Ο Μητροπολίτης Πατρών, Χρυσόστομος, υπακούοντας στην έκκληση του Στέλιου Πέτσα ενόψει της γιορτής του Αγίου Ανδρέα στην Πάτρα, έσπευσε να στείλει μήνυμα στους πιστούς.
Ο Μητροπολίτης, ζήτησε από τον κόσμο να τηρήσει τα μέτρα και να μείνει σπίτι την 30η Νοεμβρίου.
Αναλυτικά το μήνυμά του:
“Παιδιά μου εὐλογημένα,
Ἐν ὂψει τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου, ἡ ὁποία ἐφέτος θά τελεσθῇ, δυστυχῶς, μέ λιτότητα καί ἁπλότητα, ἓνεκα τῶν ὑφισταμένων μέτρων καί τῆς δοκιμασίας, τήν ὁποίαν, κρίμασιν οἷς οἶδεν ὁ Θεός, ἐπέτρεψε δι’ ἡμᾶς, αἰσθάνομαι ἐπιτακτική τήν ἀνάγκη νά ἐπικοινωνήσω μαζί σας καί νά σᾶς ἀπευθύνω λόγον ἀγάπης καί παραμυθίας.
Ἀγάπης, ὡς πνευματικός σας πατήρ, ἀφοῦ ἡ καρδία τοῦ ποιμένος φλέγεται ἐξ’ ἀγάπης πρός τό ποίμνιό του, πρός τά τέκνα του, ἡ ὁποία ἀγάπη, ὡς στοργή καί ὡς θυσιαστική προσφορά ἐμπνέεται ἀπό τήν ἀγάπη του καί τήν κοινωνία μέ τόν Οὐράνιο Πατέρα μας. Καθ’ ἡμέραν αὐτή ἡ ἀγάπη κατακαίει τό εἶναι μου, τήν σκέψη μου, τήν καρδία μου, τήν ὓπαρξή μου ὁλόκληρη καί μοῦ δίδῃ τήν δύναμη, νά μή δίδω τοῖς ὀφθαλμοῖς μου ὓπνον καί τοῖς βλεφάροις μου νυσταγμόν, γιά τά παιδιά μου, γιά τήν κατά Θεόν εὐτυχία τους καί τήν ἐν γένει χαρά καί εὐφροσύνη τους.
Αὐτή ἡ ἀγάπη κάποιες στιγμές ἐξέρχεται ὡς λάβα ἡφαιστείου ἐκ τῆς καρδίας μου, κυρίως, κατά τίς μεγάλες ἡμέρες καί εὐφρόσυνες ἑορτές ὃπως εἶναι ἡ πασνεβάσμιος ἑορτή τῆς μνήμης τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου, ἱδρυτοῦ καί προστάτου τῆς τῶν Πατρέων Ἐκκλησίας.Αὐτή ἡ λάβα τροφοδοτεῖται ἀπό τήν βαθυτάτη προσευχή πρός τόν Θεό γιά ὑγιεία καί ἀγαλλίαση καί πνευματική εὐφροσύνη καί ἀπόλαυση πάντων τῶν ἀγαθῶν τά ὁποῖα προέρχονται παρά τοῦ Πατρός τῶν φώτων.
Αὐτή ἡ ἀγάπη μέ κάνει νά σκέπτωμαι νυχθημερόν τό τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου ρῆμα καί νά προσπαθῶ ὃλῃ ψυχῇ καί διανοίᾳ, ὃλαις δυνάμεσι νά τό κάμω πράξη. «Τίς ἀσθενεῖ καί οὐκ ἀσθενῶ, τίς σκανδαλίζεται καί οὐκ ἐγώ πυροῦμαι;»(πρ. Κορινθ, Β, 29)
Εἶναι βεβαιωμένο, παιδιά μου ἀγαπητά καί περιπόθητα, ὃτι ὃταν πλέῃ κανείς σ’ αὐτό τό πέλαγος τῆς ἀγάπης, μέ τίς ὃποιες δυσκολίες καί τούς τόσους σταυρούς, αἰσθάνεται ὃτι ζεῖ πραγματικά καί ὃτι δέν εἶναι ἁπλῶς μιά βιολογική ὓπαρξη.
