Ανοιχτή επιστολή στον Πρόεδρο των Ανεξαρτήτων Ελλήνων και υπουργό Αμύνης, κ.Πάνο Καμμένο
ΡΙΧΤΟ ΤΟ ΠΑΛΙΟΜΑΓΑΖΟ και βάλτου φωτιά και κάψτο
Η τελευταία ευκαιρία για να “ξεφύγεις από την πολιτική που ο Σεφέρης την έλεγε “πορνεία”
Ο σημερινός αρχηγός των Στρατιωτικών της Ελλάδος, Πάνος Καμμένος, είναι 53 ετών. Έναν χρόνο μεγαλύτερος από μας. Έχουμε τις ίδιες “εποχές” στην πλάτη μας: Γνωρίσαμε και θυμηθήκαμε-έστω αμυδρά- τις εποχές της “Επαναστάσεως του 1967”, τότε που “ο κόσμος είχε ψωμί να φάει και κοιμόταν με τα παράθυρα ανοιχτά”, όπως λένε ακόμα οι παλιότεροι, εκείνοι της γενιάς του μακαρίτη του πατέρα μας και του πατέρα του κ.Καμμένου, που έφυγαν από τη ζωή, σχεδόν την ίδια περίοδο και από συναφείς αιτίες θανάτου. Μια θλίψη που όσο σκληρός κι αν είσαι, θα την κουβαλάς μέχρι να φύγεις από τη ζωή.
——————————————————-
Θυμηθήκαμε τα κεριά του “Εθνάρχη” Καραμανλή που άναβαν όσοι τον περίμεναν να κατέβει στο Ελληνικό, όλοι εκείνοι οι οπαδοί της “Δημοκρατίας” που νομίζαμε ότι θα δούμε το φως το αληθινό, με την προσγείωση του “Μεσσία” επί της γης στην χώρα. Ο σημερινός υπουργός, ένεκα οικονομικής ευμάρειας της φαμίλιας του, με ρίζες στρατηγών και σημαντικών δημιουργικών ανθρώπων, φοίτησε στο Λεόντειο Λύκειο και στη συνέχεια σπούδασε οικονομικά και ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο της Λυών και Οργάνωση και Διοίκηση Επιχειρήσεων στην Ελβετία( όπως τουλάχιστον, γράφει στο βιογραφικό του). Εμείς, το 1993 που ο κ. Καμμένος εξελέγη βουλευτής για πρώτη φορά με τη ΝΔ του Μητσοτάκη, εργαζόμασταν ήδη στο κανάλι του Αντέννα, επί Μίνωα Κυριακού και Νίκου Μαστοράκη. Αυτός έβγαζε χρήματα από τον βουλευτικό του μισθό, εμείς πενταροδεκάρες από τα δελτία παροχής των 1000 και 2.000 δραχμών. Την πορεία πολιτικής ζωής του κ.υπουργού, την παρακολουθούμε πολλά χρόνια και νομίζουμε πως έχουμε το δικαίωμα και να τον κρίνουμε σκληρά και αυστηρά και να του μιλήσουμε σε πρώτο πρόσωπο, ένεκα αυτής της δημοσιογραφικής γνωριμίας. Άλλωστε ο υπουργός Άμυνας (ιστορικό αξίωμα, αν αναλογιστεί ο ίδιος και καθίσει και περισυλλογιστεί- αν και αμφιβάλλουμε- ποιοι θήτευσαν από την περίοδο της Τουρκοκρατίας του πρώτου επισήμου Ελληνικού Κράτους σε αυτήν τη θέση και μετά), έχει 25 χρόνια κοινοβουλευτικής θητείας στην πλάτη. Άρα, άλλα λάθη, δεν δικαιούται να κάνει. Το “στροφόμετρο” της πολιτικής “αμαρτίας” και ο ταχογράφος της ζωής, αρχίζει από εδώ και στο εξής να μετράει αντίστροφα. Κι αυτό φαίνεται την ώρα που με διάθεση υπερπροστασίας, κοιτάμε στα αθώα μάτια των παιδιών μας, που είναι τα μόνα που μπορούν να δουν και να κρίνουν εάν είμαστε ευχαριστημένοι από την συμπεριφορά μας απέναντι στην κοινωνία, στους συνεργάτες μας, στην ίδια μας την ζωή που ξεκινάει ολόφρεσκια, κάθε γλυκοχάραμα. Είναι πια αυτό που συνηθίζουμε να σιγοψιθυρίζουμε αραιά και που μέχρι τα 60 μας, “τι ψυχή θα παραδώσουμε”, με τα πιθανά κακά που κάνουμε στους γύρω μας. Αλλά αυτό για να μάθεις να το λες, επιδιώκοντας την αυτοκριτική σου, θα πρέπει να έχεις και ένα υψηλό συναίσθημα αυτοσεβασμού και περισσέματος τύψεων.
