Ζούμε μεγάλες στιγμές. Ένα φανταστικό συναίσθημα του να βλέπεις την ιστορία να γράφεται μπροστά στα μάτια σου. Και να είστε σίγουροι ότι θα μιλάμε για αυτούς τους Warriors για πολλά πολλά χρόνια ακόμα. Ναι, είναι τόσο καλοί. Θα ήταν τόσο καλοί ακόμη και να μην είχαν σπάσει το ρεκόρ των Bulls. Είναι τόσο καλοί, όχι μόνο επειδή ο Curry είναι τόσο καλός. Είναι τόσο καλοί γιατί πραγματικά παίζουν πάρα πολύ καλό ομαδικό μπάσκετ.
Υπάρχει βέβαια και η επιβεβαίωση. Το καλύτερο ρεκόρ όλων των εποχών: 73 νίκες και μόλις 9 ήττες (γκουχ-γκουχ). Δεν έχασαν από την ίδια ομάδα την ίδια σεζόν. Δεν έχασαν back-to-back παιχνίδι, ψήγματα που κουβαλούσαν οι Bulls του 1996. Και τώρα μαρς για τον τίτλο, τον δεύτερο συνεχόμενο. Αν θα τον πάρουν; Θα το δούμε. Η άποψη μου είναι πως θα τον πάρουν. Γιατί ακριβώς είναι τόσο καλοί. Τόσο καλοί που κέρδισαν 73 παιχνίδια. Τόσο καλοί που κέρδισαν τους Spurs 3 φορές με χαρακτηριστική άνεση. Τους Spurs! Που φέτος- τέλειωσαν τη σεζόν με 67-15, που έκαναν δηλαδή από άποψη νικών την καλύτερη σεζόν τους, μια επίδοση που τους φέρνει στην 4η θέση όλων των εποχών! Μόνο οι φετινοί Warriors (63-9), οι Bulls του ’96 (72-10) και οι Bulls του 1997 (69-13) είχαν λιγότερες. Και αυτή την ομάδα οι «Πολεμιστές» την διέλυσαν τρεις φορές. Και έχασαν μια.
Γκουχ, γκουχ (ξανά)… Κάποιοι το είχαν προβλέψει από τον Δεκέμβριο. Και το είχαν δηλώσει μάλιστα!!!
Μια στιγμή όμως. Αυτή η ομάδα έχει και τον Stephen Curry. Τον παίκτη που εκτός από τον τίτλο του MVP θα μπορούσε να πάρει και τον τίτλο του πιο βελτιωμένου παίκτη. Ο πρώτος σκόρερ του ΝΒΑ. Που παίζει στην ομάδα με το καλύτερο ρεκόρ στην ιστορία του ΝΒΑ. ΟΚ, σίγουρα έκανε κάτι καλά φέτος. Ελάχιστοι παίκτες έχουν καταφέρει κάτι τέτοιο στην ιστορία. Ο τελευταίος ήταν το 2000 ο Shaquille O’Neal, που είχε πάρει τον τίτλο του MVP, αυτόν του πρώτου σκόρερ και οδήγησε την ομάδα του στην 1η θέση της κανονικής περιόδου, αλλά και στον τίτλο. Πριν απ’ αυτόν το είχε κάνει και κάποιος Michael Jordan, αλλά ΟΚ.
Curry Potter. Μάγος! Μικρός και θαυματουργός. Κυρίαρχος στον κόσμο των ψηλών. Και να φανταστεί κανείς ότι το 2012 θα έπρεπε να έχει κόψει το μπάσκετ. Αντ’ αυτού αποτέλεσε την τέλεια κινητήριο δύναμη για την τέλεια ομάδα. Κατά τη διάρκεια της χρονιάς είχε αναλυθεί το γιατί -καθαρά αγωνιστικά- οι Warriors ήταν τόσο αποτελεσματικοί. Το βασικότερο που κάνουν είναι ότι όχι μόνο αξιοποιούν τη δύναμη των δύο σούπερ-σταρ (Curry, Thompson), αλλά κατά κύριο λόγο τους έχουν βάλει μες στο πνεύμα της ομάδας. Οι Splash Brothers παίζουν πρώτα για το σύνολο. Σκρινάρουν, πασάρουν, παριστάνουν το δόλωμα για τους συμπαίκτες τους. Δεν εκβιάζουν. Δεν έχουν συμβόλαιο με τα… στατιστικά τους. Ναι μεν θα πάρουν τα υπερβολικά σουτ τους, κατά κύριο λόγο στο ανοιχτό γήπεδο, αλλά από την άλλη οι προσπάθειες που εκβιάζουν είναι λιγότερες από τις αντίστοιχες που παίρνουν οι άλλοι σούπερ-σταρ της λίγκας.
Παίζουν ομαδικά. Μοιράζουν τις περισσότερες ασίστ στη λίγκα. Χρησιμοποιούν σε ρόλο καταλύτη τον άνθρωπο που τα κάνει όλα, τον Draymond Green. Έχουν καλούς σουτέρ, έχουν παίκτες που ξέρουν το ρόλο τους, τον αποδέχονται και τον εκτελούν πιστά όπως ο Livingston, o Speights και ο Barnes. Είναι μια ομάδα με εξαιρετική χημεία, τόσο στο παρκέ, όσο και στον πάγκο. Να φανταστεί κανείς ότι περσινός «προπονητής της χρονιάς» ο Steve Kerr έχασε τους πρώτους μήνες της σεζόν, δίνοντας τη σκυτάλη στον άγουρο βοηθό του, τον Luke Walton. Τρομερά πράγματα, από όπου και να το ‘δεις. Πέρσι ξαναέγραψαν το εγχειρίδιο του πως χτίζεις μια πρωταθλήτρια ομάδα. Φέτος ξαναέγραψαν το βιβλίο των ρεκόρ.
Ναι, ναι… Ξέρω-ξέρω… Πρέπει να πάρουν και τον τίτλο. Έχει κανείς αμφιβολία;