Αὐτό ὑπαγορεύει ἡ διδασκαλία καί ἡ ἐπί τοῦ σταυροῦ θυσία τοῦ ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου πρός τόν Ἐπίσκοπο, πρός τόν ἱερό Κλῆρο καί τόν εὐσεβῆ Λαό τῆς Ἐκκλησίας μας.
Αὐτή ἡ ἀγάπη τοῦ Ἐπισκόπου σας, ἰδιαίτερα σήμερα θά ἐκφρασθῇ ὡς παραμυθία, ὡς παρηγορία δηλαδή πρός τά πονεμένα παιδιά του, τά ὁποῖα εἰδικά ἐφέτος δέν μποροῦν πανηγυρικά καί πανευφρόσυνα νά τιμήσουν τόν Πρωταπόστολο καί Πρωτόκλητο μαθητή καί μιμητή τοῦ πάθους τοῦ Σωτῆρος, Ἀνδρέαν τόν ἀοίδιμον. Γνωρίζω τόν πόνο σας, γνωρίζω τήν ἐσωτερική σας ὀδύνη, γνωρίζω τά δάκρυά σας, ἀκούω τόν ἐσωτερικό σπαραγμό σας καί μέ ραγισμένη ἀπό τόν δικό μου πόνο τήν καρδία μου, προσπαθῶ νά σταθῶ ὂρθιος, ἳνα μή παρασύρω τά τέκνα μου εἰς περισσήν λύπην ἓνεκα τῆς ἰδικῆς μου βαθυτάτης ὀδύνης”.
Ποσάκις ἐθρήνησα μυστικῶς, παιδιά μου εὐλογημένα, καθ’ ὃλον αὐτό τό διάστημα, ποσάκις ἠγρύπνησα τοῦ Κυρίου δεόμενος, ποσάκις ἐπί ὣρας τό, πῶς καί διατί ἐσκεπτόμουν καί ποσάκις ἀδύναμον τόν ἑαυτό μου συνέλαβα ἐνώπιον τῆς, ὑπό τοῦ Θεοῦ ἐπιτραπείσης φοβερᾶς ὀδύνης, τῆς ψυχοσωματικῆς κοπώσεως καί τῆς ἀνθρωπίνης ἀδυναμίας, τήν ὣρα πού ἐψέλιζα μέ ὃση δύναμη μοῦ εἶχε ἀπομείνει τό «Πάτερ, ἀπελθέτω ἀπ’ ἐμοῦ τό ποτήριον τοῦτο» (Ματθ, 26,39). Ἐκείνη τήν ὣρα ἒβλεπα ὃτι δύναμιν ἐλάμβανα ἀκούοντας Τόν εἰς τόν κῆπον τῶν ἐλαιῶν, προσευχόμενον πρό τοῦ πάθους Κύριόν μας νά λέγῃ, «πλήν οὐχ ὡς ἐγώ θέλω Πάτερ, ἀλλ΄ ὡς Σύ» (Ματθ, 26,39).
Ἀλλά καί ἂλλος πειρασμός ἒκαιε, τήν ὣρα τοῦ πόνου τά σωθικά μου. Ὡς νά ἢκουα φωνάς μυρίας νά φθάνουν εἰς τά ὧτα μου: « Μήπως ἐσύ ἒφταιξες γιά τήν δοκιμασία…;»
Ἐκείνη τήν ὣραν ὃμως τῆς ἀπελπισίας, μιλῶ διά τήν ἀνθρώπινη ἀδυναμία, ἐκείνη τήν ὣρα ἢκουα καί ἀκούω φωνῆς πατρικῆς ἂνωθεν μαρτυρούσης «Οὐ μή σέ ἀνῶ, οὐδ’ οὐ μή σέ ἐγκαταλείπω»(πρ. Ἐβρ, 13,5) καί πάλιν «ὀλιγόπιστε εἰς τί ἐδίστασας;».(Ματθ, 14,31)
Μέ τήν δύναμη λοιπόν, αὐτῆς τῆς φωνῆς τῆς ἂνωθεν μαρτυρούσης τοῦ οὐρανίου Πατρός τήν ἀγάπην καί τήν βεβαιότητητα τῆς ἐξόδου ἐκ τῆς «μαρτυρικῆς γῆς», τῆς ἐρήμου καί ἀβάτου καί ἀνύδρου εἰς τήν γῆν τῆς ἐπαγγελίας, ἀπευθύνομαι πρός ἐσᾶς τά πνευματικά μου παιδιά, τόν Λαό τοῦ Θεοῦ, τόν κλῆρο τοῦ ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου.
ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ, ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ, ΑΝΑΞΙΟΙ ποιμενάρχες …
Εάν στα χρόνια των διωγμών, επί ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, βρισκόσασταν εσείς στην κεφαλή της Εκκλησίας, δεν θα υπήρχε σήμερα χριστιανισμός … Μαρτύρησαν τότε, με φρικτά βασανιστήρια, ιεράρχες και λαός για την ανυπακοή τους στους αντίχριστους “άρχοντες” και την ακλόνητη πίστη τους στον Χριστό … κι εσείς, σήμερα, μέσα από την άνεση και την χλιδή του θώκου σας, αρνείστε τον Χριστό, προδίδετε το χριστιανικό ποίμνιο και προσφέρετε πρόσφορο έδαφος στους αντίχριστους να δράσουν ανηλεώς εναντίον των πιστών της Ορθοδόξου Εκκλησίας …
Τί φοβήθηκες παπά ; ΄Εναν ιό γρίπης ή τις εντολές των αντίχριστων ;
Ποιός είναι ο “λόγος αγάπης”, παπά, τον οποίον απευθύνεις στους χριστιανούς με φαρισαϊκά και υποκριτικά λόγια ; Είναι λόγος αγάπης αυτός, παπά ή λόγος ύβρεως και ασέβειας, όταν καλείς τους χριστιανούς να κρυφτούν στα σπίτια τους και να μην τιμήσουν τον ΄Αγιο Ανδρέα, τον πολιούχο ΄Αγιο της πόλεως των Πατρών, τον ιδρυτή την τοπικής Εκκλησίας, τον μοναδικό από τούς δώδεκα μαθητές του Ιησού, πού όχι μόνον κήρυξε αλλά και μαρτύρησε -με σταυρικό θάνατο- στην Ελλάδα ;;;
ΝΤΡΟΠΗ σε όλους τους ιερωμένους που, με αυτόν τον ποταπό και δουλοπρεπή τρόπο, απομακρύνουν τους χριστιανούς από το ιερό καθήκον τους (του εκκλησιασμού, της συμμετοχής στην θεία μετάληψη και στα λοιπά μυστήρια της Εκκλησίας), με σκοπό να φανούν οι ίδιοι (ιερωμένοι) αρεστοί στους άθεους πολιτικάντηδες …
– «Οι κληρικοί θα γίνουν οι χειρότεροι και ασεβέστεροι όλων» (΄Αγιος Κοσμάς ο Αιτωλός. («Ο Πατροκοσμάς», Προφητεία 57η , σελ. 39) …
– «Οι ποιμένες ως λύκοι γενήσονται. Οι ιερείς το ψεύδος ασπάσονται…» (Άγιος Ιππόλυτος ΒΕΠΕΣ 6, 278) …
– Οι ποιμένες των Χριστιανών Αρχιερείς και ιερείς θα είναι άνδρες κενόδοξοι, μη γνωρίζοντες παντελώς την δεξιάν οδόν από την αριστεράν… Αι εκκλησίαι δε του Θεού θα στερηθούν ευλαβών και ευσεβών Ποιμένων και αλλοίμονον τότε εις τους εν τω κόσμω ευρισκομένους Χριστιανούς οι οποίοι θα στερηθούν τελείως την πίστιν, διότι δεν θα βλέπουν από κανένα φως επιγνώσεως…» (΄Αγ. Νείλος ο Αγιορείτης & Μυροβλύτης, «Ευαγγελικός Κήπος» της Ιεράς Μονής Σταυροβουνίου Κύπρου) …
– «… ηγούμενοι και ποιμένες άνδρες αδόκιμοι αρετής, άπιστοι, αμελείς, φιλομέριμνοι, τα πρωτεία με δώρα αρπάζοντες… μη γνωρίζοντες κατηχείν και νουθετείν το ποίμνιον… εκ της τοιαύτης δε αμελείας και καταφρονήσεως των ποιμένων απολούνται οι αδελφοί…» (Προφητεία Αββά Μωϋσέως, σελ. 6)…
