Στις 3 Αυγούστου του 2008, λίγο μετά τις 7 το απόγευμα, ο 31χρονος Θανάσης Αρβανίτης, έπειτα από έντονο καυγά με την 25χρονη σύζυγο του, Αδαμαντία Καρκάλη της επιτίθεται αιφνιδιαστικά με κουζινομάχαιρο και την αποκεφαλίζει ενώ ακόμα είναι ζωντανή και της καταφέρνει συνολικά 10 μαχαιριές πίσω στο θώρακα και στο λαιμό. Λίγο νωρίτερα είχε κάνει το ίδιο και με το σκύλο της, πετώντας το κεφάλι του άτυχου ζώου στο δρόμο έξω από το σπίτι τους.
Στη συνέχεια, διανύοντας πάνω από 800 μέτρα μέσα στους δρόμους του χωριού Βουρβούλο της Σαντορίνης, κρατώντας από τη μία το ματωμένο μαχαίρι 30 εκατοστών και από την άλλη το κομμένο κεφάλι της συζύγου του σκορπώντας τον πανικό σε τουρίστες και ντόπιους, ο Αρβανίτης συναντάει 2 περιπολικά της αστυνομίας που είχαν κληθεί από κάποιον περίοικο και εκεί αρχίζει ένα δεύτερο μακελειό. Προσποιούμενος ότι θέλει να παραδοθεί, ο δράστης τραυματίζει με το μαχαίρι τον αστυνομικό που επιχειρεί να του περάσει χειροπέδες με αποτέλεσμα να δεχτεί τέσσερις πυροβολισμούς από τον δεύτερο αστυνομικό που προσπάθησε να τον σταματήσει.
Τραυματίζεται στο στήθος και στην κοιλιά αλλά παρ’ όλα αυτά οι σφαίρες δεν καταφέρνουν να τον ακινητοποιήσουν. Πετάει το κομμένο κεφάλι στους αποσβολωμένους δόκιμους αστυνομικούς του δεύτερου περιπολικού και διαφεύγει μπαίνοντας στο πρώτο περιπολικό με κατεύθυνση τα Φυρά Σαντορίνης. Στην καταδίωξη που ακολούθησε, ο 31χρονος, παρασύρει μπαίνοντας στο αντίθετο ρεύμα διερχόμενο μηχανάκι τραυματίζοντας σοβαρά στα πόδια τις δύο νεαρές κοπέλες που επέβαιναν σε αυτό και έπειτα καταλήγει να καρφώσει το περιπολικό στο πλαϊνό στηθαίο του δρόμου. Για μια ακόμη φορά ο δράστης όταν τον πλησίασαν οι αστυνομικοί, παριστάνοντας αρχικά τον λιπόθυμο, προσπαθεί να αφαιρέσει το όπλο ενός με αποτέλεσμα αυτός να πυροβολήσει εντίον του άλλες 5 φορές, τραυματίζοντας τον σοβαρά .
Μία από τις σφαίρες εξοστρακίζεται και τραυματίζει μια παρευρισκόμενη 21χρονη τουρίστρια. Ο Αρβανίτης τελικά έπειτα από 9 σφαίρες ακινητοποιείται και οδηγείται στο νοσοκομείο αφήνοντας πίσω του έναν τραγικό απολογισμό: Έναν αποκεφαλισμένο σκύλο, μια αποκεφαλισμένη γυναίκα, έναν τραυματισμένο από μαχαίρι αστυνομικό και 3 τραυματισμένες νεαρές κοπέλες ως παράπλευρες απώλειες.
