«Κάθε μέρα τα παιδιά ήταν από το πρωί μέχρι το βράδυ μαζί», λέει συγκλονισμένος ο θείος του 14χρονου Τάσου, προσπαθώντας να εξηγήσει την τραγωδία που έλαβε χώρα στη Γέφυρα Θεσσαλονίκης.
Ο Χάρης Ζαμπάκης, θείος του θύματος, που βρήκε φριχτό θάνατο στα χέρια τουσυμμαθητή του, περιγράφοντας τον ανήλικο δράστη ανέφερε: «Ήταν ένα ζωηρό παιδί στο σχολείο, είχαν γίνει δυο – τρία περιστατικά στο παρελθόν αλλά κανένας δεν φαντάστηκε ότι θα μπορούσε να γίνει δράστης ενός φονικού. Είχε ρίξει δυο παιδιά από τις σκάλες αλλά μέχρι εκεί τίποτα παραπάνω».
«Φαίνεται ότι το παιδί είχε κάποιο πρόβλημα. Για να φτάσει στο σημείο ένα παιδί 14 ετών να γίνει δολοφόνος κάτι δεν πήγαινε καλά», σημείωσε ο κ. Ζαμπάκης μιλώντας σε κεντρικό δελτίο και συμπλήρωσε: «Όλο το χωριό είχε ψιλιαστεί το συγκεκριμένο πιτσιρικά. Εγώ δεν ήθελα το πιστέψω δεν πήγε ο νους μου εκεί».
Όταν ένα παιδί κακοποιεί ζώα, οι γονείς οφείλουν να το πάρουν και να το πάνε σε ψυχίατρο για να καταλάβει ότι κάνει κάτι απαίσιο, διαπράττει έγκλημα. Έτσι λειτουργούν οι κατα συρροή δολοφόνοι, πρώτα εκπαιδεύονται σε ζώα και μετά σε ανθρώπους. Φυσικά λόγω ανύπαρκτης δικαιοσύνης σωφρονισμού, αυτός ο έφηβος θα το επαναλάβει και στο μέλλον, αφού φροντίσει το κράτος να του αλλάξει περιοχή για να μην μείνει το στίγμα. Αν κάθε φορά που νιώθαμε θιγμένοι ή νευριασμένοι κόβαμε λαιμούς τότε όλοι μας θα είχαμε σκοτώσει το λιγότερο καμιά 50 άτομα στη ζωή μας. Ένας έφηβος που ξέρει τι έχει στο βρακί του, ξέρει πολύ καλά τι είναι έγκλημα και ότι υπάρχουν όρια σε μια κοινωνία. Δεν είναι παιδί είναι σε μεταβατικό στάδιο ενηλικίωσης.