Αν έχετε γεννηθεί μεταξύ 1950 και 1980, θα πρέπει τότε να διαβάσετε αυτό
Της Κατερίνας Φραγκουλάκη
Τρέχαμε στις αλάνες, παίζαμε κρυφτό, αγοράζαμε ποδήλατα και μπάλες. Κινητά δεν υπήρχαν και οι γονείς δεν μας τηλεφωνούσαν κάθε 5 λεπτά για να δουν που είμαστε. Η ελευθερία μας γεννιόταν από την πρώτη στιγμή που βλέπαμε το φως του ηλίου. Ο κίνδυνος δεν παραμόνευε σε κάθε στενό, σε αντίθεση στα σοκάκια και στις γωνίες, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες έβλεπες τους μεγαλύτερες να κάθονται στα τραπεζάκια τους και να απολαμβάνουν ζεστό καφέ και γλυκό του κουταλιού. Βέβαια αν έκανες κάποια ζαβολιά, ήξερες καλά ότι όλο και κάποια γειτόνισσα θα το έλεγε στη μαμά και στο μπαμπά. Η γκρίνια της επόμενης μέρας ίσως και να μην ήταν και πολύ υποφερτή… Όμως μόλις το ρολόι έδειχνε 5, ήξερες καλά πως για ακόμα μια μέρα θα βούταγες το ποδήλατό σου και θα έβγαινες στις αλάνες. Δεν ήθελες να μεγαλώσεις. Ήξερες πως ο κόσμος των μεγάλων ίσως και να μην ταίριαζε πολύ στην ψυχοσύνθεσή σου.
Θέλοντας να σου υπενθυμίσουμε εκείνες τις όμορφες στιγμές του παρελθόντος, γυρίσαμε λιγάκι το ρολόι του χρόνου πίσω για να σου υπενθυμίσουμε όλα αυτά που έκανες παιδί.
Το να πιεις νερό από το λάστιχο μιας αυλής δεν ήταν καθόλου περίεργο. Το μόνο σίγουρο ήταν πως δεν χρειαζόταν να έχεις 50 λεπτά στην τσέπη σου για να αγοράσεις εκείνο το περιβόητο μπουκαλάκι νερό.
Όταν κάναμε βόλτες με τα ποδήλατα δεν φορούσαμε κράνος
Βγαίναμε στους δρόμους να παίξουμε χωρίς να κρατάμε στα χέρια μας το κινητό. Ξέραμε πως έπρεπε να επιστρέψουμε στο σπίτι πριν το ηλιοβασίλεμα
Στο σχολείο υπήρχε η κιμωλία και όχι ο υπολογιστής
Δεν είχαμε κονσόλες όπως το Playstation, Nintendo 64 ή XBX, Δεν είχαμε καλωδιακή τηλεόραση με εκατοντάδες κανάλια, ούτε υπολογιστές και smartphones, αλλά είχαμε τόσους πολλούς φίλους.
Μάθαμε όλα τα παιχνίδια με το λαστιχάκι. Παίξαμε κουτσό, κυνηγητό
Φλερτάμε κοιτάζοντας τον έρωτα στα μάτια και όχι στέλνοντας e- mail, η καρδούλα μέσα από το Facebook
Aν τύχαινε να χάνεις το έτος στο σχολείο, δεν πήγαινες σε ψυχολόγο απλά ξαναπήγαινες στην ίδια τάξη. Χωρίς άγχος και stress, άλλωστε κανείς δεν θα σε έκρινε. Το μπούλινγκ δεν υπήρχε στην εποχή μας.
Τα ακριβά ρούχα δεν κατείχαν πρωταγωνιστικό ρόλο στη ζωή μας. Εντύπωση έκανε αυτός που είχε το πιο ακριβό πατίνι ή ποδήλατο.
Γνωρίσαμε σίγουρα τη δραχμή
Κάποιος μας έδωσε ραβασάκι
Πίναμε όλοι την μπύρα από το ίδιο μπουκάλι και τις περισσότερες φορές μοιραζόμασταν την τυρόπιτα, αφού δεν παίρναμε όλοι χαρτζιλίκι από το σπίτι.
Κάθε Κυριακή τρώγαμε όλοι μαζί. Μαμά- Μπαμπάς- Παιδιά. Με τον πατέρα να κάθεται στην μέση του τραπεζιού.
Όσοι λοιπόν γεννηθήκαμε μεταξύ 1950 και 1980, σίγουρα κάτι από αυτά θα θυμόμαστε….