Για τον βαθμό αυτοσεβασμού σας, κύριε Καμμένε και περισσέματος τύψεων, μόνον εσείς γνωρίζετε και μόνον εσείς μπορείτε να αντιληφθείτε, εάν τις έχετε και σε ποιον βαθμό. Εάν κάνετε ένα πείραμα, πολύ απλό, θα το καταλάβετε: Μετρήστε πόσοι και ποιοι άνθρωποι πιθανόν δυστύχησαν, προσβλήθηκαν, ρεζιλεύτηκαν, διασύρθηκαν, συκοφαντήθηκαν, πέθαναν ή έζησαν από την εν γένει συμπεριφορά σας. Ότι γράψει το κοντέρ, το κρατάτε για τον εαυτό σας.
Ελλάς. Μια πατρίδα, ένα Έθνος, μια θάλασσα και μια ιστορία γεμάτη “βρωμόμυγες”
Δεν θέλουμε να αναλωθούμε, γράφοντας τα τετριμμένα που διαβάζουμε από δω κι από κει, απευθυνόμενοι στον υπουργό των Στρατιωτικών της Ελλάδος: Εάν και πόσο πατριώτης είναι και εάν αγαπάει την χώρα του ή εάν είναι προδότης ή μειοδότης ή δοσίλογος ή γερμανοτσολιάς. Το να πετάς νύχτα ή μέρα με στρατιωτικό ελικόπτερο ή να σκέφτεσαι πότε θα είναι η επόμενη πτήση για να το οδηγήσεις και να βρεθείς σε κάποιο ακριτικό νησί (έστω για να κάνεις το κέφι σου ή για να ικανοποιήσεις την ματαιοδοξία σου και τα απωθημένα, γιατί δεν έγινες πιλότος), ακόμα και εάν η πράξη αυτή υποκρύπτει ταπεινά και πρωτόγονα ελατήρια ανίατης εγωπάθειας , κατά βάθος κάπου εκεί μέσα, στην άγονη ψυχή, υπάρχει χωμένη Ελλάδα. Και αυτή την χωμένη Ελλαδίτσα που μάθαμε να τιμάμε μαθητές, κύριε Καμμένε, απαγορεύεται να την σκλαβώσουμε για δυο χαμένα και ξεθωριασμένα από το χρόνο παράσημα εξουσιαστικής αλαζονείας και απολαβής υλικών αγαθών, επειδή η τύχη έφερε να είσαι “καβάλα στ’ άλογο του εξουσιαστή, τώρα”.
Πριν από κάποιες εβδομάδες, η εφημερίδα μας, δημοσίευε εκτενή αποσπάσματα από το εκπληκτικό βιβλίο “Η διαφθορά της εξουσίας”. Σε κάποιο από τα κεφάλαιά της, διαβάζουμε:
—- ” Η εξαχρείωση και η σήψη του «πολιτικού κόσμου» ήταν ολοφάνερη μισόν περίπου αιώνα πριν, στις παραμονές της απελευθέρωσης. Στα χέρια ανήθικων και ανενδοίαστων τυχοδιωκτών, ξενόδουλων και φαύλων η μοίρα του έθνους. Για την ποιότητα και το ήθος εκείνων των «πολιτικών» έχουμε τη μαρτυρία ενός διανοούμενου που υπήρξε επαγγελματίας διπλωμάτης, του ποιητή Γ. Σεφέρη. Καταγράφει στο Ημερολόγιο του προσωπικές εμπειρίες σε μια από τις κρισιμότερες περιόδους της νεοελληνικής ιστορίας. «Τέλεια χαύνωση, παρακμή, αηδία, κατάπτωση, εξευτελισμός, θεομπαιχτισμός του πολιτικού μας κόσμου». Και δεν διστάζει ν’ αποκαλέσει την πολιτική, «πορνεία».
— «Παζαρεύουν, ραδιουργούν, λογαριάζουν θέσεις και υπουργεία» (Μάιος 1944). «Κάνεις ν’ ανοίξεις ένα παράθυρο να μπει λίγος καθαρός αέρας και γεμίζεις βρωμόμυγες, τις άπειρες βρωμόμυγες τούτου του συρφετού των πολιτικατζήδων» (29 Σεπτ. 1944). «Η Ελλάδα, αλλοίμονο η Ελλάδα: ένα σταυρωμένο κορμί κι’ όλοι το καρφώνουν λυσσασμένοι» (21 Δεκ. 1944).
Κύριε Καμμένε, αποχωρείστε το συντομότερο από την κυβέρνηση που σιγοκαίει τον τόπο σαν το ασκέρι του Ιμπραήμ. Κάνατε δεκάδες λάθη. Στην ιστορία όμως που θα γραφεί για εσάς, αυτό που θα χαραχτεί με χοντρό μελάνι, θα είναι το μεγαλύτερο. Είναι αυτό που ξεκινήσατε να κάνετε, μετά την συμφωνία των Σκοπίων.
Φύγετε, ρίχτε τους.
Αυτή θα είναι η τιμωρία πολιτικών καταχραστών που όπως λέει και ο Σεφέρης «κάνεις ν’ ανοίξεις ένα παράθυρο να μπει λίγος καθαρός αέρας και γεμίζεις βρωμόμυγες, τις άπειρες βρωμόμυγες τούτου του συρφετού των πολιτικατζήδων».
