Ως «Υπηρέτη της πλάνης» χαρακτηρίζει τον Πάπα Φραγκίσκο ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων Αμβρόσιος, σε κείμενό του για την επίσκεψη του Ποντίφικα στη Λέσβο. Αφορμή για την εν λόγω επίθεση, δεν έπαιξε ο ίδιος ο λόγος της επίσκεψης αλλά παλιότερες δηλώσεις του Πάπα σχετικά με τους ομοφυλόφιλους
Όλο το κείμενο του Αμβρόσιου:
“Ο Πάπας Ρώμης κ. Φραγκίσκος επισκέπτεται την νήσο Λέσβο. Τα πράγματα θα δείξουν πόσο χρήσιμη θα είναι η επίσκεψις αυτή. Οπωσδήποτε η επίσκεψις του Πάπα είναι μια ευκαιρία, ώστε να λάμψη το μεγαλείο Του, το κοσμικό μεγαλείο Του. Διότι ο Πάπας δεν είναι μόνον θρησκευτικός Ηγέτης, δηλαδή Πατριάρχης των Ρωμαιοκαθολικών, αλλά και αρχηγός Κράτους, Αρχηγός του Κράτους του Βατικανού.
Εν τούτοις αν ατενίσουμε τον Μεγάλο Επισκέπτη μας ως θρησκευτικό Ηγέτη, δυστυχώς δεν μπορούμε να νοιώθουμε υπερήφανοι γι’ Αυτόν. Για πολλούς και σοβαρούς λόγους!
Αλλά και για ένα ακόμη πρόσθετο λόγο:
Ο Πάπας της Ρώμης δεν ευρίσκεται εις πλάνην μόνον ως προς το Δόγμα, δηλαδή την Ευαγγελική αλήθεια, αλλά και εξ απόψεως χριστιανικής Ηθικής!
Ιδού η απόδειξις:
Προ ολίγων μόλις ημερών, εξέδωσε ΜΗΝΥΜΑ υπέρ των ομοφυλοφίλων. «Ιστορική στροφή έκανε χθες ο Πάπας Φραγκίσκος, ανοίγοντας και επισήμως τις πόρτες της Εκκλησίας στους ομοφυλοφίλους. Κάλεσε την Καθολική Εκκλησία να γίνει πιο ανεκτική στην πράξη, χωρίς να αλλάξει κάποιο από τα επίσημα δόγματα. Ο Πάπας προέτρεψε τους ιερείς σε όλο τον κόσμο να αποδέχονται τους ομοφυλοφίλους, τους διαζευγμένους πιστούς και όσους ζουν σε «παράτυπες» καταστάσεις» (βλ. ΕΣΤΙΑ, 9.04.2016).
Ωραία, κατ’ αρχήν είναι τα λόγια αυτά και αποδεκτά από κάθε σωστό χριστιανό! Υπάρχει όμως ένα κενό, ένα μεγάλο κενό! Ώφειλε ο Πάπας πρώτα να καταδικάσει το πάθος της ανωμάλου σαρκικής επαφής, της ομοφυλοφιλίας, και έπειτα να συστήσει την συμπάθεια προς τους κυριευμένους από το πάθος αυτό!
Και τούτο, διότι η Εκκλησία καταδικάζει την αμαρτία, δέχεται όμως τον αμαρτωλόν, όταν αυτός προσέρχεται εν μετανοίᾳ στους κόλπους Της και ζητεί το έλεος του Θεού.
Υπερασπιστή μας επικαλούμεθα τον Άγιον Ιωάννη τον Χρυσόστομο, ο οποίος κάποτε είπε τα λόγια ταύτα: «… Οὐ τόν ἄνθρωπον ἀποστρέφομαι, ἀλλά τήν πλάνην μισῶ καί ἐπισπάσασθαι ν’ ἀποσπάσω τόν ἄνθρωπον (ἀπ’ αὐτήν) βούλομαι».
Αγιώτατε Πάπα Ρώμης κ. Φραγκίσκο,
Λυπούμεθα πολύ, αλλά δεν μπορούμε να Σας δώσουμε την καρδιά μας!
Δεν μπορούμε να Σας δώσουμε ένα κομμάτι της καρδιάς μας, διότι είσθε Υπηρέτης της πλάνης!