Παίζαμε στης αλανες του κολωνου φτιαχναμε σπιτακια στα δένδρα καλοκαίρι κάναμε μπάνιο στο σιντριβάνι της πλατείας που είτανε πεντακάθαρα παρολου που είτανε γενιά του 82 ούτε ένας αλλοδαπός
ειχαμε αστυνομια…..τωρα τιποτα…….κοιμομασταν με ανοικτα παραθυρα…..τωρα σε φυλακες…..ζουσαμε στην ελλαδα…..τωρα ζουμε στην καμπουλ…..ειχαμε παπαδοπουλο και παττακο…..τωρα τσιπρα και μητσοτακη………δεν ειχαμε εξωτερικο χρεος…..τωρα χρωσταμε και στους εξωγηινους……τοτε ειχαμε υενεδ με εκπαιδευτικη τηλεοραση,οικονομου και φρεντυ…..τωρα εχουμε παπαδακη και μπαμπη……λεγαμε τον εθνικο υμνο πριν μπουμε στην ταξη …..τωρα δεν λεμε ουτε το νιαου νιαου βρε γατουλα…….τοτε ειχαμε ΣΤΡΑΤΟ,ΣΤΕΛΑΡΑ, ΧΙΩΤΗ ΚΑΙ ΖΑΜΠΕΤΑ…..ΤΩΡΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΟΛΑ ΚΑΙ ΜΑΖΩΝΑΚΗ……ΤΟΤΕ ΕΙΧΑΜΕ ΜΑΡΚΟ ΚΑΙ ΤΣΙΤΣΑΝΗ …..ΤΩΡΑ ΕΧΟΥΜΕ ΑΓΑΘΩΝΑ…..ΕΙΧΑΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΕΣΠΑ…ΤΩΡΑ ΕΧΟΥΜΕ ΝΤΑΒΑΤΖΗ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΜΠΟΜΠΟΛΑ……ΤΟΤΕ ΕΙΧΑΜΕ ΗΛΙΟΣΠΟΡΟ,ΠΑΣΑΤΕΜΠΟ ΜΑΛΜΠΟΡΟ ΚΑΙ ΚΩΚ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΙΝΕΜΑ…..ΤΩΡΑ ΜΟΝΟ ΠΟΠ ΚΟΡΝ ΚΑΙ ΝΑΤΣΟΣ ΚΑΙ ΑΤΣΙΓΑΡΟΙ…..ΤΟΤΕ ΕΙΧΑΜΕ ΧΙΛΙΑΡΙΚΑ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ…..ΤΩΡΑ ΚΑΤΙ ΨΙΛΑ ΞΕΝΑ ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ……ΤΟΤΕ ΕΙΧΑΜΕ ΛΕΜΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΡΙΝΘΟ…..ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ…….ΤΟΤΕ ΕΙΧΑΜΕ ΦΟΥΝΤΑ ΚΑΙ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟ…..ΤΩΡΑ ΓΑΒΑΛΑ ΚΑΙ ΤΡΥΦΩΝΑ ΣΑΜΑΡΑ……..
ΠΑΙΖΑΜΕ ΔΙΠΛΟ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΠΑΚΟΤΕΡΜΑ.ΒΛΕΠΑΜΕ ΘΕΡΙΝΟ ΣΙΝΕΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΠΛΑΝΗ ΟΙΚΟΔΟΜΗ.
ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ ΤΟΝ ΚΑΤΑΒΡΕΧΤΗΡΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΚΑΙ ΤΡΕΧΑΜΕ ΑΠΟ ΠΙΣΩ ΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΑΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΑΣ ΓΕΜΙΖΑΝ ΛΑΣΠΗ ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΜΑ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ.
ΠΑΙΖΑΜΕ ΧΑΡΤΑΚΙΑ ΜΕ ΟΜΑΔΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΛΟ ΚΑΙ ΜΑΖΕΥΑΜΕ ΣΤΟ ΑΛΜΠΟΥΜ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΜΕ ΣΤΟ ΑΙΓΑΛΕΩ ΜΕ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΜΠΑΛΑ ΑΝ ΒΡΙΣΚΑΜΕ ΠΟΤΕ ΤΟ ΠΙΟ ΣΠΑΝΙΟ ΠΟΥ ΤΟ ΑΝΤΑΛΑΖΑΜΕ ΜΕ 10 ΔΙΠΛΑ ΧΑΡΤΑΚΙΑ.
ΤΑ ΓΟΝΑΤΑ ΜΑΣ ΟΛΟ ΑΝΟΙΚΤΑ ΚΑΙ ΡΙΧΝΑΜΕ ΧΩΜΑΤΑΚΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΟ ΑΙΜΑ.
