Υπάρχει ο φόβος ότι η κολύμβηση ή τα υδάτινα σπορ μπορεί να επιβαρύνουν την κατάσταση της οστεοαρθρίτιδας του ισχίου. Σύμφωνα με ειδικούς, πρόκειται για λανθασμένες αντιλήψεις που περιορίζουν άδικα τη δραστηριότητα των ασθενών.
«Η μεγαλύτερη άρθρωση του σώματος, το ισχίο, είναι ιδιαίτερα ευάλωτη στην οστεοαρθρίτιδα», εξηγεί ο δρ Αθανάσιος Τσουτσάνης, διδάκτωρ Ορθοπαιδικής και ειδικός στις αρθροπλαστικές ισχίου και γόνατος.
Η πάθηση προκαλεί πόνο, περιορισμό κίνησης και μείωση της ποιότητας ζωής, ενώ η ολική αρθροπλαστική ισχίου αποτελεί την πιο αποτελεσματική θεραπεία τελικού σταδίου.
Η σύγχρονη τεχνική AMIS, με ελάχιστη επεμβατικότητα, μειώνει τον μετεγχειρητικό πόνο και επιτρέπει στους ασθενείς να βαδίσουν σχεδόν αμέσως μετά την επέμβαση.
Η γρήγορη κινητοποίηση και η ενδυνάμωση των μυών συμβάλλουν στην ανεξαρτησία των ηλικιωμένων και στην επανένταξη των νεότερων στην καθημερινότητά τους.
Κολύμβηση και υδροθεραπεία
Η άσκηση, ειδικά στο νερό, αποτελεί βασικό εργαλείο τόσο για συντηρητική αντιμετώπιση όσο και για μετεγχειρητική αποκατάσταση.
Η κολύμβηση μειώνει την πίεση στις αρθρώσεις, ενδυναμώνει τους μύες που στηρίζουν το ισχίο και βελτιώνει την ισορροπία, μειώνοντας τον κίνδυνο πτώσεων.
«Κάθε δραστηριότητα στο νερό δυναμώνει τους απαγωγείς του ισχίου και τους τετρακέφαλους, σημαντικούς για την αποκατάσταση μετά την επέμβαση», σημειώνει ο δρ Τσουτσάνης.
Η άσκηση στο νερό έχει επίσης χαλαρωτική επίδραση, διεγείρει την κυκλοφορία του αίματος και διευκολύνει την κινητικότητα.
Οι περισσότεροι ανησυχούν ότι η τεχνητή άρθρωση δεν αντέχει τα φορτία κατά την κολύμβηση.
Αντιθέτως, η άνωση του νερού περιορίζει την πίεση και τους κραδασμούς, καθιστώντας την άσκηση ασφαλή.
Μετά την πλήρη επούλωση του τραύματος, δεν υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης και οι δραστηριότητες όπως aqua aerobic, περπάτημα ή τρέξιμο στο νερό μπορούν να επανενταχθούν κανονικά.
«Οι ενδοιασμοί οφείλονται σε παρανοήσεις. Όταν ο χειρουργός δώσει την άδειά του, η κολύμβηση και οι ασκήσεις στο νερό είναι ασφαλείς και ωφέλιμες για την αποκατάσταση και τη μακροπρόθεσμη κινητικότητα», καταλήγει ο δρ Τσουτσάνης.