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ & ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ”
Αιρέσεις πρόδρομοι του Αντιχρίστου
(Αποσπάσματα)
Η φιλόκοσμος ανθρωπότης προετοιμάζεται παρά του διαβόλου να δεχθή τον αντίχριστον, δια της δημοκρατικής αναρχίας και συγχύσεως και δια της αποστασίας. …
Εκ των παλαι
οτέρων αιρέσεων, κυρίως πρόδρομος του Αντιχρίστου είναι ο Αρειανισμός. Η Αρειανή αίρεσις «πρόδρομος ελογίσθη του αντιχρίστου» (Μ. Αθανασίου, ΒΕΠΕΣ, 30,128) και «μελέτη και Παρασκευή και προοίμιον της του αντιχρίστου παρουσίας» (Γρηγορίου Νύσσης, PG.45,884). … Η αίρεσις αύτη, πολεμεί την Θεότητα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, λέγουσα, ότι δήθεν ο Υιός και Λόγος του Θεού δεν είναι αληθινός Θεός, αλλά «κτίσμα… εστί και ποίημα» (παρά Μ. Αθανασίω, ΒΕΠΕΣ,30,129) του Θεού. Οι Αρειανοί μάχονται κατά «της του Λόγου Θεότητος» (Αλεξάνδρου Αλεξανδρείας, PG.18,576) και επιχειρούν «μεταλλάξαι την πίστιν» (Γρηγορίου Νύσσης, PG.45,884), προς ίδιων αυτών όλεθρον και των ακολουθούντων αυτούς. …
Εκ των μεταγενέστερων αιρέσεων, πρόδρομος του αντιχρίστου απεκλήθη και η Μοιχειανική (Θεοδώρου Στουδίτου, PG.99,1025) αίρεσις. … Οι οπαδοί της Μοιχειανικής αιρέσεως Μοιχειανοί (Θεοδ. Στουδίτου,PG.9,1029) δεν πιστεύουν εις το αιώνιον (Ψαλμ.ΡΙΗ’89) και ακατάλυτον (Ματθ.ε’18) θείον νόμον του Ευαγγελίου και των Ι. Κανόνων (Θ. Στουδίτου, PG.99,1025), αλλά δέχονται αχρήστωσιν και τροποποίησιν αυτού, κατά καιρούς και πρόσωπα. Υποστηρίζουν όχι το αποκαλυφθέν παρά Θεού, αλλ’ ό,τι αυτοί βούλονται. «Βούλονται δε άλλοι άλλο και άλλοτε άλλως» (Θ. Στουδίτου, αυτόθι). Τοιαύτην ελαστική συνείδησιν έχοντες, εκθέτουν ίδιον νόμον, στρεφόμενον κατά του νόμου του Θεού και είναι πρόθυμοι «οι τάλανες το βούλημα των βασιλέων προκρίνειν Θεού,οπόταν βούλοιντο» (Θ. Στουδίτου, αυτόθι). … Οι Μοιχειανοί επιχειρούν να δικαιολογήσουν την κατάλυσιν του θείου νόμου, επικαλούμενοι την εκκλησιαστικήν Οικονομίαν, αλλά ματαίως.
Οικονομία φθείρουσα τον ημέτερον θείον νόμον, δια να προσλάβει το αλλότριον κακόν (Γρηγορίου Θεολόγου,PG.35,1124), είναι κακή οικονομία, μεταποιούσα το δωρηθέν αγαθόν θέλημα του Θεού εις πονηρόν, όπερ πλέον είναι όχι του Θεού, αλλά του δαβόλου. …
Η Μοιχειανική αίρεσις, ως προς την σημασίαν και την διάρκειαν, είναι η Δευτέρα μετά τον Αρειανισμόν μεγάλη αίρεσις. Ο Αρειανισμός προσβάλλει το δόγμα και αρνείται την θεότητα του Κυρίου. Ο Μοιχειανισμός καταλύει τας θείας εντολάς. Ο Αρειανισμός χωρίζει τον άνθρωπο από του Θεού, δια της απιστίας προς τον Χριστόν. Ο Μοιχειανισμός απομακρύνει τον άνθρωπον από την αγίαν εν Χριστό ζωήν και, δια του αμαρτωλού βίου, εξωθεί τούτον προς την απιστίαν και τον χωρισμόν από της Θεότητος, ήτις είναι η αληθινή ζωή (Ιω.ιδ’6).