ΜΕΝΑΜΕ ΝΗΣΤΙΚΟΙ ΓΙΑ 15 ΗΜΕΡΕΣ ΑΠΟ ΚΡΕΑΣ ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΑΜΕ ΤΟΝ ΦΘΗΝΟ ΑΝΤΙΤΕΤΑΝΙΚΟ ΟΡΟ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΛΟ ΠΑΤΟΥΣΑΜΕ ΚΑΙ ΚΑΝΑ ΓΥΑΛΙ.
ΚΑΝΑΜΕ ΘΕΛΗΜΑΤΑ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΝΤΡΕΠΟΜΑΣΤΑΝ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΟΧΙ ΣΕ ΓΕΙΤΟΝΑ.
ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΜΕ ΕΝΑ ΒΕΛΑΜΟΣ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΟΥΣΙΟΠΑΙΔΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΥΡΣΑ ΜΕΡΣΙΕ ΠΟΥ ΕΙΧΕ 10.000 ΔΡΧ ΕΝΩ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ 1500 ΔΡΧ.
ΣΤΗΝΑΜΕ ΣΚΗΝΕΣ ΚΑΙ ΠΑΙΖΑΜΕ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ.
ΞΕΡΑΜΕ ΤΙ ΩΡΑ ΣΧΟΛΑΕΙ ΤΟ ΘΗΛΕΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΟΥ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΜΑΣ ΕΡΩΤΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΥΧΕΡΟΙ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΜΕ ΝΟΗΜΑ.
ΜΠΑΝΙΟ ΜΕ ΤΟΝ ΑΕΤΟ ΕΝΑ ΤΑΛΛΗΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΟΥΤΣΑ ΕΝΑ ΔΕΚΑΡΙΚΟ ΓΙΑ ΩΡΩΠΟ..
ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ ΤΟ ΚΑΡΟΤΣΙ ΤΟΥ ΠΑΓΩΤΑΤΖΗ ΕΣΚΙΜΩΟΣ ΕΒΓΑ ΛΑΖΟΣ ΓΙΑ ΧΩΝΑΚΙ ΜΕ 1 ΔΡΑΧΜΗ ΕΝΩ ΤΟ ΣΠΕΣΙΑΛ ΕΙΧΕ ΔΙΦΡΑΓΚΟ.
Η ΠΙΤΑ 4 ΔΡΑΧΜΕΣ ΜΕ ΔΙΠΛΗ ΤΑΛΛΗΡΟ.
ΚΟΠΑΝΑ ΣΤΙΣ 3 ΕΛΙΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΣΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΑΘΙΑΚΑΚΗ ΤΟΝ ΑΡΔΙΖΟΓΛΟΥ ΣΙΜΙΓΔΑΛΑ.ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΜΑΣ ΟΥΖΑ ΞΕΡΟΣΦΥΡΙ ΣΤΟΝ ΓΕΡΟ ΣΤΗΝ ΠΩΛΕΝΑ.
ΤΑ ΦΟΙΤΗΤΙΚΑ ΚΑΡΕΛΙΑ ΜΕ 10 ΤΣΙΓΑΡΑ ΚΑΙ 5 ΔΡΧ.
ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ ΣΤΟΝ ΜΠΕΛΕΖΙΝΗ ΚΑΙ ΤΟ ΑΥΤΙ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΑΚΙ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΑΝ ΠΕΤΥΧΑΜΕ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ.
ΠΑΝΤΟΤΕ ΟΡΘΙΟΙ ΣΤΟ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ ΓΙΑ ΣΕΒΑΣΜΟ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΥΣ 50 ΑΡΗΔΕΣ.
ΡΕΦΕΝΕ ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ ΓΙΑ ΝΑ ΝΟΙΚΙΑΣΕΙ Ο ΕΝΑΣ ΜΙΑ ΦΛΟΡΕΤΑ ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΜΕ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ.
ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΑ.
ΟΠΩΣ ΤΟ ΜΑΖΕΜΑ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΑΥΤΟΥ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΟΝ ΒΑΡΤΑΝΗ ΚΑΙ ΚΑΝΑ ΜΑΤΣ.
