Μία… περίεργη αποκάλυψη από τη Βρετανία προκαλεί παγκόσμια αίσθηση.
«Αποκαλυπτικό» ρεπορτάζ του δημοσιογράφου Oliver Carroll της βρετανικής έκδοσης The Economist αναφέρει πως κατά τη Σύνοδο Κορυφής στην Αλάσκα ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin και ο Αμερικανός ομόλογός του Donald Trump – με την ουκρανική συναίνεση – συμφώνησαν σε μία προκαταρκτική αεροπορική εκεχειρία.
Τουλάχιστον αυτό υποστηρίζει η βρετανική πλευρά επικαλούμενη «ανώνυμες πηγές».
Αν και το Κίεβο έσπευσε να διαψεύσει επισήμως την ύπαρξη μιας τέτοιας συμφωνίας, οι πληροφορίες για μια συντονισμένη προσπάθεια επιβολής παύσης των αεροπορικών επιχειρήσεων έθεσαν σε συναγερμό την ρωσική στρατιωτική κοινότητα.
Και όχι άδικα.
Μια ειρηνική χειρονομία ή μια επικίνδυνη παγίδα για τη Ρωσία;
Όπως σημείωσε ο Andrei Kolesnik της Επιτροπής Άμυνας της Δούμας, η Ρωσία αυτή τη στιγμή διατηρεί απόλυτη κυριαρχία στον αέρα στην περιοχή της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης.
Μια μονομερής εκεχειρία στον αέρα – έστω και με διπλωματικό μανδύα – θα έδινε στρατηγικό πλεονέκτημα στο Κίεβο, ακριβώς τη στιγμή που η ουκρανική πολεμική μηχανή βρίσκεται σε θανάσιμη κρίση.
Η εναέρια υπεροχή της Ρωσίας έχει αποδειχθεί κρίσιμης σημασίας στις πρόσφατες προωθήσεις του ρωσικού στρατού στα μέτωπα του Donbass, του Kharkiv και της Zaporizhia.
Μια αναστολή των αεροπορικών επιχειρήσεων, ακόμη και προσωρινή, θα έδινε στην Ουκρανία πολύτιμο χρόνο για αναδιάταξη, ανεφοδιασμό, ενίσχυση των γραμμών άμυνας και επαναφορά του δυτικού εξοπλισμού στο πεδίο.
Όπως σημείωσε εύστοχα ο Kolesnik «χρειαζόμαστε σαφείς χάρτες και καθαρή εικόνα πριν δεσμευτούμε σε οποιαδήποτε συμφωνία.
Έχουμε ήδη καεί στο παρελθόν από δήθεν διπλωματικές χειρονομίες».
Η στρατιωτική ιστορία του σύγχρονου πολέμου στην Ουκρανία βρίθει παραδειγμάτων κατά τα οποία υποτιθέμενες «παύσεις» χρησιμοποιήθηκαν ως προσχήματα από το Κίεβο και τους δυτικούς υποστηρικτές του για ανασύνταξη.
Γιατί το Κίεβο «ονειρεύεται» μια εναέρια εκεχειρία
Ο γνωστός Ρώσος πολεμικός ανταποκριτής Yuri Kotenok, σχολιάζοντας στο Telegram, αποκάλυψε τον πραγματικό λόγο πίσω από την ουκρανική επιθυμία για μια «εναέρια παύση εχθροπραξιών»: η Ουκρανία χρειάζεται επειγόντως χρόνο και «ήσυχο ουρανό» για να περισώσει τα απομεινάρια του στρατού της.
Με μια τέτοια συμφωνία, ο ουκρανικός στρατός θα μπορούσε:
• Να πραγματοποιήσει ασφαλή ανασυγκρότηση μονάδων από χαμένες περιοχές.
• Να μεταφέρει εφεδρείες και στρατηγικές δυνάμεις σε κρίσιμες τοποθεσίες.