…
Πονηρόν συνδυασμόν των δύο ανωτέρω αιρέσεων, του Αρειανισμού και του Μοιχειανισμού, αποτελεί η αίρεσις του Παπισμού. … Ο Παπισμός δύναται να θεωρηθή πρόδρομος του αντιχρίστου, καθ’ ότι εθίζει τα έθνη να υποτάσσονται εις ένα άνθρωπον, φορέα θρησκευτικής και πολιτικής αρχής, θεωρούμενον αλάθητον και επέχοντα θέσιν άλλου θεού. …
Πρόδρομος του αντιχρίστου δέον να λογισθή και ο Χιλιασμός. Η σύγχρονος μορφή του Χιλιασμού ανέκυψε τον παρελθόντα αιώνα (Α.Β.Αντωνοπούλου, «Εσχατολογία», Αθήναι 1966,σ.16-17), εκ του αιρετικού κόσμου του Προτεσταντισμού, όστις προήλθεν ενωρίτερον, εξ αντιδράσεως προς τον Παπισμόν. Ο Χιλιασμός αποτελεί αλλόκοτον συνονθύλευμα πασών σχεδόν των κακοδοξιών. Συν τοις άλλοις, αρνείται την Θεότητα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και χαρακτηρίζει την διδασκαλίαν της Εκκλησίας, περί ελεύσεως αντιχρίστου, ως παραλογισμόν (Α.Β. Αντωνοπούλου, ενθ’ανωτ,σ.123). … κατά την πλάνην των Χιλιαστών, μετά την έλευσιν του Χριστού, θα επικρατήσει επί γης χιλιετής βασιλεία, με διοικητικόν κέντρον την Ιερουσαλήμ και κυβέρνησιν, συγκροτουμένην εκ δικαίων της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης (Α.Β. Αντωνοπούλου,ενθ’ανωτ.σ.145-146). …
Οι ακολουθούντες τον Χιλιασμόν πλανώνται οικτρώς, όπως επλανήθησαν παλαιότερόν τινες, οι οποίοι επίστευσαν εις ωρισμένην χρονολογίαν ελεύσεως του Κυρίου. …
Δια του Χιλιασμού, προετοιμάζεται η έλευσις του αντιχρίστου. Δι’αυτού, αποβάλλεται από τας ψυχάς η σώζουσα πίστις εις τον Θεάνθρωπον και αντ’ αυτής υπεισέρχεται η πανώλεθρος πίστις εις τον ερχόμενον ψευδόχριστον, ήγουν τον αντίχριστον, τον οποίο η αίρεσις αύτη κρύπτει υπό το όνομα του Χριστού. Διδάσκων δε ο Χιλιασμός, ότι δεν πρόκειται να έλθη ο αντίχριστος, αλλ’ αντ αυτού ο Χριστός, καθιστά τους οπαδούς του ασφαλή βοράν του ανόμου. Επί πλέον, ο Χιλιασμός στρέφει τας ελπίδας των πιστών του προς την έδραν των Ιουδαίων, την Παλαιστίνην και τρέφει ταύτας με το όνειρον μιας γήινης κοσμικής και μάλλον Εβραϊκής βασιλείας. Τοιουτοτρόπως, όχι μόνον προκαλεί την συμπάθειαν προς τους απειθούντας Ιουδαίους, αλλά εγγεννά και την εμπιστοσύνη προς αυτούς, ως μελλόντων σωτήρων της ανθρωπότητος. Εντεύθεν η στενή σχέσις Χιλιασμού και Σιωνισμού (Εφ. «Βήμα»,2-12-1973,σ.11)…
Ως τελευταία αίρεσις πρόδρομος του αντιχρίστου, πρέπει να αναφερθεί η ΠΑΝΑΙΡΕΣΙΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ. Ο Οικουμενισμός ενεφανίσθη ως κίνησις αρχάς του τρέχοντος αιώνος μεταξύ των αιρετικών Προτεσταντών και συν τω χρόνω επεξετάθη εις άπαντα τον λεγόμενον χριστιανικόν κόσμον. Διαχωρίζεται δε εις δύο κλάδους, τον προτεσταντικόν Οικουμενισμόν και τον παπικόν Οικουμενισμόν (Α.Δ. Δελήμπαση, «Η Αίρεσις του Οικουμενισμού», Αθήναι 1972, σ.98), και έχει δύο αντιστοίχους διοικητικάς αρχάς, το λεγόμενον «Παγκόσμιον Συμβούλιον των Εκκλησιών» (Α.Δ. Δελήμπαση, ενθ’ανωτ.σ.133 εξ) και την λεγομένην «Γραμματείαν επί της Ενότητος της Εκκλησίας» (Α.Δ.Δελήμπαση, ενθ’ανωτ.σ.156 εξ)…
Εκ των δύο τούτων κέντρων, δρα ανά τον κόσμον, δια συνεδρίων και άλλων ενεργειών, εις τον οποίον διοχετεύει τας κακοδοξίας του, περί Χριστιανισμού, περί πίστεως, περί αγάπης και ενότητος και περί προσφοράς των «Χριστιανών» εις την σύγχρονον ανθρωπότητα.
