Τον γνώρισα στο γραφείο του, στον τέταρτο όροφο του Αρείου Πάγου, το 2004. Είχα ζητήσει να τον δω για να παρέμβει στην ποινική διαδικασία της Μαριάννας κατά της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας. Τότε που είχαμε καταθέσει την μηνυτήρια αναφορά για τις κλοπές στο Αρσάκειο Νηπιαγωγείο και η εισαγγελέας στο κτίριο 16 δεν είχε ζητήσει τα πρακτικά των συνεδριάσεων των νηπιαγωγών των δώδεκα τελευταίων τότε ετών, τα οποία είχαν υποδειχθεί ως το εκ των ουκ άνευ απόλυτο αποδεικτικό των κλοπών στοιχείο, αφού σε αυτά ήταν καταγεγραμμένο πλήθος περιστατικών κλοπών, τα οποία η Φ.Ε. και ο κ. Μπαμπινιώτης κατά τα λοιπά αρνούντο ότι διαπράχθηκαν και συνέχιζαν τότε να διαπράττονται.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτή τη συνάντηση. Θαύμασα την ευγένεια αυτού του ανθρώπου και το σπάνιο ήθος του.
Προσέξτε: Ενώ ο ίδιος μου είπε ότι ο “Γιώργος” (Μπαμπινιώτης) ήταν συμμαθητής του, αυτό ΔΕΝ τον εμπόδισε να καλέσει ΑΜΕΣΩΣ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΩΡΑ τον τότε προϊστάμενο της Εισαγγελίας Πλημμελειοδικών Αθηνών, Δημήτρη Παπαγγελόπουλο, και να του πει ότι είναι απαράδεκτο αυτό που έχει συμβεί και ότι την επομένη “θα έρθει στο γραφείο σου ο κ. Αντωνιάδης, ο δικηγόρος, έχει δίκιο σε αυτά που λέει”, για να αποκατασταθεί η δικονομική τάξη.
Και έτσι έγινε. Η εισαγγελική εντολή προς το Αρσάκειο δόθηκε και βεβαίως μετά είχαμε την απείθεια από το Δ.Σ. της Φ.Ε., αφού αρνήθηκε να την εκτελέσει. Δεν έχουν σημασία όμως αυτά, τα έχω ξαναγράψει άλλωστε.
Σημασία έχει ότι την ημέρα εκείνη ο άνθρωπος αυτός, ο Δημήτρης Λινός, ο ανώτατος εισαγγελικός λειτουργός της χώρας, δυνάμωσε μέσα μου την πίστη μου στη Δικαιοσύνη.
Δύσκολα θα έχουμε ξανά στη θέση αυτή ανθρώπους με την νομική κατάρτιση, την ευγένεια, το ήθος και την εντιμότητα του Δημήτρη Λινού.
Αιωνία του η μνήμη…
Αλλες Εποχες παρ οτι Σημιτικες! Αιωνια του η μνημη και παραδειγμα για τη κ.Αδηλεινη την “αγαπημενη” του κ. Σπινου!