Όσα ανέφερε

«Για μένα ήταν ο έρωτας μου, ο Λάζαρος από την πρώτη δημοτικού. Ήμασταν συνομήλικοι και ήταν συμμαθητής μου στο σχολείο. Βέβαια, είχαμε τα μπρος – πίσω μας και είχε ξεκινήσει αυτό το πράγμα. Ήταν ταυτόχρονα και η πρώτη μου απόρριψη μέχρι που ήρθε η μεγάλη απόρριψη γιατί σκοτώθηκε αυτό το αγοράκι όταν ένα αυτοκίνητο του πήρε το κεφάλι. Έτσι, ήταν μια πρώτη πολύ μεγάλη απόρριψη υπαρξιακή στην πραγματικότητα», τόνισε αρχικά.

Στη συνέχεια ανέφερε πως: «Κάτι δηλαδή στο οποίο έχεις επενδύσει πολύ συναισθηματικά, έρχεται κάτι μυστήριο και σου το παίρνει από του πουθενά. Και σε πολύ μικρή μάλιστα ηλικία. Αυτό σίγουρα με διαμόρφωσε και στις επόμενες σχέσεις μου, ο τρόμος της απόρριψης και της απώλειας είναι κάτι που υπάρχει».

Η Στεφανία Γουλιώτη κατέληξε λέγοντας: «Η απώλεια έτσι είναι απλά δεν είμαστε συνηθισμένοι οι άνθρωποι. Δηλαδή η φύση είναι έτσι, να τελειώνουν τα πράγματα ξαφνικά και εν ριπή οφθαλμού».