Ο Οικουμενισμός έχει βάσιν το μη «διαφέρειν ευσέβειαν ασεβείας» (Μ.Αθανασίου,ΒΕΠΕΣ,31,285), το οποίον ο Μ. Αθανάσιος καταλογίζει εις τους σχιματικούς και αιρετικούς Μελιτιανούς της εποχής του. Σπουδάζει δε «εγκαταμίξαι το ψεύδος τη αληθεία και τη ευσεβεία την ασέβειαν» (Αλεξ. Αλεξανδρείας, PG.18,573), όπως και οι Αρειανοί. Εξισώνει τας Ορθοδόξους Εκκλησίας προς τας αιρέσεις και θεωρεί πάσας ταύτας ως αιρέσεις, τας οποίας ονομάζει εκκλησίας. Όπως ο Χιλιασμός αποτελεί συνονθύλευμα πασών των κακοδοξιών, ούτως ο Οικουμενισμός επιδιώκει να περιλάβη εν εαυτώ πάσας τας αιρέσεις και ενώση ταύτας εις μίαν αλλόκοτον πανθρησκείαν, κοσμικού χαρακτήρος και γηίνου σκοπού. Προς τούτο, παραγκωνίζει την πίστιν, ως εμπόδιον δήθεν της ενότητος των ανθρώπων, και τονίζει την κεχωρισμένην της πίστεως και εστερημένην της αληθείας αγάπην, δηλαδή όχι την χριστιανικήν, αλλά την κοσμικήν αγάπην (Α.Δ.Δελήμπαση, ενθ’ανωτ.σ.159,165).
Η παναίρεσις του Οικουμενισμού οδηγεί τους πλανωμένους παρ’ αυτής Ορθοδόξους εκτός της Εκκλησίας και επιχειρεί να ενώση τούτους μετά των αιρετικών επί κοσμικού εδάφους. Δηλαδή εις μίαν εξωεκκλησιαστικήν και αντιεκκλησιαστικήν οργάνωσιν, φαινομενικώς μεν εν ονόματι του Ευαγγελίου, αληθώς όμως εναντίον του Χριστού, και υπέρ του κόσμου τούτου (Α.Δ.Δελήμπαση, ενθ’ανωτ. σ.168), του άρχοντος αυτού και του αντιχρίστου.
Δια του Οικουμενισμού, ο διάβολος εργάζεται εν τω κόσμω την λήθην της Ορθοδόξου Εκκλησίας και τον αφανισμόν Ταύτης από των οφθαλμών των ανθρώπων. …
Ο Οικουμενισμός, «μία μασσωνική επινόησις» (παρά Σ.Σ. Μπιλάλη, «Ορθοδοξία και Παπισμός»,τομ.Β’,σ.559), δια της λήθης της Ορθοδόξου Εκκλησίας, προετοιμάζει την οδόν του ερχομένου αντιχρίστου, όπως ο Αρειανισμός, δια της αποβολής της πίστεως εις την Θεότητα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Διότι, λησμονηθείσης της Βασιλείας των Ουρανών, θα γίνη ευπρόσδεκτος η κοσμική και τυραννική βασιλεία του βδελύγματος της ερημώσεως (Δαν.ιβ’ 11).
Επί τούτοις, ο Οικουμενισμός, κατευθύνων τους ανθρώπους προς αναζήτησιν του δήθεν γνησίου Χριστιανισμού μακράν της Ορθοδοξίας, προπαρασκευάζει τούτους να υποδεχθούν ηνωμένοι τον ερχόμενον Πλάνον.
ΠΗΓΗ: Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ, Α.Δ. ΔΕΛΗΜΠΑΣΗ, Γ’ ΕΚΔΟΣΙΣ 1990, ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β’, 5. ΠΡΟΔΡΟΜΟΙ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ, σ. 52-60.
