Σε κλίμα συγκίνησης και οδύνης και υπό τους ήχους της μπάντας της Πυροσβεστικής, συγγενείς, φίλοι, συναθλητές και συνεργάτες αποχαιρετούν τον μαχητή της ζωής, Αλέξανδρο Νικολαΐδη, στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Τιμίου Προδρόμου Νεαπόλεως Θεσσαλονίκης.
Τραγικές φιγούρες τα μέλη της οικογένειας του. Η αδερφή της γιαγιάς του Αλέξανδρου Νικολαΐδη δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα δάκρυα της πάνω από το φέρετρο, ξεσπώντας σε κλάματα, ενώ ο θείος του λύγισε μιλώντας στους δημοσιογράφους για τον πολυαγαπημένο του ανιψιό, κάνοντας αναδρομή στις δεκάδες μάχες που έδωσε στα μεγαλύτερα τουρνουά του τάε κβο ντο σε όλη την Ευρώπη.
Χεστήκαμε για τον τσυριζαίο που στήριζε την προδοτική συμφωνία των Πρεσπών και τα χοτ σποτ και έβλεπε παντού φασίστες
Συμφωνώ. Έ, όχι, και με τη σημαία της Ελλάδας μας οι προδότες!
Καλό ταξίδι και κάλο Παράδεισο παλίκαρε Αλέξανδρε!!Από έναν αντίπαλο σου εθνικιστή και Παοκτσή!!Αιώνια η μνήμη.
Εντάξει ρε παιδιά ο άνθρωπος ήταν νέος που έφυγε και άφησε πίσω του δύο μικρά παιδιά, είναι λυπηρό πολύ. Αλλά στις εθνικές απόψεις του ήταν συριζαιος ως το κόκκαλο. Η ελληνική σημαία λόγω που ήταν διορισμένος στην πυροσβεστική σκεπασαν το φέρετρο, αλλά αξίζει?
Ο συριζαιος ως το κόκκαλο τίμησε την Ελλάδα γιατί ήταν ολυμπιονίκης, σύμφωνα με τους αρχαίους Έλληνες ημίθεος, άρα εδώ δεν χωρούν διαχωριστικές γραμμές. Αυτός ήταν άξιος και σήκωσε πρώτος ψηλά την σημαία που σήμερα τον σκεπάζει. Εμείς δεν κρίνουμε, σιωπουμε.