κάνεις λάθος τότε υπάρχει το πρώτο PC με τις δισκέτες που είναι σαν φρίσμπι τετράγωνο μαζί με αυτό έχουμε τις παιχνιδομηχανές AMIGA 500 και ATARI εγώ είχα έναν commodore 64 ενώ κάτι άλλα φιλαράκια είχαν τον amstrad μετά πήγα σε Amiga 500 και όλοι θυμόμαστε το ποδοσφαιράκι του DINO DINI kick off ναι παίζαμε στις αλάνες αυτό είναι αλήθεια και δεν είχαμε το κινητά του σήμερα… Ναι γνωρίσαμε την δραχμή και όλα ήταν πολύ καλύτερα και ναι ρίχναμε ύπνους με ανοιχτά παράθυρα ενώ τώρα δεν μπορούμε… ήταν πολύ καλύτερα για αυτό θα πρέπει να προβληματιστούμε ποιος μας έφτασε σε αυτά τα χάλια; ναι είναι οι προδότες πολιτικοί η αριστεροί ΠΑΣΟΚΟΙ οι μπαρδοι προδότες και οι Δεξιοι της ΝΔ…
μπα ειχες και ποδηλατο ?ο βακακης ησουνα?
Αυτός ο όμορφος κόσμος, που οι πόρτες των σπιτιών δεν είχαν κλειδιά, αλλά η πατρίδα είχε σύνορα. Δεν υπήρχαν ξένοι που θα μας βλάψουν. Ο γείτονας ήταν αδερφός ή ξάδερφος, και όλο το χωριό συγγενολόι. Κοιμόμασταν με τις πόρτες ανοιχτές. Δεν κλειδώναμε . Άν έσμπρωχνε και άνοιγε η γειτόνισσα ήταν για να μας φέρει ένα πιάτο φαγητό που έκανε, λαγγίτες, ή γλυκό,ή μουστοκούλουρα. Άν έμπαινε άλλος χωριανός ήταν για να μας φέρει ζαρζαβατικά απ τον μπαξέ του, και η μάνα μας αντέδινε γλυκό, η πίτα, η ένα καρβέλι ψωμί και τον κερνούσε κρασί απ΄το βαρέλι μας! Ποιος να κλέψει…από ποιόν όλοι ήξεραν τα βάσανά του καθενός και τρέχαν να του σταθούνε! Οι κάμποι και τα χωράφια αντιλαλούσαν απ΄τα τραγούδια των κοριτσιών και φόβος δεν υπήρχε. Ο λύκος της κοκκινοσκουφίτσας στο παραμύθι της ζωής μας ήταν έξω απ τα σύνορα και δεν τολμούσε να πλησιάσει γιατί είχαμε στρατό, είχαμε κυβέρνηση από Έλληνες, όχι από πουλημένους προδότες.
ΠΑΙΖΑΜΕ ΜΑΚΡΙΑ ΓΑΙΔΟΥΡΑ ΚΑΙ ΑΜΠΑΡΙΖΑ.ΤΑ ΒΡΑΔΥΑ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΔΕΚΑ ΣΤΙΣ ΝΤΙΣΚΟ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΩΙΝΑ ΣΧΟΛΕΙΟ….ΜΕ ΜΠΟΛΙΚΟ ΥΠΝΟ ΣΤΑ ΘΡΑΝΙΑ.
ΜΙΑ ΕΞΑΗΜΕΡΗ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΑΝΑΜΕ ΜΕ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΛΕΦΤΑ ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ ΤΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ.
ΤΟ ΤΣΙΓΑΡΟ ΣΤΗΝ ΚΟΛΟΤΣΕΠΗ ΚΑΙ ΓΥΡΝΩΝΤΑΣ ΣΠΙΤΙ ΜΣΑ ΣΕ ΓΛΑΣΤΡΕΣ η ΕΠΑΝΩ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΔΕΝΤΡΟ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ
ΠΑΙΖΑΜΕ ΠΕΤΡΟΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΡΑΝΟΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΣΑΜΕ ΚΑΤΣΑΡΟΛΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ…..ΜΕΤΑ ΕΙΣΠΡΑΤΑΜΕ ΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ.
ΠΡΟΛΑΒΑΜΕ ΤΙΣ ΠΛΑΣΤΙΚΕΣ ΜΠΑΛΛΕΣ ΟΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΣΟΥΤ ΚΑΙ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΟΤΑΝ ΦΥΣΑΓΕ Η ΜΠΑΛΑ ΠΗΓΑΙΝΕ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΙΣΩ……ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΠΑΙΖΑΜΕ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΣΕ ΞΕΡΟ ΜΕ ΧΩΜΑ ΚΑΙ ΛΑΣΠΗ.
ΖΟΥΣΑΜΕ ΚΑΙ ΑΝΑΠΝΕΑΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ.
Αυτα ολα ειναι , που με λυσσα θελει κ πληρωθηκε να εξαφανισει και νσ συνθλιψει … ο ψευτης Τσιπρας κ το χαρέμι του…συριζα.