Τον τερματισμόν του προφητισμού του αναφερομένου εις το πρόσωπον του Χριστού επιβεβαίωσε και ο ίδιος ο Χριστός λέγων: «πάντες γαρ οι προφήται και ο νόμος έως Ιωάννου προεφήτευσαν» (Ματθαίου ια’ 13).
Φαίνεται, ότι εκ των λόγων τούτων κυρίως προήλθεν η εσφαλμένη αντίληψις ότι δεν υπάρχουν μετά Χριστόν Προφήται. Ίσως δε και από την επίπληξιν του Κυρίου προς τους μαθητάς φλεγομένους να πληροφορηθούν πότε θα αποκαταστήσει την βασιλείαν τω Ισραήλ. Η σχετική στιχομυθία έχει ως εξής: «… Επηρώτων αυτόν λέγοντες· Κύριε, ει εν τω χρόνω τούτω αποκαθιστάνεις την βασιλείαν τω Ισραήλ; Είπε δε προς αυτούς· ουχ υμών εστί γνώναι χρόνους ή καιρούς ους ο Πατήρ έθετο εν τη ιδία εξουσία, αλλά λήψεσθε δύναμιν επελθόντος του Αγίου Πνεύματος εφ υμάς» (Πραξ. α’ 6- 8).
Αλλά, όταν τους αποκαλύπτει το τρίτον πρόσωπον της Αγίας Τριάδος τους διαβεβαιοί «Εάν τας εντολάς μου τηρήσητε… πέμψω υμίν το Πνεύμα της Αληθείας (Ιωάν. ιδ’ 15- 16 και ιε’ 26 και ιστ’ 7). Το Πνεύμα της Αληθείας… ελέγξει τον κόσμος περί αμαρτίας… περί δικαιοσύνης (ιστ’ 10)… οδηγήσει υμάς εις πάσαν αλήθειαν… και τα ερχόμενα αναγγελεί υμίν» (Ιωάν. ιστ’ 13).
Εδόθη λοιπόν μετά την Πεντηκοστήν υπό του Αγίου Πνεύματος το προφητικόν χάρισμα εις την Εκκλησίαν. Τούτο επιβεβαιοί και ο Απόστολος Παύλος «Διαιρέσεις δε χαρισμάτων εισί, το δε αυτό Πνεύμα (Α’ Κορινθ. ιβ’ 4)… Ω μεν γαρ δια του Πνεύματος δίδοται λόγος σοφίας, … άλλω δε προφητεία» (Α’ Κορινθ. ιβ’ 8- 10).
Ο Απόστολος Πέτρος «τούτο πρώτον γινώσκοντες, ότι πάσα προφητεία γραφής ιδίας επιλύσεως ου γίνεται. Ου γαρ θελήματι ανθρώπου ηνέχθη ποτέ προφητεία, αλλ’ υπό Πνεύματος Αγίου φερόμενοι ελάλησαν άγιοι Θεού άνθρωποι» (Β’ Πέτρου α’ 20- 21).
ΠΗΓΗ: ΤΑ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΑ ΚΟΣΜΟΪΣΤΟΡΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ Υπό το φως των προφητειών της Ορθοδοξίας, Κωνστ. Τσατάλου, Δευτέρα έκδοσις, Θες/νικη 1972, Το προφητικόν χάρισμα εις την Εκκλησίαν, σ. 24, 25.
Ο αγαπητός Μητροπολίτης Καλαβρύτων είπε λίγα… και μάλλον ανούσια λόγια.
Λυπάμαι αλλά όταν χάνεται το ποιμνίο σου και οι ορθόδοξοι εξανδραποδίζονται πανταχόθεν, δεν υπάρχει χώρος στην ατζέντα για πούστηδες. Αντίθετα υπάρχουν μόνο τα «αντανακλαστικά» της επιβίωσης!
Οι χιλιάδες αυτοκτονίες λόγω οικονομικής δυσπραγίας.
Οι χιλιάδες Ελληνικές οικογένειες που κατακερματίστηκαν σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης λόγω της εγχώριας εργασιακής ασφυξίας.
Τη βίαιη εισροή και ένταξη αλλόθρησκων εξτρεμιστικών στοιχείων.
