Γράφει ο συγγραφέας
Νίκος Σαραντάκος στο ιστολόγιό του sarantakos.wordpress.com:
Οι λέξεις του καταλόγου είναι 220 αλλά δύο από αυτές (μπόρα και ταπί) δεν έχουν τουρκική προέλευση, επομένως ο κατάλογος κανονικά έχει 218 λέξεις -το άφησα 220 στον τίτλο για να είναι πιο στρογγυλό. Όταν λέμε «τουρκική προέλευση» συνυπολογίζουμε και την απώτερη αραβική ή περσική προέλευση των λέξεων.
Οι 218 (220-2) τουρκικής προέλευσης λέξεις του καταλόγου είναι:
1. Αγάς (δεσποτικός-αυταρχικός),
2. Αγιάζι (πρωινό ή νυχτερινό κρύο),
3. Αλάνα (ανοιχτός χώρος),
4. Αλάνι (αλήτης)
5. Γιακάς (περιλαίμιο),
6. Γιαπί (οικοδομή),
7. Γιαρμάς (ροδάκινο),
8. Γιαούρτι (πηγμένο γάλα)
9. Γιλέκο (περιθωράκιον)
10. Γινάτι (πείσμα),
11. Γιουρούσι (επίθεση)
12. Γκάιντα (άσκαυλος),
13. Γκέμι (χαλινάρι)
14. Γλέντι (διασκέδαση)
15. Γούρι (τύχη),
16. Γρουσούζης (κακότυχος),
17. Δερβένι (κλεισούρα),
18. Εργένης (άγαμος),
19. Ζαμάνια (μεγάλο χρονικό διάστημα),
20. Ζαρζαβατικά (λαχανικά),
21. Ζόρι (δυσκολία),
22. Ζουμπούλι (υάκινθος),
23. Καβγάς (φιλονικία),
24. Καβούκι (καύκαλο),
25. Καβουρδίζω (φρυγανίζω-ξεροψήνω),
26. Καζάνι (λέβητας),
27. Καΐκι (βάρκα)
28. Καλέμι (γραφίδα),
29. Καλούπι (μήτρα-πρότυπο),
30. Κάλπικος (κίβδηλος),
31. Καπάκι (σκέπασμα- κάλυμμα),
32. Καραούλι (φρουρά-σκοπιά),
33. Καρπούζι (υδροπέπων),
34. Κασμάς (αξίνα-σκαπάνη)
35. Κατσίκα (ερίφι-γίδα)
36. Καφάσι (κιβώτιο),
37. Κελεπούρι (ανέλπιστο εύρημα)
38. Κέφι (ευδιαθεσία)
39. Κιμάς (ψιλοκομμένο κρέας),
40. Κιόσκι (περίπτερο),
41. Κολάι (ευκολία-άνεση),
42. Κολαούζος (οδηγός),
43. Κόπιτσα (πόρπη),
44. Κοτζάμ (τεράστιος-πελώριος),
45. Κοτσάνι (μίσχος),
46. Κότσι (αστράγαλος),
47. Κουβαρντάς (γενναιόδωρος-ανοιχτοχέρης)
48. Κουβάς (κάδος-αγγείο),
49. Κουμπαράς (δοχείο χρημάτων),
50. Κουσούρι (ελάττωμα-μειονέκτημα),
51. Κουτουρού (ασύνετα-απερίσκεπτα),
52. Λαγούμι (υπόνομος-οχετός),
53. Λαπάς (χυλός),
54. Λεβέντης (ανδρείος-ευσταλής),
55. Λεκές (κηλίδα),
56. Λελέκι (πελαργός),
57. Λούκι (υδροσωλήνας),
58. Μαγιά (προζύμη-ζυθοζύμη),
59. Μαγκάλι (πύραυνο),
60. Μαγκούφης (έρημος),
61. Μαϊντανός (πετροσέλινο-μακεδονίσι)
62. Μαντζούνι (φάρμακο),
63. Μαούνα (φορτηγίδα)
64. Μανάβης (οπωροπώλης),
65. Μαράζι (φθίση),
66. Μαραφέτι (μικρό εργαλείο),
67. Μασούρι (μικρό ξύλο),
68. Μαχαλάς (συνοικία),
69. Μεζές (ορεκτικά),
70. Μελτέμι (άνεμος ετησίας),
71. Μενεξές (εύοσμο λουλούδι),
72. Μεντεσές (στρόφιγγα),
73. Μεράκι (πόθος),
74. Μερεμέτι (επισκευή-επιδιόρθωση)
75. Μουσαμάς (κερωμένο-αδιάβροχο ύφασμα),
76. Μουσαφίρης (φιλοξενούμενος-επισκέπτης),
77. Μπαγιάτικο (μη νωπό),
78. Μπαγλαρώνω (δένω-φυλακίζω),
79. Μπαϊράκι (σημαία)
80. Μπακάλης (παντοπώλης),
