Στο χώρο του ποδοσφαίρου και του αθλητισμού, γενικότερα, δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν στα γούρια και ταυτόχρονα… στην γκίνια. Κάνουν πάντοτε τα ίδια πράγματα πριν τους αγώνες, φορούν τα ίδια ρούχα και άλλα πολλά, ώστε να τους φέρουν τύχη. Αντίθετα, υπάρχουν κάποιοι άλλοι, που ό,τι κι αν κάνουν (άγνωστο αν έχουν κάνει κάτι) έχουν μέσα τους μια γρουσουζιά και τίποτα δεν πάει καλά. Είτε ομάδες, είτε ποδοσφαιριστές. Σαν να μεταφέρουν μία πρωτοφανή κατάρα.
Ιγκόρ Ακινφέεβ
Στο ξεκίνημά του θεωρήθηκε ένας από τους κορυφαίους νέους τερματοφύλακες παγκοσμίως και ομάδες, όπως η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ενδιαφέρονταν για την περίπτωσή του. Τελικά, ο Ρώσος γκολκίπερ δεν έφυγε ποτέ από την Μόσχα και την ΤΣΣΚΑ, την εστία της οποίας υπερασπίζεται 13 συνεχόμενα χρόνια. Μόνο που για μια δεκαετία βλέπει την μπάλα να καταλήγει στα δίχτυα του σε κάθε αγώνα του στο Τσάμπιονς Λιγκ. Στο τελευταίο ματς κόντρα στην Μονακό, ο Ακινφέεβ δέχθηκε γκολ για 41ο συνεχόμενο παιχνίδι στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση. Τελευταία φορά που κράτησε το μηδέν σε αναμέτρηση για το Τσάμπιονς Λιγκ ήταν το 2006!
Μπενφίκα
Λεβερκούζεν
Στα τέλη της δεκαετίας του ’90 και στις αρχές του 2000, της είχε κολλήσει το παρατσούκλι “Neverkusen”. Ο λόγος ήταν το γεγονός πως εκείνη την εποχή δεν κατακτούσε ποτέ (γι’ αυτό και το Never), όποιον τίτλο διεκδικούσε. Από το 1999 έως το 2002 τερμάτισε τρεις φορές στη δεύτερη θέση της Μπουντεσλίγκα, με το συγκεκριμένο παρατσούκλι να βγαίνει μετά την ολοκλήρωση της σεζόν 2001-02. Τότε, η Λεβερκούζεν όχι μόνο ήταν δεύτερη στο πρωτάθλημα, αλλά ηττήθηκε και στους δύο τελικούς που αγωνίστηκε. Από την Σάλκε στον τελικό του Κυπέλλου Γερμανίας και από την Ρεάλ Μαδρίτης στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Μάλιστα, το ίδιο καλοκαίρι, πέντε παίκτες της Λεβερκούζεν ήταν στην αποστολή της εθνικής Γερμανίας, που ηττήθηκε στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου από την Βραζιλία. Μέχρι και σήμερα οι «ασπιρίνες» δεν έχουν κατακτήσει ποτέ την Μπουντεσλίγκα.
