μου ενόσω εργαζόμουν στις εφημερίδες “Δημοκρατία” και “Espresso”), την καλύτερη. Ο δικηγόρος Μάκης Βορίδης είναι ίσως ένας από τους 3 πολύ καλούς που με έχουν υπερασπισθεί στα έδρανα των δικαστηρίων.

Όμως οι μνήμες δεν με έχουν εγκαταλείψει 28 χρόνια μετά αφού βλέπω ότι τα ζωώδη πολιτικά ένστικτα του ανδρός, εξακολουθούν να τον χαρακτηρίζουν μετά από περίπου τρεις δεκαετίες.

Τα γεγονότα που έζησα περνούν ακόμα μέσα από το μυαλό μου. Άνοιξη 1986. Ήμουν τότε πρωτοετής φοιτητής της Νομικής. Ένα αστροπελέκι από την επαρχία, ψαρωμένο σε ένα ίδρυμα γεμάτο πλουσιόπαιδα και απόφοιτους του Κολεγίου Αθηνών. Περπατούσα έξω από το μικρό δωματιάκι που είχαν οι φοιτητές των αριστερών συσπειρώσεων , δίπλα από το μεγάλο ημιυπόγειο αμφιθέατρο Σβώλου, εάν θυμάμαι καλά. Ξαφνικά, ακούω κραυγές: “Ο Βορίδης ο Επενίτης, ο μαύρος, ο Βορίδης, κρατάει μαχαίρι”. Και ύστερα: “Με χτύπησε, με χαράκωσε ο αλήτης, πιάστε τους”. Ακολούθησε ποδοβολητό από κάτι τύπους με μαύρα άρβυλα, μαύρα τζάκετ και στα χέρια στυλιάρια και στιλέτα στη ζώνη. Πραγματικοί κατσαπλιάδες.  Συνέχισαν προς το αμφιθέατρο αλλαλάζοντας ενώ διέλυσαν ότι υπήρχε όρθιο γύρω τους. Από τότε τον θυμάμαι τον Βορίδη. Ένας οπλισμένος και επικίνδυνος τραμπούκος που μεταλλάχθηκε σε γραβατωμένο καθεστωτικό βουλευτή. Μπροστά στα μάτια μου παραλίγο να γίνει ένας φόνος από τον σημερινό υποτακτικό της τρόικας και του πουλημένου Σαμαρά, του φαρμακοεξαρτώμενου. Εκείνη η αιματηρή υπόθεση έχει παραγραφεί. Έτσι δεν είναι κύριε Βορίδη; Εσείς άλλωστε ως δικηγόρος που γίνατε(εγώ δεν αξιώθηκα)ξέρετε καλύτερα. Ηθικά όμως; Αλλά ξέχασα. Εσείς την χάσατε την ηθική σας. Ανάμεσα στο “χαρτί” της Energa και της Hellas Power και τα εκατομμύρια που εξακολουθεί να μοιράζει ως νομικές αμοιβές. Δικογραφία για εκείνο το αίμα, δεν ξέρω εαν ποτέ έγινε….

Τότε όμως είχαν γίνει κι άλλα που τα μαθαίνω σήμερα επειδή σπουδή μου τότε δεν ήταν να διαβάζω συνέχεια εφημερίδες. Διαβάζω από φυλλάδες εκείνης της εποχής:

“Την Κυριακή 27 Απριλίου 1986 στην εφημερίδα «Ελληνικός Κόσμος», η οποία υποστήριζε την ΕΠΕΝ (το κόμμα που είχε δημιουργήσει ο Γεώργιος Παπαδόπουλος), υπήρχε συνέντευξή του Μάκη Βορίδη, τότε «Γενικού Γραμματέα της Εκτελεστικής Επιτροπής της Νεολαίας ΕΠΕΝ», όπως τον παρουσιάζει η εφημερίδα, για τα επεισόδια της Νομικής.

Πριν πάμε στα λεγόμενα του Βορίδη, ας δούμε την άποψη της εφημερίδας, η οποία προφανώς ταυτιζόταν με αυτή του αρχηγού της Νεολαίας της ΕΠΕΝ: «Στις επιθέσεις ανταπάντησαν οι νεολαίοι της ΕΠΕΝ, οι οποίοι έστειλαν σαφές πολιτικό μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση ότι θα αντιδρούν με βία στη βία της αριστεράς», ενώ λίγο πιο κάτω αναφέρονται τα εξής: « Και οι μεν φιλελεύθεροι και δεξιοί φοιτητές παρατηρούν ότι στους πανεπιστημιακούς χώρους υπάρχει μια δύναμη πλέον (της ΕΠΕΝ), η οποία είναι αποφασισμένη να χτυπήσει κάθε αυθαιρεσία και τρομοκρατική ενέργεια της Αριστεράς και να επικρατήσει».

Όσο για τον ναζί του Σαμαρά; Έλεγε τότε:

«Η βίαιη αντιμετώπιση κάθε εμφάνισής μας, μας αναγκάζει να αμυνθούμε. Επομένως εδώ θα πρέπει να κάνουμε έναν κρίσιμο και χρήσιμο διαχωρισμό. Ότι, ενώ σε πολιτικό επίπεδο η ΕΠΕΝ είναι ενταγμένη στις διαδικασίες του κοινοβουλευτικού παιχνιδιού, στο φοιτητικό επίπεδο η αναρχία και ο εκμαρξισμός των φοιτητικών συλλόγων της απαγορεύουν παράνομα και βίαια να συμμετέχει. Και στο βαθμό που ο νόμος περί αυτοδιοικήσεως των ΑΕΙ και το πανεπιστημιακό άσυλο καθιστά αδύνατη την κατοχύρωση της παρουσίας μας από το κράτος, τότε έχουμε δύο δρόμους: Ή να εγκαταλείψουμε τα ΑΕΙ και άρα έναν σημαντικότατο και κρίσιμο για τη νεολαία μαζικό χώρο ή να αντιτάξουμε βία στη βία του μαρξισμού. Και είναι εύκολο στον καθένα να καταλάβει ποιο δρόμο θα ακολουθήσουμε».  Όλη η ουσία βρίσκεται στη φράση «βία στη βία των μαρξισμού»,

Με απόφαση του αρχιδιαπλεκόμενου δικηγόρου των απατεώνων της Energa “,τσεκουράτου” Βορίδη, επαύθη ο Γ.Δαραβίγκας από τον ΟΚΑΝΑ. Σε λίγο ο Στέφανος Χίος θυμάται “έναν μελανοχίτωνα με στρατιωτικές μπότες που χαράκωσε φοιτητές σε αμφιθέατρο της Νομικής”