81. Μπαλτάς (πελέκι),
82. Μπάμια (ιβίσκος ο εδώδιμος),
83. Μπαμπάς (πατέρας),
84. Μπάμπαλης (ο πολύ γέρος),
85. Μπαξές (περιβόλι-κήπος),
86. Μπαρούτι (πυρίτιδα),
87. Μπατζάκι (κνήμη-σκέλη),
88. Μπατζανάκης (σύγαμπρος-συννυφάδα),
89. Μπατίρισα (πτωχεύω-χρεοκοπώ),
90. Μπαχαρικό (αρωματικό άρτυμα),
91. Μπεκρής (μέθυσος),
92. Μπελάς (ενόχληση),
93. Μπινές (κίναιδος-ασελγής)
94. Μπογιά (βαφή-χρώμα),
95. Μπογιατζής (ελαιοχρωματιστής)
96. Μπόι (ανάστημα-ύψος),
97. Μπόλικος (άφθονος)
98. Μπόρα (καταιγίδα)
99. Μπόσικος (χαλαρός),
100. Μποστάνι (λαχανόκηπος),
101. Μπούζι (πάγος-ψύχρα),
102. Μπουλούκι (στίφος-άτακτο πλήθος),
103. Μπουλούκος (καλοθρεμμένος-παχουλός),
104. Μπουνταλάς (κουτός-ανόητος),
105. Μπουντρούμι (φυλακή),
106. Μπουρί (καπνοσωλήνας),
107. Μπούτι (μηρός),
108. Μπούχτισμα (κορεσμός),
109. Νάζι (κάμωμα-φιλαρέσκεια),
110. Νταβαντούρι (σύγχυση)
111. Νταμάρι (φλέβα-λατομείο),
112. Νταμπλάς (αποπληξία),
113. Νταντά (παραμάνα-τροφός),
114. Νταραβέρι (συναλλαγή-αγοραπωλησία) *** Λάθος, το νταραβέρι είναι ιταλικής προέλευσης (dare e avere, δούναι και λαβείν). Το τουρκογενές αντίστοιχο είναι το αλισβερίσι.
115. Ντελάλης (διαλαλητής),
116. Ντελής (παράφρονας),
117. Ντέρτι (καημός)
118. Ντιβάνι (κρεβάτι)
119. Ντιπ για ντιπ (ολωσδιόλου),
120. Ντουβάρι (τοίχος),
121. Ντουλάπι (ιματιοθήκη),
122. Ντουμάνι (καταχνιά-καπνός),
123. Ντουνιάς (κόσμος-ανθρωπότητα),
124. Παζάρι (αγορά-διαπραγμάτευση),
125. Παντζάρι (κοκκινογούλι-τεύτλο),
126. Πατζούρι (παραθυρόφυλλο),
127. Παπούτσι (υπόδημα),
128. Περβάζι (πλαίσιο θυρών),
129. Πιλάφι (ρύζι),
130. Πούστης (κίναιδος-ασελγής)
131. Ραχάτι (ησυχία)
132. Ρουσφέτι (χαριστική εξυπηρέτηση),
133. Σακάτης (ανάπηρος),
134. Σαματάς (θόρυβος),
135. Σεντούκι (κιβώτιο),
136. Σέρτικο (τσουχτερό, βαρύ),
137. Σινάφι (συντεχνία, κοινωνική τάξη),
138. ΣιντριβάνιΙ(πίδακας),
139. Σιρόπι (πυκνόρρευστο διάλυμα ζάχαρης),
140. Σαΐνι (ευφυής),
141. Σοβάς (ασβεστοκονίαμα),
142. Σόι (καταγωγή-γένος),
143. Σοκάκι (δρόμος),
144. Σόμπα (θερμάστρα),
145. Σουγιάς (μαχαιράκι),
146. Σουλούπι (μορφή-σχήμα)
147. Ταβάνι (οροφή),
148. Ταμπλάς (αποπληξία-συγκοπή),
149. Ταπί (χωρίς χρήματα)
150. Ταραμάς (αυγοτάραχο),
151. Τασάκι (σταχτοδοχείο),
152. Ταχίνι (αλεσμένο σουσάμι),
153. Ταψί (μαγειρικό σκεύος),
154. Τεκές (καταγώγιο)
155. Τεμπέλης (οκνηρός-ακαμάτης),
156. Τενεκές (δοχείο),
157. Τερτίπι (τέχνασμα-απάτη),
158. Τεφαρίκι (εκλεκτό-αριστούργημα),
159. Τεφτέρι (κατάστιχο)
160. Τζάκι (παραγώνι),
161. Τζάμι (υαλοπίνακας-γυαλί),
162. Τζάμπα (δωρεάν),
163. Τζαναμπέτης (κακότροπος-δύστροπος),
164. Τόπι (σφαίρα),
165. Τουλούμι (ασκός),
166. Τουλούμπα (αντλία),