– «…οι ιερείς θα γίνουν άσωτοι και οι μοναχοί θα ζουν με αμέλεια. Οι ηγούμενοι θα αδιαφορούν για τη δική τους σωτηρία αλλά και του ποιμνίου τους… Οι επίσκοποι των καιρών εκείνων θα δείχνουν δουλικότητα προς τους ισχυρούς, θα βγάζουν τις αποφάσεις ανάλογα με τα δώρα που θα παίρνουν και δεν θα υπερασπίζονται τους πιστούς …» (Το Μέγα Γεροντικόν – Τόμος Α’ κεφ. Α’ 84 σελ.113,115) …
– «Πειθαρχείν δει Θεώ μάλλον ή ανθρώποις» (Πράξεις των Αποστόλων 5,29) …
Σταθείτε, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, στο ύψος των περιστάσεων και της αποστολής σας, κύριοι της ιεραρχίας … ΄Αλλως, αποσχηματισθείτε να αναλάβουν τα ηνία της Εκκλησίας, άνθρωποι φωτισμένοι, άξιοι και αφιερωμένοι στην υποχρέωσή τους «να συμμορφώνονται προς τα καθήκοντα και τις επαγγελίες της ομολογίας τους» (ΟλΣτΕ 4078/1979), καθώς επίσης και στην υποχρέωσή τους «να τηρούν, απαρασάλευτα, τους ιερούς αποστολικούς και συνοδικούς κανόνες και τις ιερές παραδόσεις» (άρθρο 3 του Συντάγματος) …
Το χριστιανικό ποίμνιο έχει την ανάγκη θρησκευτικών ηγετών όχι κατευθυνόμενων μαριονετών …
Πού είσαι ΜΕΓΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΕ να πάρεις τον βούρδουλα και να αρχίσεις να μαστιγώνεις τους αφρατο-μάγουλους, φουσκοκοιλαράδες και στρογγυλόκωλους τράγους που ξεπουλάνε το εκκλησίασμα με υλικά ανταλλάγματα που τους υπόσχονται τα πολιτικά σκουπίδια.
΄Ακου εκεί, ζητάει από τον κόσμο, που θέλει να πάει να προσκυνήσει και να τιμήσει τον ΄Αγιο, να κλεισθεί μέσα στα σπίτια, επειδή ο ίδιος προθυμοποιήθηκε να εκτελέσει τις επιθυμίες των επίγειων αφεντικών, ψευδόμενος οικτρά ότι το κάνει από αγάπη και υποκρινόμενος ότι βασανίζεται από πόνο ψυχής (!!!).
Πόση «αγάπη» κλείνει, τελικά, η καρδιά τους για το ποίμνιό τους (!!!), όταν σκέπτονται ότι του τέλος του Ιερώ-δουλου πλησιάζει, οπότε θα μείνει κενός ο θρόνος του, τον οποίον, μετά βδελυγμίας, εποφθαλμιούν (!!!).
΄Εννοια σας, πουλημένα πιόνια του σατανά, και θα δώσετε λόγο σε Θεό και ανθρώπους για το τραγικό κατάντημα της Εκκλησίας . ΄Ηδη, οι θεοσεβούμενοι χριστιανοί, σας γύρισαν την πλάτη, γιατί αποδεικνύεστε ανάξιοι των προσδοκιών τους. Υπηρετείτε τον μαμωνά, αθεόφοβοι, υποκρινόμενοι ότι υπηρετείτε τον Χριστό, πλην όμως, «δεν δύνασθε να δουλεύητε Θεόν και μαμωνά».
Αποκαλυφθήκατε και ξεγυμνωθήκατε.
Η Κόλαση, σας περιμένει.
ξεφτιλες προδοτες γελοια υποκειμενα που παριστανετε τους ιερεις
Μπράβο Nick. Έχουμε λοιπόν και λέμε:Ένας στην Θεσσαλία, ένας στην Πελοπόνησσο, ένας στο Αιγαίο, ένας στην Πάτρα. Ξεχάσαμε κανέναν; Και ένας δυο στην Αττική; Δεχόμαστε προσφορές……χαχαχα.
Άλλος ενας μνηστηρας για την θέση του αρχιεπισκόπου …