• Να παραλάβει νέο στρατιωτικό εξοπλισμό από τη Δύση χωρίς τον φόβο στοχευμένων ρωσικών αεροπορικών επιθέσεων.
• Να ξεκινήσει νέα παραγωγή UAV και drone, με στόχο μελλοντικά πλήγματα σε ρωσικές πόλεις και υποδομές.
Δεν πρόκειται λοιπόν για μια «ειρηνική χειρονομία», αλλά για μια προσεκτικά σχεδιασμένη τακτική αναπνοή για το καθεστώς Zelensky, που βλέπει τα μέτωπα να υποχωρούν και την κοινωνική υποστήριξη να φθίνει.
truce_2.jpg
Η Ρωσία δεν έχει τίποτα να κερδίσει, έχει πολλά να χάσει
Η Μόσχα, στρατηγικά και επιχειρησιακά, δεν έχει κανένα όφελος από την αποδοχή μιας τέτοιας «παύσης» – ιδιαίτερα στον τομέα όπου έχει αποκτήσει απόλυτη υπεροχή.
Η Ρωσία δεν μπορεί και δεν πρέπει να επιτρέψει στο Κίεβο να κερδίσει χρόνο ή να μεταφέρει κρίσιμες ενισχύσεις μέσω μιας προσωρινής ανακωχής, που από πίσω κρύβει δυτική χειραγώγηση.
Στρατιωτικοί αναλυτές έχουν τονίσει κατ’ επανάληψη ότι η αεροπορική κυριαρχία είναι πλέον ο αποφασιστικός παράγοντας στο μέτωπο, ιδιαίτερα με την ουκρανική αεράμυνα να έχει εξαντλήσει μεγάλο μέρος των αποθεμάτων της και τις ρωσικές δυνάμεις να έχουν προσαρμόσει με επιτυχία επιχειρήσεις drones, βομβαρδισμών και ηλεκτρονικού πολέμου.
Η «ειρηνική» ρητορική της Δύσης ως προπέτασμα καπνού
Η επανεμφάνιση του Donald Trump στον γεωπολιτικό διάλογο, παρά τη ρεαλιστική του στάση έναντι της Ρωσίας σε σύγκριση με τους προκατόχους του, δεν αναιρεί τον παράγοντα δυτικής προπαγάνδας και ελιγμών.
Η πρόταση για μια εναέρια εκεχειρία, αν πράγματι ετέθη στο τραπέζι στην Αλάσκα, είναι προϊόν βαθιάς ανησυχίας της Ουάσινγκτον για την προέλαση των ρωσικών δυνάμεων, καθώς και για την κούραση της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης που αρχίζει να αντιλαμβάνεται το αδιέξοδο της εμπλοκής της.
O ουρανός ανήκει στη Ρωσία
Σε έναν πόλεμο όπου η πληροφορία, η τεχνολογία και ο έλεγχος του ουρανού παίζουν ρόλο καθοριστικό, η Ρωσία δεν μπορεί να παραχωρήσει πλεονεκτήματα με αντάλλαγμα υποσχέσεις χωρίς εγγυήσεις.
Κάθε «εκεχειρία», «παύση» ή «αναστολή» πρέπει να κρίνεται με γνώμονα το συνολικό συμφέρον της στρατηγικής επιχείρησης, και όχι με βάση την ανάγκη της Ουκρανίας για «ανάσες επιβίωσης».
Η εναέρια υπεροχή είναι όπλο, σύμβολο και εγγύηση της ρωσικής αποφασιστικότητας.
Η Μόσχα οφείλει να συνεχίσει να χτυπά – όχι μόνο για να κερδίσει πόλεμο στο πεδίο, αλλά και για να προστατέψει τη χώρα της από μελλοντικές απειλές που, εάν αφεθούν να αναπνεύσουν, θα επιστρέψουν πολλαπλασιασμένες, υποστηρίζει η στρατιωτική κοινότητα στη Μόσχα.
