“ΦΙΛΟΧΟΥΝΤΙΚΟΣ ΠΟΥ ΑΘΩΩΝΕΙ ΤΟΝ ΑΟΡΑΤΟ ΔΙΚΤΑΤΟΡΑ Δ.ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΚΑΙ ΕΞΥΒΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, Ο ΝΕΟΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΟΥ ΣΑΜΑΡΑ”- ΣΗΜΕΙΑ ΚΑΙ ΤΕΡΑΤΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΗ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΒΟΥΛΤΕΨΗ

Και το όνομα αυτού, Στ. Αναγνώστου: Ένας «Μπαλτάκος» σε ρόλο κυβερνητικού εκπροσώπου;

Ο Στέφανος Αναγνώστου ανέλαβε κυβερνητικός εκπρόσωπος για την προεκλογική περίοδο, επιλογή που προδίδει – για μια ακόμη φορά – τις ακροδεξιές προτιμήσεις του Αντ. Σαμαρά. Ο ως χθες γ.γ. ενημέρωσης υπήρξε, σύμφωνα με δημοσίευμα του «Ιού», συντάκτης του (φιλοχουντικού) «Ελεύθερου Κόσμου» και συγγραφέας βιβλίου για την «προδοσία της Κύπρου» που καταφέρεται κατά του Μακάριου, του Κωνσταντίνου Καραμανλή (!) και αθωώνει διά της πλαγίου τον δικτάτορα Δημ. Ιωαννίδη.

Η λιτή χθεσινή ανακοίνωση γράφει: «Ο γενικός γραμματέας ενημέρωσης κ. Στέφανος Αναγνώστου αναλαμβάνει κυβερνητικός εκπρόσωπος για την προεκλογική περίοδο, στη θέση της κυρίας Σοφίας Βούλτεψη». Η επιλογή αυτή φαίνετια πως αποτελεί σαφή ένδειξη για το (ακροδεξιό και φιλοχουντικό) προφίλ των στενών συνεργατών που επιλέγει να έχει δίπλα του ο Αντώνης Σαμαράς. Ο απερχόμενος πρωθυπουργός αρέσκεται σε επιλογές τύπου Μπαλτάκου, ακόμη και μετά τη δημόσια κατακραυγή για τις στενές επαφές του επιτελικού του συμβούλου με τη Χρυσή Αυγή.

Ο Στέφανος Αναγνώστου επιλέχθηκε τον Οκτώβρη του 2014 για τη θέση του γ.γ. Ενημέρωσης και ο «Ιός» της Εφημερίδας των Συντακτών είχε τότε σκαλίσει λιγάκι το παρελθόν του, με ενδιαφέροντα αποτελέσματα που δημοσιεύτηκαν με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Ο νέος Μπαλτάκος της κυβέρνησης».

Σε αυτό, μεταξύ άλλων αναφέρεται πως ο Στ. Αναγνώστου «υπήρξε μεταξύ άλλων συντάκτης του (φιλοχουντικού βέβαια) «Ελεύθερου Κόσμου»» και συγγραφέας του βιβλίου «Φάκελος Κύπρος. Η τριλογία της προδοσίας», γραμμένο στις αρχές της δεκατίας του ’80.

Το 96σέλιδο πόνημα του κ. Αναγνώστου

Σύμφωνα με τα όσα γράφει το left.gr, «Το περιεχόμενο του βιβλίου δεν αφήνει καμιά αμφιβολία για την πολιτική τοποθέτηση του νέου γενικού γραμματέα», αναφέρει χαρακτηριστικά ο «Ιός». «Βασικές πηγές του είναι ο «Ελεύθερος Κόσμος», ο επίσης φιλοχουντικός και ήδη χρυσαυγίτικος «Στόχος» και το διαβόητο «Υπόμνημα» του Γεωργίου Αλφαντάκη, συνηγόρου του δικτάτορα Παπαδόπουλου στη δίκη των πρωταιτίων του πραξικοπήματος, το ίδιο που δημοσιεύει κάθε χρόνο στις 24 Ιουλίου η εφημερίδα «Χρυσή Αυγή».

Σε αυτό το βιβλιαράκι, ο Στ. Αναγνώστου ισχυρίζεται πως ο Μακάριος δεν βρισκόταν στο Προεδρικό Μέγαρο την ώρα που εκδηλώθηκε το πραξικόπημα εναντίον του από τα ενεργούμενα της χούντας Ιωαννίδη, κι έτσι «ο δρόμος προς την προδοσίαν της Κύπρου είχε αρχίσει να διαγράφεται». Ο Μακάριος, κατά τον νέο κυβερνητικό εκπρόσωπο, «είχε καταφύγει από την πρωίαν της 15ης Ιουλίου εις το στρατόπεδον της ειρηνευτικής δυνάμεως του ΟΗΕ εις την Πάφον. Είχε ειδοποιηθεί εγκαίρως διά το μελετώμενον εις βάρος του κίνημα και διέφυγε χωρίς να κινδυνεύση. Ο δρόμος προς την προδοσίαν της Κύπρου είχε αρχίσει να διαγράφεται. Το πρώτο βήμα προς αυτήν είχεν ήδη γίνει».