Τις θηριωδίες τζιχαντιστών στους μάρτυρες-υπερασπιστές των Ορθόδοξων Μονών της ανατολής
Αυτά είναι επιχειρήματα.
Έκκληση συμπαράστασης, σε ένα λαό που αιώνες πονά κρατώντας τα σύνορα του δυτικού τους ψευτο-πολιτισμού. Για να μπορούν αυτοί να φιλοσοφούν.
Αβροσιε αντε να τινάξεις κανενα ρασο κοπελα μου.
Ο Χιος ειχε αποκαλληψει παλαιοτερα τι ειναι το 90% των ρασοφορων αρχιεραιων ο ιερονυμος βαρθολομαιος και ο φραγκισκος εκτος απο φαρρισαιοι ειναι ολοι τους εβραιοσιωνιστες – μασονοι κοινος αντιχριστοι ρε αει σηχτηρ απο κει σιχαματα ολοι σας
ΣΑΤΑΝΙΣΤΗΣ ΔΑΙΜΟΝΑΣ ΙΣΛΑΜΟΛΑΓΝΟΣ ΚΑΙ ΕΦΕΥΡΕΤΗΣ ΤΟΥ ΚΟΡΑΝΙΟΥ ΑΛΛΑΧ ΓΙΑΧΒΕ ΒΟΥΔΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΑΤΑΝΑΣ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΔΙΑΒΟΛΟΣ..ΞΥΠΝΗΣΤΕ..ΜΟΝΟ Η ΧΑΡΙΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΣΩΖΕΙ…ΔΛΔ Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΩΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΥΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΟΥΣ…ΞΥΠΝΗΣΤΕ+ΜΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΤΕ ΔΑΙΜΟΝΕΣ..ΘΑ ΠΑΤΕ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ+ΜΕΤΑ ΘΑ ΚΛΑΙΤΕ+ΘΑΝΑΙ ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΠΟΥ ΑΠΟΡΡΙΨΑΤΕ ΤΗ ΔΩΡΕΑΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ…Η ΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΦΤΑΝΕΙ+ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ ΓΙΑ ΟΛΑ…ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΚΑΙ ΣΩΝΕΣΑΙ ΑΛΛΙΩς ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΘΑ ΣΕ ΘΥΣΙΑΖΟΥΝ ΟΠΟΤΕ ΘΕΛΟΥΝ ΕΣΕΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΠΙΝΟΥΝ ΤΟ ΑΙΜΑ ΣΑΣ ΟΠΩΣ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΣΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ ΤΑ ΕΡΠΕΤΑ ΓΤ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΝΕΤΕ ΔΥΝΑΜΗ…ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΘΑΡΘΕΙ Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΟΣΟΙ ΒΑΣΙΣΤΗΚΑΝ ΣΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥΣ+ΣΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΟΥΣ+ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥΣ…ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ…ΟΠΟΙΟΙ ΤΑΠΕΙΝΩΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΖΗΤΗΣΑΝ ΕΛΕΟΣ…ΤΟ ΕΛΑΒΑΝ+ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ…
Ηθελα να ηξερα τι ειναι αυτο που αποκαλουν»ιερα» συνοδο και ΤΙ κανει;;;
Συναινει με τον παπα στην Ελλαδα;;
ΑΜΒΡΟΣΙΕ, ΝΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΕΙΣ ΕΣΥ ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΥΣ ΑΝΩΜΑΛΟΥΣ ΠΑΠΑΔΕΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΚΟΛΠΟΥΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΟΥ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΟΙ.
ΑΗΔΙΕΣ
Ναι αλλα παραμενει υπο την αιγιδα της Αρχιεπισκοπης οποτε ωραια τα λογια αλλα πραξεις μηδεν
Να αγιάσει το στόμα του .Πολύ καλά τα είπε .
Τουλάχιστον υπάρχουν χριστιανοί που ξέρουν ότι το καθήκον τους δεν είναι οι ωραιοποιήσεις,οι συμβιβασμοί και οι προσκυνήσεις.
Καλα τα λειει ο Αμβροσιος.Οι πλειστοι των ταγων των Χριστιανικων εκκλησιων ειτε ηθελημενα ειτε αθελα τους γινονται οργανα της νεας ταξης πραγματων και επι του επικαιτου της Πανθρησκειας.Ο Εθναποστολος μας λεγει ΣΤΗΤΕ ΤΙΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ αυτοι τις απαρνουνται