167. Τουμπεκί (σιωπή),
168. Τράμπα (ανταλλαγή),
169. Τσαίρι (λιβάδι-βοσκοτόπι),
170. Τσακάλι (θώς),
171. Τσακίρης (γαλανομάτης),
172. Τσακμάκι (αναπτήρας),
173. Τσάντα (δερμάτινη θήκη),
174. Τσαντίρι (σκηνή),
175. Τσαπατσούλης (ανοικοκύρευτος-άτσαλος),
176. Τσάρκα (επιδρομή-περιπλάνηση),
177. Τσαντίζω (εξοργίζω-προσβάλω),
178. Τσαχπίνης (κατεργάρης-πονηρός),
179. Τσέπη (θυλάκιο)
180. Τσιγκέλι (αρπάγη-σιδερένιο άγκιστρο),
181. Τσιγκούνης (φιλάργυρος)
182. Τσιμπούκι (καπνοσύριγγα),
183. Τσιράκι (ακόλουθος),
184. Τσίσα (ούρα)
185. Τσίφτης (άψογος-ικανός) **αυτό είναι μάλλον λάθος, διότι ο τσίφτης πρέπει να πρόερχεται από τα αλβανικά• αντικαταστήστε το με το «τσιφλίκι»
186. Τσιφούτης (φιλάργυρος),
187. Τσομπάνης (βοσκός-ποιμένας)
188. Τσουβάλι (σακί),
189. Τσουλούφι (δέσμη μαλλιών),
190. Τσογλάνι (νέος)
191. Τσοπάνης (βοσκός) Υπάρχει και πιο πάνω, ας βάλω στη θέσητου το τσουρέκι να μη χαλάσει η αρίθμηση
192. Φαράσι (φτυάρι-σκουπιδολόγος),
193. Φαρσί (τέλεια-άπταιστα),
194. Φιντάνι (φυτώριο),
195. Φιστίκι (πιστάκη),
196. Φιτίλι (θρυαλλίδα),
197. Φλιτζάνι (κύπελλο),
198. Φουκαράς (κακομοίρης-άθλιος),
199. Φουντούκι (λεπτοκάρυο-λεφτόκαρο),
200. Φραντζόλα (ψωμί),
201. Χαβάς (μουσικός σκοπός)
202. Χαβούζα (δεξαμενή νερού),
203. Χάζι (ευχαρίστηση),
204. Χαλαλίζω (συγχωρώ),
205. Χάλι (άθλιο),
206. Χαλί (τάπητας),
207. Χαλκάς (κρίκος),
208. Χαμάλης (αχθοφόρος)
209. Χαμπάρια (αγγελία-νέα),
210. Χάνι (πανδοχείο),
211. Χάπι (καταπότι),
212. Χαράμι (άδικα),
213. Χαρμάνης (χασισοπότης),
214. Χαρτζιλίκι (μικρό χρηματικό ποσό),
215. Χασάπικο (κρεοπωλείο),
216. Χατίρι (χάρη),
217. Χαφιές (καταδότης),
218. Χουζούρεμα (ανάπαυση),
219. Χούι (ιδιοτροπία),
220. Χουνέρι (πάθημα-εξαπάτηση
και παρα πολλες απο αυτες παλι Ελληνικες ριζες εχουν, οι μογγολοι πριν τους Ελληνες με νοηματα και κραυγες συννενοουνταν, οπως οι χαυγιτες για να παρετε μια ιδεα, οπως και οι γερμανοι οι φιλοι μας επισης
Μάλλον τους Συριζαίους εννοείς, με νοήματα και κραυγές συννενοούνται με τους πιθήκους λαθροεισβολείς με τους οποίους γέμισαν την χώρα .(οπότε την ξέρεις την γλώσσα καλά ….. )
Ποιός ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΣ συνέταξε αυτήν την λίστα ;;;
Οι λέξεις είναι ΑΥΘΕΝΤΙΚΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ και δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση «αντιδάνειο» από την τουρκική … Οι περισσότερες είναι λαϊκές λέξεις (που πλάστηκαν από τον απλό και όχι πάντα εγγράμματο λαό των Βυζαντινών χρόνων). Η δημιουργία, η διαμόρφωση και η βασική μετεξέλιξή τους , έγιναν από Έλληνες της Βυζαντινής περιόδου (ιδιαίτερα της Κωνσταντινούπολης και της Μ. Ασίας).
