Η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το Γερμανικό Πολεμικό Ναυτικό συνοψίζεται με τη γερμανική λέξη «Schande» , δηλαδή ντροπή, για την πλουσιότερη χώρα τη Ευρώπης. Το Γερμανικό Πολεμικό Ναυτικό πρέπει να προχωρήσει αμέσως στην αύξηση του προϋπολογισμού των αμυντικών δαπανών και κατ’ επέκταση των δυνατοτήτων του.
Σε μια χώρα όπου τα θετικά νέα για στρατιωτικά ζητήματα είναι λίγα και καθόλου συχνά, τα τελευταία χρόνια έχουν δείξει το αντίθετο για το Γερμανικό Πολεμικό Ναυτικό. Tα σκάφη του έχουν συμμετάσχει σε συνεργασία με τους νατοϊκούς συμμάχους του σε επιχειρήσεις κατά της πειρατείας, όπως η επιχείρηση ATALANTA που έλαβε χώρα στην Ανατολική Αφρική, ενώ τα πλοία του έχουν λάβει μέρος τόσο σε επιχειρήσεις διάσωσης προσφύγων στη Μεσόγειο Θάλασσα, όσο και σε επιχειρήσεις απαγόρευσης διακίνησης ή μεταφοράς όπλων στις ακτές του Λιβάνου.
Οι εικόνες όπου τα γερμανικά σκάφη βοηθούν στη διάσωση των καταπονημένων προσφύγων αντανακλούν το δημόσιο πρόσωπο των Ενόπλων Δυνάμεων (Bundeswehr) με έναν τρόπο που δεν μπορεί να το καταφέρει αντιστοίχως κανένα αεροσκάφος Eurofighter ή τεθωρακισμένο Leopard 2.Παρά την κοινή αντίληψη, η αποστολή του Γερμανικού Ναυτικού είναι η εκπλήρωση των δεσμεύσεών του εντός ΝΑΤΟ. Δυστυχώς, λόγω τόσο του κακού σχεδιασμού και λήψης αποφάσεων, όσο και της έλλειψης χρηματοδότησης, δεν είναι σε θέση να ικανοποιήσει τις βασικές ανάγκες της αποστολής του. Εάν δεν γίνουν αλλαγές το συντομότερο δυνατό, οι δυνατότητές του θα υποβαθμιστούν ακόμη περισσότερο κατά τα επόμενα χρόνια. Ενώ είναι εύκολο να καταλογίζεται η ευθύνη στις περικοπές του προϋπολογισμού στον συγκεκριμένο Κλάδο των Ενόπλων Δυνάμεων, την ίδια στιγμή υπάρχουν ζητήματα που ξεπερνούν την έλλειψη χρημάτων. Το Γερμανικό Ναυτικό έχει σημαντικά προβλήματα με όλα τα κύρια συστατικά του, δηλαδή τα υποβρύχια, τα πλοία επιφανείας και ό,τι έχει απομείνει από την αεροναυτική ικανότητά του.
Το Ναυτικό έχει έξι υποβρύχια (U-BOAT) τύπου 212, όμως κανένα δεν είναι λειτουργικό. Παρά το γεγονός ότι η γερμανική βιομηχανία συνεχίζει την πώληση παρόμοιων υποβρυχίων σε όλο τον κόσμο κι ενώ την ίδια στιγμή οι νατοϊκοί σύμμαχοί τους επιχειρούν με αυτά σε αποστολέςσυλλογής πληροφοριών σε απόμακρα ξένα λιμάνια, εντούτοις το Γερμανικό Ναυτικό με τη μακρά του ιστορία και παράδοση στην ανάπτυξη και λειτουργία υποβρυχίων, πλέον είναι ανίκανο να χρησιμοποίησει έστω ένα υποβρύχιο σε επιχειρήσεις και από ότι φαίνεται θα συνεχίσει να βρίσκεται σε αυτή τη δυσμενή θέση για πολύ καιρό ακόμα.
Ενδεικτικά, το υποβρύχιο U-36 (του προαναφερόμενου τύπου 212) επιχειρούσε στη Νορβηγία, όταν προσέκρουσε σε βράχο, με αποτέλεσμα να προκληθεί ζημιά στα πτερύγια πρύμνης κατά τη διάρκεια κατάδυσης και έτσι να συνοδευτεί πίσω στη Γερμανία από ένα βοηθητικό σκάφος που επέβλεπε την επιχείρηση. Παρά το γεγονός ότι τέτοιου είδους ατυχίες συμβαίνουν, ωστόσο προστίθενται στην ευρύτερη δυσφορία που κυριαρχεί στο γερμανικό πολεμικό ναυτικό, το οποίο ήταν πρωτοπόρο στην ανάπτυξη και λειτουργία των υποβρυχίων. Ακόμα χειρότερα, το υποβρύχιο U-31, το οποίο είναι το πρώτο της σειράς του, παραμένει εκτός λειτουργίας ήδη από το 2014, καθώς βρίσκεται σε στάδιο επισκευής.
.
