Η μούχλα στα τρόφιμα είναι ένα συχνό φαινόμενο που όλοι έχουμε συναντήσει στο ψυγείο ή στο ντουλάπι μας. Ένα κομμάτι ψωμί με πράσινα στίγματα, μια φέτα τυρί που έχει αλλάξει χρώμα ή λίγη μούχλα πάνω σε φρούτα. Αρκετά συχνά κάποιοι σπεύδουν να αφαιρέσουν το αλλοιωμένο σημείο και να κρατήσουν το υπόλοιπο. Ωστόσο, όπως προειδοποιεί ο ΕΦΕΤ, αυτή η πρακτική μπορεί να είναι επικίνδυνη για την υγεία, καθώς η μούχλα δεν μένει μόνο στην επιφάνεια του τρόφιμου.
Τι είναι η μούχλα και γιατί αναπτύσσεται στα τρόφιμα
Η μούχλα είναι ένα είδος μικροοργανισμών, συγκεκριμένα οι μύκητες, που αναπτύσσονται όταν υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες υγρασίας, θερμοκρασίας και οξυγόνου. Τα σπόρια τους υπάρχουν παντού γύρω μας και, όταν προσγειωθούν σε τρόφιμα, μπορούν να αρχίσουν να πολλαπλασιάζονται, αλλοιώνοντας την όψη, τη γεύση και τη μυρωδιά των τροφίμων.
Αν και κάποιοι μύκητες χρησιμοποιούνται με ασφάλεια στη βιομηχανία τροφίμων, όπως για παράδειγμα στο ροκφόρ ή σε ορισμένα σαλάμια ξηρής ωρίμανσης, οι ανεξέλεγκτες μούχλες που αναπτύσσονται στα τρόφιμα στο σπίτι δεν είναι ακίνδυνες. Μπορεί να παράγουν μυκοτοξίνες, ουσίες τοξικές που έχουν συνδεθεί με αλλεργίες, ανοσοκαταστολή και μακροχρόνια προβλήματα όπως καρκίνο.
Πότε ένα τρόφιμο πρέπει να πετιέται
Σύμφωνα με τον ΕΦΕΤ, τα μουχλιασμένα τρόφιμα γενικά πρέπει να απορρίπτονται. Η αφαίρεση της επιφανειακής μούχλας δεν εξασφαλίζει ασφάλεια, ειδικά στα μαλακά τρόφιμα όπου οι μύκητες διεισδύουν σε βαθύτερα στρώματα του τρόφιμου. Τέτοια τρόφιμα είναι:
Μαλακά τυριά και γαλακτοκομικά (όπως φέτα, ανθότυρο, γιαούρτι ή κρέμα γάλακτος),
Μαλακά φρούτα και λαχανικά (τομάτες, ροδάκινα, αγγούρια),
Ψωμί και αρτοσκευάσματα,
Μαγειρεμένα φαγητά, δημητριακά, ζυμαρικά,
Αλλαντικά,
Ξηρούς καρπούς, όσπρια, φιστικοβούτυρο και μαρμελάδες.
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, η μούχλα είναι ένδειξη αλλοίωσης και τα τρόφιμα πρέπει να απορρίπτονται ολόκληρα, καθώς οι τοξίνες μπορεί να έχουν διαχυθεί σε όλη τη μάζα του προϊόντος.
Υπάρχουν εξαιρέσεις στον κανόνα;
Ο ΕΦΕΤ και η EFSA, συστήνουν όλα τα τρόφιμα που έχουν μουχλιάσει να απορρίπτονται. Ωστόσο στα σκληρά τυριά (π.χ. κεφαλοτύρι, παρμεζάνα), όπου η περιεκτικότητα σε υγρασία είναι χαμηλή, η μούχλα περιορίζεται συνήθως στην επιφάνεια.