Τώρα , αν οι τούρκοι (βεβαιότατον γεγονός) , δανείστηκαν λέξεις από την Ελληνική και τις χρησιμοποιούν με παραφθορά και με την γνωστή βαρβαρική τους προφορά (όπως π.χ. το «ινσταπούλ» από το «Κωνσταντινούπολη») , δεν σημαίνει ότι οι ΄Ελληνες χρησιμοποιούμε λέξεις που έχουν τουρκική ρίζα.
Μην γράφετε ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΕΣ και παραπληροφορείτε …
Η τουρκική γλώσσα είναι μείγμα Ελληνικής , Ρωμαίϊκης και Περσικής γλώσσας …
Εάν οι τούρκοι είχαν δική τους γλώσσα , θα παρήγαγον ΚΑΙ Πολιτισμό, και δεν θα εκαπηλεύοντο τον πολιτισμόν Βυζαντινών και Περσών.
Οι τούρκοι είναι ο μοναδικός λαός στην γη που δεν έχει προσφέρει ούτε μια τρίχα στον παγκόσμιο πολιτισμό … το μόνον που έχει προσφέρει αφειδώς , είναι γενοκτονίες , γενιτσαρισμός και φρικιαστικά εγκλήματα , γι΄ αυτό και το Ποινικό Μητρώο της είναι πλουσιότατο …
Ελεάννα,
εάν δεν έγραφες «λίστα» και χρησιμοποιούσες τις Ελληνικές «κατάσταση» ή «κατάλογος» μάλλον θα ήταν πλήρες το άρθρο σου …..
αφτο δεν εγηνε μονο του εγηνε με τησ προδοτηκεσ ανθεληνηκεσ κυβερνησησ πολον ετων γεια τη μαλον μηποσ ειτανε πολα τα λεφτα ΑΡΙ χαχαχα
Έχει πολλά λάθη η λίστα και μάλιστα σε λέξεις που προέρχονται από την αρχαία ελληνική.
Χαμπάρ χαμάλ (ταχυδρόμος)
Μπατίρ χανούμ τεφτέρ (βιβλιάριο απόρων κορασίδων)
Καραγκιόζ (καραγκιόζης) δεν μεταφράζεται αλλοώς αυτό
Πολύ καλή λίστα, μπράβο! Πού είσαι κοραή να ξανακαθαρίσεις την γλώσσα. Όχι μόνο από τις μεμέτικες λέξεις, αλλά και από τις αρβανίτικες, τις αγγλικές κτλ.
Μερικές λέξεις δεν είναι τούρκικες, όπως το κιόσκι.
Το καρπούζι βγαίνει από το καρπός.
το ‘πουστης’ συμφωνα με τον Πλευρη , οπως εχει ηδη προβαλλει το Μακελειο, ειναι αρχαιοελληνικο και προερχεται απο το ‘που στη;’ δλδ που στεκεται, που ειναι το στεκι του, και ηταν η φραση που χρησιμοποιουσαν οι αρχαιοι χωροφύλακες για να τους συλλαμβανουν.
Και τσαμπουκά-κεφτέ η χειροβομβίδα…
KAI H AMOΡΦΩΣΙΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ ΔΙΝΕΙ ΡΕΣΤΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ο ΑΓΑΣ ΤΟΥΡΚΙΚΗ;;;;;;;;;; ΜΗΠΩΣ ΕΚ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΑΓΩ;;;;;;;;;;; ΤΟ ΤΖΑΚΙ ΜΗΠΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΕΞΙ ΕΣΤΙΑ-ΚΙ-ΟΝ;;;;;;;;;;;; Ο ΑΛΗΤΗΣ ΜΗΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΡΗΜΑ ΑΛΕΩΜΑΙ(= ΠΕΡΙΠΛΑΝΩΜΑΙ);;;;;;;;;;;;; ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΓΙΑ ΟΛΕΣ;;;;;;;;;;;; ΕΛΕΟΣΣΣΣΣΣΣΣΣ
Και το «Καϊμάκτσαλαν» που ειναι τουρκικη λεξη και πολυ κακως το λενε ολοι ετσι.
Η σωστη ονομασια του ειναι «Βόρας» και ειναι το τριτο ψηλοτερο βουνο της Ελλαδας.
κι σαματά-κουνουπ το ελικόπτερο.
Εμεις εχουμε 200 δικες τους και αυτοι 5-6 χιλιαδες δικες μας
ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΑΤΕΣ είναι οι λέξεις. Πολλές έχουν αρβανίτικες ρίζες, τα οποία έχουν καταγωγή από τα αρχαία Ελληνικά.
Σωστός !
Γράψε και τις Αγγλικές Ιταλικές και από άλλες χώρες για να φανεί πως κατήντησε η Μητέρα των γλωσσών …..
ΣΑΛΟΝΙΚΙΕΣ ΣΕ ΚΟΒΩ ΗΜΙΤΑΣΙΟΝ ΝΑ ΜΙΛΑΣ 450.000 ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ!