Σε αεροπλανοφόρο θα γίνει η συνάντηση Μέρκελ, Ολάντ, Ρέντσι για το θέμα του Brexit

Την καγκελάριο Μέρκελ και το πρόεδρο Ολάντ υποδέχεται το απόγευμα ο ιταλός πρωθυπουργός Ρέντσι για να συντονίσουν τα επόμενα βήματα μετά το Brexit, αλλά και για να εκφράσουν την προσήλωσή τους στην ενωμένη Ευρώπη.

Η Ευρώπη προσπαθεί να σχεδιάσει το μέλλον της μετά το βρετανικό δημοψήφισμα για το Brexit στις 23 Ιουνίου. Ο γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, ο ιταλός πρωθυπουργός Ματτέο Ρέντσι και η καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ συναντώνται σήμερα το απόγευμα, υπό δρακόντεια μέτρα ασφαλείας, στο μικρό νησί του Βεντοτένε, στο ανοιχτά της Νάπολης. Εκεί ακριβώς όπου μια ομάδα διανοουμένων που είχε εξορίσει ο φασισμός, έγραψε τo πρώτο «μανιφέστο» για μια ενωμένη Ευρώπη με κύριο σημείο αναφοράς την αλληλεγγύη.

Στην ατζέντα των συνομιλιών βρίσκεται πρώτα απ΄ όλα η στρατηγική με την οποία πρέπει να αντιμετωπισθεί η έξοδος της Μεγάλης Βρετανίας από την ΕΕ, ενώ παράλληλα οι τρεις ηγέτες επιδιώκουν μια ενίσχυση του ευρωπαϊκού οράματος. Σύμφωνα με τον ιταλικό τύπο πρόκειται να συζητηθεί και η στενότερη συνεργασία στον τομέα της άμυνας. Η εφημερίδα La Repubblica γράφει ότι ο Ματέο Ρέντσι θα προτείνει την σύσταση ευρωπαϊκών δυνάμεων, οι οποίες να μπορούν να αποσταλούν, αν κριθεί αναγκαίο, στην Λιβύη και όχι μόνον. Παράλληλα, στόχος του ιταλού οικοδεσπότη είναι να γίνει σαφές ότι η στρατηγική της λιτότητας δεν φέρνει αποτελέσματα, ότι απαιτείται ευελιξία και ότι θα πρέπει να αυξηθούν οι δημόσιες επενδύσεις.

Σχέδιο για την ευρωπαϊκή πολιτιστική κληρονομιά

Στο ιταλικό αεροπλανοφόρο Γκαριμπάλντι όπου θα συναντηθούν οι τρεις ηγέτες, αναμένεται να συζητηθεί και η έγκριση ενός ειδικού σχεδίου για τον πολιτισμό με στόχο τη συντήρηση των σημαντικών μνημείων που θεωρούνται σύμβολα της πολιτιστικής ταυτότητας της Ευρώπης. Η κοινή συνέντευξη τύπου των τριών ηγετών έχει προγραμματιστεί για τις 7μμ. ώΕ.

Tην ίδια ώρα, πολλοί πολιτικοί σχολιαστές τονίζουν, την ανάγκη επιστροφής σε μια ΕΕ που να αφουγκράζεται τα καθημερινά προβλήματα των πολιτών, μακριά από γραφειοκρατικές και τεχνοκρατικές αγκυλώσεις. Μένει να διαπιστωθεί κατά πόσο οι σημερινές ιδέες και προτάσεις θα υποστηριχθούν δυναμικά, ώστε να εγκριθούν επίσημα και στις επόμενες Συνόδους Κορυφής της ΕΕ.

Tρεις καπετάνιοι στο τάνκερ Ευρώπη

Ο τόπος και το τοπίο δεν επελέγησαν τυχαία: Ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι κάλεσε την Γερμανίδα καγκελάριο και τον Γάλλο πρόεδρο πάνω σε ένα αεροπλανοφόρο κοντά στο νησί Βεντοτένε. Ο Ρέντσι θέλει να σφυρηλατήσουν μια «συμφωνία για την Ευρώπη». Θα ακολουθήσουν άραγε οι άλλοι, αναρωτιέται το πρώτο δημόσιο τηλεοπτικό δίκτυο της Γερμανίας ARD.

Ήταν καλή η ιδέα; Το αεροπλανοφόρο και τα μεγάλα πολιτικά μηνύματα θυμίζουν τον Τζορτζ Μπους: το περίφημο σύνθημα του Τζορτζ Μπους του νεώτερου μετά την εισβολή στο Ιράκ το 2003 «αποστολή εξετελέσθη». Ένα μήνυμα το οποίο σύντομα αποδείχθηκε ότι ειπώθηκε πολύ βιαστικά.

Πάνω στο αεροπλανοφόρο Τζουζέπε Γκαριμπάλντι θα τεθεί ο θεμέλιος λίθος, όπως προδοκά η Ιταλία, για τη συμφωνία της Ευρώπης, για μια νέα αρχή μετά το Brexit. «Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να μεταρρυθμιστεί έως το 2017 ή θα χάσουμε», όπως έκανε έκκληση πρόσφατα ο Ρέντσι.

Προς τα πού όμως πρέπει να πάει το τάνκερ Ευρώπη, δεδομένου ότι οι απόψεις των καπετάνιων διίστανται; Δεν έχουν κουραστεί οι πολίτες από τις Βρυξέλλες; ‘Η είναι ακριβώς η άτολμη, διστακτική στάση το πρόβλημα; Ο Ρέντσι θεωρεί ότι «Επιστρέφουμε στο Βεντοτένε για να ξεκινήσουμε και πάλι με την Ευρώπη των αξιών και του πολιτισμού. Η αποστολή της Ευρώπης είναι να βελτιώσει τον κόσμο».

Το Βεντοτένε έχει για τους Ιταλούς μεγάλη συμβολική αξία: Στο Β΄Παγκόσμιο πόλεμο είχε φυλακιστεί ο αντιφασίστας και πρωτοπόρος της Ευρώπης Αλτιέρο Σπινέλι. Το 1941 συνέγραψε στο Βεντοτένε το μανιφέστο του «Για μια ελεύθερη και ενωμένη Ευρώπη».

Επρόκειτο για ένα είδος οράματος για τις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης. Τόσο μακριά φυσικά δεν θέλει να φτάσει ο Ρέντσι. Αυτό που η Ιταλία έχει κατά νουν το σκιαγράφησε πρόσφατα ο υφυπουργός ευρωπαϊκών υποθέσεων Σάντρο Γκότσι στους Finacial Times: Θέλει μεγαλύτερη εκχώρηση εθνικής κυριαρχία στις Βρυξέλλες στους τομείς του προϋπολογισμού, της οικονομικής πολιτικής, της ασφάλειας και των προσφύγων. Περισσότερες κοινές, δεσμευτικές αποφάσεις δηλαδή σε εθνικά θέματα, τα οποία στην πραγματικότητα ήταν ανέκαθεν της απόλυτης αρμοδιότητας κάθε χώρας. Ζήτησε δε και περισσότερα πανευρωπαϊκά σχέδια για τις υποδομές.