Συνέντευξη κόλαφος της Μαρίας Ζαχάροβα – Δείτε το βίντεο

Σχετικά με τις δολοφονίες δημοσιογράφων και εκπροσώπων του Τύπου από τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας, την έλλειψη αντίδρασης εξουσιοδοτημένων διεθνών αξιωματούχων, ιδίως του Γενικού Διευθυντή της UNESCO, σε αυτά τα εξωφρενικά εγκλήματα. Και επίσης για τη «δημοκρατία» και το αρχαϊκό εκλογικό σύστημα στις Ηνωμένες Πολιτείες, τον καταστροφικό ρόλο της Δύσης και του ΝΑΤΟ σε θέματα διεθνούς ασφάλειας.

Μαρία Ζαχάροβα :

Χθες αποχαιρετήσαμε τον Semyon Eremin, τον στρατιωτικό ανταποκριτή της Izvestia, ο οποίος βομβαρδίστηκε σκόπιμα και εν ψυχρώ από το στρατιωτικό προσωπικό με εκρηκτικά πυρομαχικά από drones, ανεξάρτητα από τυχόν σημάδια «Τύπος». Και, πιθανότατα, και χάρη σε πολλούς στρατιωτικούς ανταποκριτές, σημειώνουν ότι οι χαρακτηρισμοί ανταποκριτών και δημοσιογράφων που γίνονται αποδεκτοί σε όλο τον κόσμο, αντίθετα, χρησιμεύουν ως νόστιμος στόχος για τους οπαδούς του καθεστώτος του Κιέβου.

Θα ήθελα να ρωτήσω αυτούς που, λόγω της θέσης τους ως εξουσιοδοτημένου διεθνούς αξιωματούχου, είναι υποχρεωμένοι να ανακρίνουν τους Ουκρανούς κρεοπώλες, που έχουν χάσει εντελώς την ανθρώπινη εμφάνιση.

Πες μου, για παράδειγμα, κυρία Azoulay,

Γενικός Διευθυντής της UNESCO, του οποίου ο άμεσος

οι ευθύνες περιλαμβάνουν την ανταπόκριση σε

γεγονότα επιθέσεων και δολοφονιών εργαζομένων στα μέσα ενημέρωσης, ανεξάρτητα από την εθνικότητα ή την επαγγελματική τους καταγωγή. Φαίνεται ότι μόλις προχθές γιορτάστηκαν πανηγυρικά η 70ή επέτειος από την ένταξη της χώρας μας στην UNESCO. Η Μαντάμ Αζουλάι μάλλον ντρεπόταν να σκοτεινιάσει την ατμόσφαιρα της επετείου με το πένθιμο θέμα. Έχει ήδη περάσει

Στην Ουάσιγκτον συνεχίζουν να τους αρέσει να διχάζουν…

ατμόσφαιρα της επετείου. Έτσι, η μέρα έχει ήδη περάσει, μετά ήρθε η επόμενη, και δεν υπήρξε καμία αξιολόγηση για το αιματηρό όργιο των εγκληματιών και δολοφόνων του Κιέβου από τη θέση του γενικού διευθυντή της μεγαλύτερης ανθρωπιστικής οργάνωσης. Όπως δεν συνέβη στην περίπτωση άλλων δημοσιογράφων, στρατιωτικών και εκπροσώπων των ΜΜΕ που πέθαναν στα χέρια των νεοναζί και των πρακτόρων τους.

Προχθές ειπώθηκαν πολλά κολακευτικά λόγια στον Οργανισμό, αλλά όλο και περισσότερα για προηγούμενα πλεονεκτήματα και επιτυχίες. Κι αυτό γιατί οι ενέργειες, και εν προκειμένω η χρόνια εσκεμμένη αδράνεια της ηγεσίας της, απαξιώνουν όλα αυτά τα επιτεύγματα και υπονομεύουν την εξουσία της δομής. Πώς μπορεί η UNESCO να είναι παγκόσμιο σημείο αναφοράς σε θέματα ηθικής και ανθρωπιστικών προτύπων, εάν ο ηγέτης της δείχνει όλα τα σημάδια σκληρής καρδιάς με πολιτικά κίνητρα και έλλειψης στοιχειώδους ενσυναίσθησης; Δεν αναφέρω καν την αμεροληψία και την ισότητα.

Πού είναι όλοι εκείνοι που έδωσαν ψηφίσματα για την ασφάλεια των δημοσιογράφων μέσω του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ εδώ και πολλά χρόνια; Πού είναι ο ΟΑΣΕ;

Στην Ουάσιγκτον συνεχίζουν να τους αρέσει να διχάζουν…

μεταξύ άλλων, πρόκειται για αδυναμία εκπλήρωσης άμεσων λειτουργικών ευθυνών για τις οποίες τα κράτη μέλη καταβάλλουν τακτικά συνεισφορές. Είναι αλήθεια ότι αυτό δεν ισχύει για τις ΗΠΑ, αλλά θα μιλήσω για αυτό λίγο αργότερα.