Την απόδοση ευθυνών για το τραγικό δυστύχημα με τη σύγκρουση τρένων στη Λάρισα ζητά η κυρία Γεωργία. Η ίδια εργαζόταν στην καθαριότητα των βαγονιών της μοιραίας αμαξοστοιχίας. Όμως, ήταν από τους τυχερούς. Την ημέρα της τραγωδίας, είχε ρεπό.
«Να πληρώσουν όλοι», φώναξε με δάκρυα η κ. Γεωργία, όπως αναφέρει το voria.gr.
Η κ. Γεωργία δουλεύει καθημερινά. Το πόστο της είναι στο δρομολόγιο IC 62, στο μαύρο δρομολόγιο που στοίχισε τη ζωή σε δεκάδες άτομα μετά τη σύγκρουσή του με εμπορική αμαξοστοιχία στην περιοχή του Ευαγγελισμού, κοντά στα Τέμπη.
Η ίδια είχε ρεπό την Τρίτη και έτσι δεν ήταν μέσα στο τρένο. Η κ. Γεωργία άφησε αρχικά ένα λευκό λουλούδι στο μικρό άτυπο μνημείο που στήθηκε εντός του Σιδηροδρομικού Σταθμού Θεσσαλονίκης, κατά τη διάρκεια της κινητοποίησης των Σωματείων Ιδιωτικών Υπαλλήλων Θεσσαλονίκης και Μετάλλου Κεντρικής Μακεδονίας.
Θεσσαλονίκη: «Να πληρώσουν όλοι», λέει γυναίκα που εργάζεται στην καθαριότητα των τρένων
Στη συνέχεια, αφού βγήκε από την είσοδο, επέστρεφε και άρχισε να φωνάζει «να πληρώσουν, να πληρώσουν όλοι!», ζητώντας να αποδοθούν οι ευθύνες για το τραγικό δυστύχημα. «Οκτώ με εννέα άτομα προσωπικό έχασαν τη ζωή τους και μία φίλη μου, καθαρίστρια, ευτυχώς τραυματίστηκε μόνο. Εγώ μπορεί να μην ήμουν μέσα, αλλά τι θα γίνει με όλους τους άλλους που χάθηκαν; Τι θα γίνει με τα παιδιά;», είπε.
Αν γίνονται όργια στον ΟΣΕ αυτή δεν έχει δει τίποτα; Δεν μιλάνε για να μη χάσουν τη δουλειά τους; Παίζει θέατρο τώρα;
Είναι ΦΟ-ΝΙΑ-ΔΕΣ!
Γελάνε με τον πόνο των άλλων. Μας έχουν ξεπουλήσει για τα καλά.
Κυρά Γεωργία αφού την γλύτωσες άναψε ένα κερί.
Πάρε και μια καραμπίνα να σου βρίσκεται.
Δεν ξέρω αν το έχετε συνειδητοποιήσει αλλά είμαστε σε πόλεμο.
Οπως πληρωσαν στο Ματι; οι αλητες προδοτες Τσιπρας και Μητσοτακης
Προσέξτε τι ψηφίζετε συνελλήνες, τίποτε άλλο. Υπάρχουν ένα σωρό επιλογές πέρα από τα 4-5 μαλακιστήρια της βουλής.
Δεν είναι μαλακιστήρια, είναι ανάλγητα παλιοτόμαρα…Σαφώς και υπάρχουν επιλογές πολύ πιο κατάλληλες, αλλά που μυαλό ο Νεοέλληνας…Κοιμάται με βαθύ, αδιατάρακτο ύπνο…
Αλιμονο απο αυτους που πανε σαν το σκυλη στο αμπελη σαν τους καμενους στο ματι και στον πυργο παντα αυτοι θα μπενουν απο πανο θα χασκογελανε στα εδρανα της βουλης θα επρεπε τορα να ειναι αλυσοδεμενη στα μπουντρουμια της ασφαλειας που φτοχος να βρει το δικιοτου