Όπως αποκαλύφθηκε στη συνέχεια, ο Θανάσης Αρβανίτης είχε χρόνια προβλήματα ψυχωτικής φύσεως, είχε πολλές φορές ακολουθήσει φαρμακευτική αγωγή, είχε νοσηλευτεί σε ψυχιατρική κλινική, είχε κριθεί ως ακατάλληλος για στράτευση με απολυτήριο Ι-5 και τα έντονα βίαια ξεσπάσματα και η αστάθεια του χαρακτήρα του ήταν γνωστά στον περίγυρό του. Κανείς όμως όπως συμβαίνει συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις δεν περίμενε πως τα πράγματα θα μπορούσαν να πάρουν μια τέτοια φρικτή τροπή.
Οι ψυχίατροι και οι ειδικοί εκείνες τις μέρες, μίλησαν για έναν δράστη ευρισκόμενο σε κατάσταση Αμόκ. Όπως γράφτηκε σε πολλά άρθρα τότε, ως Αμόκ ορίζεται μια ψυχική και σωματική κατάσταση στην οποία το άτομο δεν μπορεί να ελέγξει τον εαυτό του, οι αντιδράσεις του είναι ιδιαίτερα βίαιες και η αντιμετώπισή τους αδύνατη, φτάνοντας πολλές φορές ακόμα και στο φόνο. «Πρόκειται για κρίση καταστροφικής υπερδιέγερσης, στην οποία το άτομο θέτει το περιβάλλον σε ρόλο κατηγορουμένου και εκφράζει μια ανεξέλεγκτη επιθετικότητα απέναντι σε τυχαία θύματα. Μετατρέπεται σε έναν συμπαγή δυναμικό όγκο, που μπροστά του δεν αντιστέκεται τίποτα. Ακόμα και η χρήση ηρεμιστικών μπορεί να λειτουργήσει αντίθετα και να ενδυναμώσει την έκρηξη της αδρεναλίνης του», είχε δηλώσει τότε στα «ΝΕΑ» ο ψυχολόγος κ. Δημοσθένης Παναγιώτου.
Αλλά ας εξετάσουμε λίγο παραπάνω την έννοια του Αμόκ.
Το Αμόκ (Amok) που γράφεται και «Amuk» και στα μαλαισιανά σημαίνει κατά προσέγγιση «τρελός από ανεξέλεγκτη οργή», έχει τις ρίζες του στην λέξη mengamuk, που περίπου αποδίδεται ως «το να κάνεις μια εξοργισμένη και απελπισμένη επίθεση». Σύμφωνα με την παράδοση της Μαλαισίας το Αμόκ έχει θρησκευτικές καταβολές και υπήρχε η πίστη πως προκαλείται από την κατάληψη του ανθρώπινου σώματος από το πνεύμα μιας δαιμονικής τίγρης.
Συχνά το Αμόκ έχει χαρακτηρισθεί ως ένα ψυχοπαθητικό σύνδρομο που είναι σε άμεση συσχέτιση με τις τοπικές πολιτισμικές παραδόσεις της Μαλαισίας. Σε μία κλασσική περίπτωση ένας άνδρας που έχει καταληφθεί από Αμόκ, χωρίς πριν να έχει παρουσιάσει κάποια βίαιη συμπεριφορά, σε ένα απότομο ξέσπασμα συνήθως ενώ βρίσκεται ανάμεσα σε κόσμο, επιτίθεται με μανία σε όποιον βρεθεί στο δρόμο του και στο τέλος καταλήγει είτε να τον σκοτώσει κάποιος από τους γύρω του, ευρισκόμενος σε άμυνα, είτε να αυτοκτονήσει.
Παρ’ όλα αυτά όμως το Αμόκ, έχει χαρακτηριστεί και ως ψυχική πάθηση από το 1849, λαμβάνοντας υπ’ όψη διάφορα περιστατικά και έρευνες που έχουν δείξει πως τα άτομα που έχουν καταληφθεί από αυτό, κατά μία έννοια νοσούσαν ψυχικά. Με βάση το κοινά αποδεκτό Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM) δημοσιευμένο από την American Psychiatric Association, στην τέταρτη θεωρημένη έκδοση του (DSM-IV-TR), δεν γίνεται διαχωρισμός του Αμόκ σε δύο επίσημες κατηγορίες. Αναγνωρίζονται όμως δύο μορφές του, το «beramok» και το «amok».
