Σαφές μήνυμα προς τις μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου απηύθυνε η διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα, κατά τη διάρκεια της ετήσιας συνόδου του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας στην Ουάσιγκτον: η κρίση χρέους στις αναπτυσσόμενες χώρες πρέπει να τεθεί σε πρώτη προτεραιότητα.
Η Γκεοργκίεβα τόνισε ότι, παρά το γεγονός πως οι αμερικανικοί δασμοί δεν έχουν πλήξει τόσο σοβαρά την παγκόσμια οικονομία όσο αρχικά αναμενόταν, το οικονομικό περιβάλλον παραμένει αβέβαιο. Όπως είπε χαρακτηριστικά:
«Η ανάπτυξη είναι αργή, το χρέος υψηλό και ο κίνδυνος οικονομικής επιδείνωσης υπαρκτός. Πρέπει να είμαστε πολύ πιο συγκεντρωμένοι στη μείωση των επιπέδων του χρέους».
Σύμφωνα με τις προβλέψεις του ΔΝΤ, το παγκόσμιο δημόσιο χρέος αναμένεται να ξεπεράσει το 100% του ΑΕΠ μέχρι το 2029. Ήδη, το δεύτερο τρίμηνο του 2025, το συνολικό χρέος στις αναδυόμενες αγορές αυξήθηκε κατά 3,4 τρισ. δολάρια, φτάνοντας στο ιστορικό υψηλό των 109 τρισ. δολαρίων, σύμφωνα με στοιχεία του Institute of International Finance.
Στόχος η βιώσιμη ανάπτυξη μέσω μείωσης του χρέους
Η επικεφαλής του ΔΝΤ τόνισε πως η ανάπτυξη πρέπει να είναι το «όχημα» για τη μείωση του χρέους, μέσω δημιουργίας θέσεων εργασίας και πρόσβασης στην τεχνολογία, ιδίως στις αναπτυσσόμενες χώρες. Παράλληλα, επισήμανε την ανάγκη στήριξης χωρών που, παρότι δεν έχουν μη βιώσιμο χρέος, αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα ρευστότητας.
Το Ταμείο συνεργάζεται στενά με την Παγκόσμια Τράπεζα για την παροχή λύσεων προσαρμοσμένων στις ανάγκες κάθε χώρας και σκοπεύει να διατηρήσει το θέμα ψηλά στην ατζέντα του G20. Η Νότια Αφρική, που προεδρεύει του G20 φέτος, έχει ήδη τοποθετήσει τη βιωσιμότητα του χρέους ως βασικό πυλώνα. Ωστόσο, οι ΗΠΑ, που θα αναλάβουν την προεδρία τον Δεκέμβριο, δεν έχουν δείξει την ίδια προτεραιοποίηση στο ζήτημα.
Η Παγκόσμια Τράπεζα από την πλευρά της έχει προειδοποιήσει ότι σχεδόν οι μισές από τις 150 αναπτυσσόμενες χώρες είτε δυσκολεύονται να εξυπηρετήσουν το χρέος τους είτε κινδυνεύουν να φτάσουν σε αυτό το σημείο.
Το ΔΝΤ καλεί τις μεγάλες οικονομίες να συνεργαστούν πιο στενά και να δώσουν λύσεις για την αποτροπή μιας νέας κρίσης χρέους, με έμφαση στη σταθερότητα, την ανάπτυξη και την κοινωνική προστασία στις πιο ευάλωτες χώρες του πλανήτη.