Ο Στ. Αναγνώστου στοχοποιεί στη συνέχεια την ηγεσία της ΕΡΕ (και εν συνεχεία της Νέας Δημοκρατίας) και της Ενωσης Κέντρου (εν συνεχεία ΕΔΗΚ), καθώς, κατά τον κ. Αναγνώστου, εκείνοι ήταν που διέπραξαν τη δεύτερη προδοσία (την «ηθική αυτουργία» στην προδοσία). Κατονομάζονται επειδή «εδέχθησαν ως νόμιμον την εισβολήν των Τούρκων» και είναι βέβαια η Ελένη Βλάχου, ο Γεώργιος Μαύρος και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής (σ. 46-49).

«Το κερασάκι στην τούρτα», προσθέτει ο Ιός, «είναι η απαλλαγή του δικτάτορα Ιωαννίδη από την ευθύνη για την κυπριακή τραγωδία. Ο κ. Αναγνώστου υποστηρίζει ότι «διά την προδοσίαν της Κύπρου έγινε ευρυτάτη συνεργασία μεταξύ των αναφερθέντων προσώπων» και υπαινίσσεται ότι ο «Φάκελος Κύπρου» δεν ανοίγει για να μη δικαιωθεί ο Δημήτριος Ιωαννίδης (σ. 96)».

Η Χούντα που έγινε «Επταετία»

Πριν παραθέσουμε ολόκληρο το δημοσίευμα του Ιού, να σημειώσουμε πως ο Στ. Αναγνώστου έστειλε απάντηση, δίνοντας την αφορμή στους συντάκτες του «Ιού» για μια ακόμη ενδιαφέρουσα παρατήρηση. Ο Στ. Αναγνώστου σε κείμενό του ανάμεσα στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις του 2012 εξηγούσε γιατί οι χουντικοί δεν θα ψήφιζαν ποτέ τη Χρυσή Αυγή, «για έναν απλό λόγο: Γιατί τα στελέχη του Στρατού που πρωτοστάτησαν στην Επταετία, -ανεξάρτητα αν έπραξαν σωστά ή λάθος τότε- άλλοι ως ευέλπιδες και άλλοι ως χαμηλόβαθμοι αξιωματικοί, πολέμησαν με γενναιότητα και ηρωισμό κατά των Ιταλογερμανοβουλγάρων εισβολέων και στη συνέχεια στελέχωσαν και καθοδήγησαν την Εθνική Αντίσταση!» («Ελεύθερη Ζώνη», 15.6.2012).

Όπως σημειώνει ο Ιός: «Ωστε έτσι: «Επταετία» η χούντα, και γενναίοι πολεμιστές οι πραξικοπηματίες, που ακόμα δεν ξέρουμε «αν έπραξαν σωστά ή λάθος», αλλά «καθοδήγησαν» την Εθνική Αντίσταση, προφανώς μέσω των Ταγμάτων Ασφαλείας».

Αλλα σχόλια περιττεύουν, ας τον χαίρεται τον Στ. Αναγνώστου ο Αντ. Σαμαράς.

Ολόκληρο το δημοσίευμα του «Ιού» για τον Στ. Αναγνώστου

«Ο νέος γ.γ. Μέσων Ενημέρωσης, Στέφανος Αναγνώστου, θεωρεί «προδότη» τον Κωνσταντίνο Καραμανλή», ξεκινούσε το δημοσίευμα του Ιού και πρόσθετε:

«Καθώς φαίνεται, ενισχύεται η ακροδεξιά στελέχωση του κυβερνητικού επιτελείου. Ο δημοσιογράφος Στέφανος Αναγνώστου, ο οποίος ανέλαβε τη θέση του γενικού γραμματέα Μέσων Ενημέρωσης, σύμφωνα με το επίσημο βιογραφικό του, το οποίο ασφαλώς συνέταξε ο ίδιος, υπήρξε μεταξύ άλλων συντάκτης του (φιλοχουντικού βέβαια) «Ελεύθερου Κόσμου», αλλά και συγγραφέας δύο βιβλίων. Μια ματιά στο πρώτο απ’ αυτά είναι αρκετά διαφωτιστική για τις απόψεις του στενού συνεργάτη της κυβερνητικής εκπροσώπου Σοφίας Βούλτεψη.

Εκδοση χωρίς εκδότη

Τιτλοφορείται «Φάκελος Κύπρος. Η τριλογία της προδοσίας» και πρόκειται για ένα βιβλιαράκι 96 σελίδων. Η έκδοση που συμβουλευτήκαμε δεν έχει ιδιαίτερα στοιχεία (τόπο, χρόνο και επωνυμία εκδότη), αλλά σύμφωνα με τον πρόλογό του η έρευνα που προηγήθηκε ολοκληρώθηκε το 1979. Η Εθνική Βιβλιοθήκη το κατατάσσει στο έτος 1981.

