Σχεδόν τρία χρόνια μετά την τραγωδία των Τεμπών, η Ελλάδα συνεχίζει να παίζει ρωσική ρουλέτα στις ράγες. Οι καταγγελίες για επικίνδυνες αστοχίες και παραλείψεις στο σιδηροδρομικό δίκτυο διαδέχονται η μία την άλλη, επιβεβαιώνοντας πως πίσω από τις κυβερνητικές εξαγγελίες για «ασφαλέστερες μετακινήσεις» δεν υπάρχει τίποτα άλλο πέρα από λόγια.
Η πιο πρόσφατη υπόθεση προκαλεί ανατριχίλα: συρμός του προαστιακού στη γραμμή Θεσσαλονίκη–Λάρισα, το απόγευμα της Τετάρτης, μπήκε σε λάθος γραμμή εξόδου και κινήθηκε για τρία με τέσσερα ολόκληρα χιλιόμετρα πριν σταματήσει και επιστρέψει πίσω. Οι επιβάτες μιλούν για απόλυτη αμηχανία, ενώ ένας υπάλληλος του τρένου φέρεται να απάντησε πως «κάτι έγινε με το κλειδί και πήραμε λάθος γραμμή».
Ευτυχώς, δεν υπήρχε άλλο τρένο στο αντίθετο ρεύμα. Αν υπήρχε, η χώρα θα ξαναζούσε μια δεύτερη τραγωδία. Η «τύχη» λοιπόν συνεχίζει να κάνει τη δουλειά που δεν κάνει το κράτος.
Παρά τις δεσμεύσεις για πλήρη αναβάθμιση του σιδηροδρομικού δικτύου, τα ίδια επικίνδυνα φαινόμενα επαναλαμβάνονται. Τα συστήματα ασφαλείας που υποτίθεται ότι θα είχαν ολοκληρωθεί, παραμένουν ημιτελή, ενώ οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει. Η πολιτική ηγεσία, ωστόσο, επιμένει να φωτογραφίζεται σε εγκαινιασμούς και να υπόσχεται «ψηφιακές μεταρρυθμίσεις» — την ώρα που οι ράγες παραμένουν παγίδες θανάτου.
Σκοτάδι, εγκατάλειψη και φόβος
Η εικόνα εγκατάλειψης δεν σταματά εκεί. Σύμφωνα με καταγγελίες επιβατών, οι σταθμοί στη διαδρομή Θεσσαλονίκη–Λάρισα βυθίζονται καθημερινά στο σκοτάδι. Καμία φύλαξη, καμία ενημέρωση, κανένα προσωπικό. Μόνο κλειστές πόρτες, χαλασμένα φώτα και άνθρωποι που περιμένουν μέσα στην ερημιά.
«Μια γυναίκα περίμενε στο σταθμό, αλλά επειδή ήταν σκοτάδι και το τρένο καθυστερούσε, φοβήθηκε και έφυγε», αναφέρει επιβάτης. Μια φράση που αποτυπώνει με τον πιο σκληρό τρόπο το αίσθημα εγκατάλειψης των πολιτών — σε μια χώρα που θρηνεί ακόμη 57 νεκρούς από ένα σιδηροδρομικό έγκλημα χωρίς τιμωρία.
Τρία χρόνια μετά τα Τέμπη, τίποτα δεν δείχνει να έχει αλλάξει ουσιαστικά. Ο σιδηρόδρομος παραμένει εκτεθειμένος, το κράτος απών, και η κοινωνία να ζει με τον φόβο ότι η επόμενη σύγκρουση είναι απλώς θέμα χρόνου.
,Οι δικαστές είναι τα τσιράκια της εκάστοτε κυβέρνησης αφού διορίζονται από αυτή
Είπαμε,δεν ξανανεβαίνουμε σε τρένο μέχρι να πέσει το σάπιο ψευτορωμαίϊκο της δημοσκατίας των 300 εβραιομασόνων
Εσεις τι νομιζετε οτι δεν θα ξαναγινει;
Μπας και θυμίζει «Τέμπη» ; Αν δεν τιμωρηθούν σε όλα τα Ιεραρχικά επίπεδα, δεν βάζουν μυαλό. Το μονο βέβαιο Αξιότιμοι κ.κ. Δικασταί. Ο Λαός ελπίζει σε σας και το Έργο σας.