«Εάν δει ότι κάποιος θα γίνει καλύτερος, τον αφήνει να ζήσει. Εάν δει όμως ότι θα γίνει χειρότερος,
τον παίρνει για να τον σώσει. Μερικούς πάλι, που έχουν αμαρτωλή ζωή, αλλά έχουν τη διάθεση να κάνουν το καλό, τους παίρνει κοντά Του, πριν προλάβουν να το κάνουν, επειδή ξέρει ότι θα έκαναν το καλό μόλις τους δινόταν η ευκαιρία. Είναι δηλαδή σαν να τους λέει: “Μην κουράζεσθε• αρκεί η καλή διάθεση που έχετε”. Άλλον, επειδή είναι πολύ καλός, τον διαλέγει και τον παίρνει κοντά Του, γιατί ο παράδεισος χρειάζεται μπουμπούκια. Φυσικά, οι γονείς και οι συγγενείς είναι λίγο δύσκολο να το καταλάβουν αυτό. Βλέπεις, πεθαίνει ένα παιδάκι, το παίρνει αγγελούδι ο Χριστός και κλαίνε και οδύρονται οι γονείς, ενώ έπρεπε να χαίρονται. Γιατί πού ξέρουν τι θα γινόταν, αν μεγάλωνε;»
Πρέπει έτσι να χαίρονται οι γονείς. Άλλωστε «από εκείνη τη στιγμή έχουν έναν πρεσβευτή στον Παράδεισο. Όταν πεθάνουν, θα ’ρθουν τα παιδιά τους με τα εξαπτέρυγα στην πόρτα του Παραδείσου να υποδεχθούν την ψυχή τους. Δεν είναι μικρό πράγμα αυτό!
«Στα παιδάκια πάλι που ταλαιπωρήθηκαν εδώ από αρρώστιες ή από κάποια αναπηρία ο Χριστός θα πει: “Ελάτε στον Παράδεισο και διαλέξτε το καλύτερο μέρος”. Και τότε εκείνα θα Του πουν: “Ωραία είναι εδώ, Χριστέ μας, αλλά θέλουμε και τη μανούλα μας κοντά μας”. Και ο Χριστός θα τα ακούσει και θα σώσει με κάποιον τρόπο και την μητέρα».
Το Βιβλίο του Ιωάννη είναι στην καινή διαθήκη, διάβασε Ιωάννη 5:28 & 29. Διάβασε Ματθαίος 5: 5 Ευτυχισμένοι είναι οι πραοι, επειδή ΑΥΤΟΙ ΘΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΗΣΟΥΝ ΤΗ ΓΗ.
ο εκκλησιαστης, ειναι βιβλιο της παλαιας διαθηκης, στην οποια, οι νεκροι απλα, εκοιμουντο…με την ελευση του Χριστου ανοιξε ο παραδεισος που μεχρι τοτε ηταν κλειστος για τους ανθρωπους…ναι, συμφωνα με τον εκκλησιαστη, ο νεκρος ειναι ενα αδρανες υλικο..ασε λοιπον τον εκκλησιαστη…το ζητημα στην καινη διαθηκη για την μετα θανατον ζωη, ειναι μονο το εξης για μενα…ο νεκρος και μεταβας σε μια αλλη κατασταση , πνευματικη, , εχει μνημη της ζωης του στον κοσμο και των αγαπημενων του προσώπων? γιατι καποιοι πατερες λενε, οτι δεν εχουν μνημη οι νεκροι της ζωης τους στον κοσμο, γιατι αν μεν ειναι στον παραδεισο, σκεπτομενοι τα αγαπημενα τους προσωπα θα θλιβονται και ετσι η χαρα τους θα μειωνεται και δεν επιτρεπεται, αν δε ειναι στην κολαση, θα σκεπτονται τα αγαπημενα τους προσωπα και θα ανακουφιζονται, που και παλι δεν επιτρεπεται…
Οτι να ‘ναι….
Αυτή η χώρα δεν σώζεται με το τίποτα!
Οι άνθρωποι πιστευουν οι ζωγραφιστές σανίδες κάνουν θαυματα
και αγράμματοι άπλυτοι κηφήνες προλέγουν το μέλλον.
Οι προφητίες τους δε, είναι πάντα κ α τ α σ τ ρ ο φ έ ς!
Και πως θα γινει ανασταση νεκρων; στη γη;ας διαβασετε στην αγια γραφη στην αποκαλυψη 21 :4 …..
Τι λέει ο άνθρωπος, Ήταν στα καλά του;;;;;
Ο λόγος του Θεού λέει ….Διότι οι ζωντανοί γνωρίζουν ότι θα πεθάνουν, αλλά οι νεκροί δεν γνωρίζουν τίποτα απολύτως ούτε έχουν πια καμία ανταμοιβή, επειδή κάθε ανάμνηση για αυτούς έχει σβήσει. – Οτιδήποτε μπορείς να κανείς, κάνε το με όλες τις δυνάμεις σου, γιατί στον Τάφο, εκεί όπου πηγαίνεις, δεν υπάρχει δυνατότητα ούτε για εργασία ούτε για σχέδια ούτε για γνώση ούτε για σοφια. Εκκλησιαστης 9:5 και 10. Διάβασε και Ιωάννης 5: 28 και 29.