Το beramok θεωρείται η πιο συνήθης σε εμφάνιση από τις δύο μορφές. Συνδέεται με τα βαρείας μορφής καταθλιπτικά επεισόδια και εν γένει με τις Διαταραχές της Διάθεσης (ή Συναισθηματικές Διαταραχές) και σχετίζεται με τη λύπη και την κατάθλιψη που προκαλείται στο άτομο έπειτα από μία σημαντική απώλεια και τη μετέπειτα αυτής θρηνητική διαδικασία. Μια απώλεια που μπορεί να αφορά το θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου, την απόλυση από μία σταθερή δουλειά, το χάσιμο χρηματικού ποσού, που έχει δηλαδή μια ευρύτερη έννοια.
Το amok από την άλλη, ως πιο σπάνια μορφή, λέγεται πως έχει ως αφορμή εμφάνισης του την οργή του πάσχοντος προς ένα συγκεκριμένο πρόσωπο ή γενικότερα την κοινωνία, το αίσθημα πως γίνεται κάποιος αντικείμενο προσβολών, την βεντέτα κατά ορισμένων ατόμων για πληθώρα λόγων κ.τ.λ. Συνδέεται δε στενά με την ψύχωση, τις διαταραχές προσωπικότητας, τη διπολική διαταραχή και τις ψευδαισθήσεις.
Στην προκείμενη περίπτωση λοιπόν, λαμβάνοντας υπ’ όψη το ιατρικό ιστορικό του μπορούμε να υποθέσουμε πως ο Θανάσης Αρβανίτης τέλεσε όλες αυτές τις πρωτοφανείς βίαιες πράξεις ευρισκόμενος πράγματι σε κατάσταση της δεύτερης μορφής, δηλαδή του Αμόκ (amok), ενδεχομένως έχοντας καταληφθεί από ανεξέλεγκτη οργή κατά της γυναίκας του και του περίγυρού του. Ασφαλή συμπεράσματα φυσικά δεν μπορούν να εξαχθούν και διάγνωση δεν μπορεί να γίνει εξ’ αποστάσεως και μόνο με ενημέρωση για τα πραγματικά περιστατικά μέσα από τα ΜΜΕ. Καλύτερη απάντηση για την ψυχική κατάσταση του 31χρονου δράστη θα μπορούσε να δώσει ένας ψυχίατρος- ψυχαναλυτής, έπειτα από ενδελεχή εξέταση του πάσχοντος ατόμου.
Για την ιστορία, να αναφερθεί πως σύμφωνα με το www.crimestories.gr, «Ο Αθανάσιος Αρβανίτης καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη για την δολοφονία της συζύγου του, σε κάθειρξη 25 ετών κατά συγχώνευση για απόπειρα ανθρωποκτονίας ενός αστυνομικού και δύο γιατρών και σε φυλάκιση δέκα ετών για τις υπόλοιπες κατηγορίες μεταξύ των οποίων οπλοφορία, οπλοχρησία, περιύβριση νεκρού, διατάραξη των συγκοινωνιών κλπ. Ο δράστης δέχτηκε την απόφαση απαθής, ενώ δεν δήλωσε μετανιωμένος για τις πράξεις του.».
Πηγή: eglima.wordpress.com
Και στο τέλος ο εν λόγο βγήκε και θύμα. Χάρη στον υπερβολικό ζήλο των αστυνομικών να τον σκοτώσουν. Αν του έριχναν και στα 2 πόδια εξαρχής, δεν θα ακολουθούσε δεύτερο μακελειό, ούτε θα τραυματίζονταν επιπλέον άνθρωποι και μάλιστα ο ένας απο αστυνομικά πυρά χωρίς αν φταίει.