Τι λένε οι αριθμοί…
Οι ρωσικοί τακτικοί βαλλιστικοί πύραυλοι μικρού βεληνεκούς Iskander-M είναι ένα «πιο ικανό οπλικό σύστημα» από το «ισοδύναμο» του – το αμερικανικό ATACMS, μεγάλου βεληνεκούς για να πληγούν εδάφη πιο βαθιά στην Ρωσία, – είπε πρόσφατα στο κανάλι του στο YouTube ο Brian Berletic , γεωπολιτικός αναλυτής και πρώην στρατιώτης του Σώματος Πεζοναυτών των ΗΠΑ. .
Δείτε τις λεπτομέρειες σχετικά με τα χαρακτηριστικά των Iskander-M και των ATACMS, γνωστά και ως τακτικό πυραυλικό σύστημα MGM-140 Army:
- Διαστάσεις: Κάθε πύραυλος Iskander έχει μήκος 7,3 μέτρα, διάμετρο σώματος 0,92 μέτρα και βάρος 3.800 κιλά . Αντίθετα, ένας πύραυλος ATACMS μήκους 3,96 μέτρων έχει διάμετρο σώματος 0,61 μέτρα και βάρος έως 1.670 κιλά .
- Το βάρος της κεφαλής του πυραύλου Iskander είναι 480 κιλά έναντι της κεφαλής 224 κιλών του ATACMS.
- Εμβέλεια: Οι πύραυλοι Iskander και ATACMS έχουν μέγιστο βεληνεκές 500 χιλιόμετρα (310 μίλια) και 300 χιλιόμετρα (186 μίλια), αντίστοιχα.
- Ωφέλιμο φορτίο: Ο πύραυλος ATACMS μπορεί να μεταφέρει διάφορους τύπους κεφαλών, συμπεριλαμβανομένων ενιαίων κεφαλών με υψηλή εκρηκτικότητα ή υποπυρομαχικών. Ο πύραυλος Iskander είναι επίσης ικανός να φέρει διαφορετικούς τύπους κεφαλών, όπως συμβατικές υψηλής έκρηξης, πυρομαχικά διασποράς ή ακόμα και πυρηνικές κεφαλές.
- Κινητικότητα: Ο πύραυλος ATACMS εκτοξεύεται συνήθως από ένα σύστημα πυραύλων πυροβολικού υψηλής κινητικότητας M142 (HIMARS) ή ένα σύστημα πυραύλων πολλαπλής εκτόξευσης M270 (MLRS). Για την εκτόξευση ενός πυραύλου Iskander, οι ρωσικές δυνάμεις χρησιμοποιούν ένα κινητό όχημα μεταφοράς-εγκατάστασης-εκτοξευτή (TEL), το οποίο παρέχει υψηλή κινητικότητα και δυνατότητες γρήγορης ανάπτυξης.
- Σύστημα καθοδήγησης: Ο πύραυλος ATACMS χρησιμοποιεί συνδυασμό συστήματος αδρανειακής πλοήγησης (INS) και καθοδήγησης GPS για ακριβή στόχευση. Ο πύραυλος Iskander χρησιμοποιεί ένα προηγμένο σύστημα καθοδήγησης, συμπεριλαμβανομένης της αδρανειακής πλοήγησης, του GLONASS (ρωσικό σύστημα δορυφορικής πλοήγησης) και ενδεχομένως άλλης τεχνολογίας καθοδήγησης.
Ο Βίκτορ Λιτόβκιν , βετεράνος του Σοβιετικού και Ρωσικού Στρατού και στρατιωτικός δημοσιογράφος, είπε νωρίτερα στο Sputnik ότι «η αποτελεσματικότητα [του Iskander-M] αναγνωρίζεται παντού στη Δύση, επειδή ο πύραυλός του χτυπά τον στόχο σε απόσταση 500 χιλιομέτρων με πιθανή απόκλιση πέντε μέτρα από το κέντρο του στόχου, κάτι που είναι το ίδιο με έναν ελεύθερο σκοπευτή που χτυπά τον στόχο». Υπενθύμισε ότι το Iskander-M είναι οπλισμένο με δύο πυραύλους για να εξασφαλίσει υψηλή ισχύ πυρός σε μια επίθεση και ότι ο εκτοξευτής του συστήματος μπορεί να εκτοξεύσει είτε δύο βαλλιστικούς πυραύλους είτε δύο κρουζ, ανάλογα με την αποστολή που έχει ανατεθεί στο πλήρωμα.
«Ο πύραυλος Iskander-M μπορεί να πετάξει κατά μήκος μιας βαλλιστικής καμπύλης και στη συνέχεια να αλλάξει την κατεύθυνση πτήσης του προς τα δεξιά, αριστερά, πάνω, κάτω, δηλαδή να αφήσει την βαλλιστική καμπύλη με υπερηχητική ταχύτητα και να χτυπήσει τον στόχο», είπε ο βετεράνος του ρωσικού στρατού.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η κεφαλή του πυραύλου παράγει μια τέτοια έκρηξη που μπορεί να καταστρέψει πολλούς στόχου από θέσεις διοίκησης, αρχηγεία και εργοστάσια μέχρι ομάδες στρατιωτικού εξοπλισμού. «Όλα εξαρτώνται από το τι είδους κεφαλή θα έχει ο Iskander», πρόσθεσε ο Litovkin.
Τόνισε ότι τα πυραυλικά συστήματα Iskander «έπαιξαν κρίσιμο ρόλο από την αρχή της ρωσικής ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης, χτυπώντας τους πιο σημαντικούς ουκρανικούς στόχους, συμπεριλαμβανομένων των θερμοηλεκτρικών σταθμών, του στρατιωτικού υλικού και των θέσεων προσωπικού, συμπεριλαμβανομένων των μισθοφόρων του ΝΑΤΟ».