Το περιεχόμενο του βιβλίου δεν αφήνει καμιά αμφιβολία για την πολιτική τοποθέτηση του νέου γενικού γραμματέα. Βασικές πηγές του είναι ο «Ελεύθερος Κόσμος», ο επίσης φιλοχουντικός και ήδη χρυσαυγίτικος «Στόχος» και το διαβόητο «Υπόμνημα» του Γεωργίου Αλφαντάκη, συνηγόρου του δικτάτορα Παπαδόπουλου στη δίκη των πρωταιτίων του πραξικοπήματος, το ίδιο που δημοσιεύει κάθε χρόνο στις 24 Ιουλίου η εφημερίδα «Χρυσή Αυγή».

Ο πρώτος στόχος του συγγραφέα είναι ο πρόεδρος Μακάριος, για τον οποίο ο κ. Αναγνώστου ισχυρίζεται ότι δεν βρισκόταν στο Προεδρικό Μέγαρο της Κύπρου την ώρα που εκδηλώθηκε το πραξικόπημα εναντίον του από τα ενεργούμενα της χούντας Ιωαννίδη. «Ο Μακάριος εγνώριζεν ότι θα εγίνετο το εις βάρος του κίνημα και είχε φροντίσει να γλυτώσει. Ποίος όμως τον επληροφόρησε;» (σ. 22). Σύμφωνα με τη θεωρία του κ. Αναγνώστου, ο Μακάριος «είχε καταφύγει από την πρωίαν της 15ης Ιουλίου εις το στρατόπεδον της ειρηνευτικής δυνάμεως του ΟΗΕ εις την Πάφον. Είχε ειδοποιηθεί εγκαίρως διά το μελετώμενον εις βάρος του κίνημα και διέφυγε χωρίς να κινδυνεύση. Ο δρόμος προς την προδοσίαν της Κύπρου είχε αρχίσει να διαγράφεται. Το πρώτο βήμα προς αυτήν είχεν ήδη γίνει». Και βέβαια τεκμήριο της προδοσίας είναι η «εθνικώς απαράδεκτη» ομιλία του Μακάριου στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ στις 19.7.1974 (σ. 43).

Ο επόμενος στόχος είναι η ηγεσία της ΕΡΕ (και εν συνεχεία της Νέας Δημοκρατίας) και της Ενωσης Κέντρου (εν συνεχεία ΕΔΗΚ), καθώς και εκδότες του καραμανλικού περιβάλλοντος. Αυτοί ήταν, κατά τον κ. Αναγνώστου, εκείνοι που διέπραξαν τη δεύτερη προδοσία (την «ηθική αυτουργία» στην προδοσία, όπως αναφέρει σε άλλο σημείο). Κατονομάζονται επειδή «εδέχθησαν ως νόμιμον την εισβολήν των Τούρκων» και είναι βέβαια η Ελένη Βλάχου, ο Γεώργιος Μαύρος και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής (σ. 46-49).

Για το κρίσιμο διάστημα μετά την εισβολή των Τούρκων ο συγγραφέας καταγγέλλει το πασίγνωστο φιάσκο της χουντικής επιστράτευσης, ως προϊόν διαδόσεων της… ΚΥΠ. Για το ζήτημα αυτό δεν παρέλειψε να στείλει και επιστολή στον «Στόχο» ο κ. Αναγνώστου (Αύγουστος 1977).

Αθώος ο Ιωαννίδης

Και βέβαια το κερασάκι στην τούρτα είναι η απαλλαγή του δικτάτορα Ιωαννίδη από την ευθύνη για την κυπριακή τραγωδία. Ο κ. Αναγνώστου υποστηρίζει ότι «διά την προδοσίαν της Κύπρου έγινε ευρυτάτη συνεργασία μεταξύ των αναφερθέντων προσώπων» και υπαινίσσεται ότι ο «Φάκελος Κύπρου» δεν ανοίγει για να μη δικαιωθεί ο Δημήτριος Ιωαννίδης (σ. 96).

Μήπως αδικούμε τον νέο γενικό γραμματέα; Μήπως δηλαδή επρόκειτο για ένα από τα «νεανικά αμαρτήματα», για τη χρήση των οποίων διαμαρτύρονται άλλα κυβερνητικά στελέχη, με πιο γνωστό παράδειγμα το τσεκούρι του υπουργού Υγείας; Μα είναι ο ίδιος ο κ. Αναγνώστου εκείνος που προβάλλει -προφανώς υπερηφανευόμενος γι’ αυτό- το εν λόγω πόνημά του στο ούτως ή άλλως λιτό CV του. Να δούμε τι έχει να πει σχετικά με την «προδοσία Καραμανλή» η εφευρετική πολιτική προϊσταμένη του νέου γενικού. Και πώς θα αντιδράσει η πτέρυγα του κόμματος που εξακολουθεί να φέρει το όνομα του… προδότη Εθνάρχη.