ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΣΤΟ ΦΩΣ! ΕΡΝΤΟΓΑΝ – ΝΤΜΠΕΪΜΠΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΤΗΣ ΜΕΛΟΝΙ ΜΟΙΡΑΖΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΟΖ ΝΟΤΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ – ΚΑΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΟΙΤΑΕΙ ΣΑ ΝΑ ΜΗ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ!

Σε μια σπάνια συνάντηση, οι ηγέτες της Τουρκίας, της Ιταλίας και της Λίβυας συζήτησαν το αβέβαιο μέλλον της Λιβύης, τις μεταναστευτικές δυσκολίες και την ενεργειακή εξερεύνηση στη Μεσόγειο.

Ο Τούρκος  ΠρόεδροςΕρντογάν δέχτηκε την Παρασκευή την Ιταλίδα πρωθυπουργό Τζόρτζια Μελόνι και τον Λίβυο πρωθυπουργό Αμπντούλ Χαμίντ Μοχάμεντ Ντμπέιμπα στην Κωνσταντινούπολη για μια σύνοδο κορυφής συνεργασίας.

Τα τρία (3) κύρια  θέματα της Συνόδου κορυφής Ιταλίας-Λιβύης-Τουρκίας

Η αιφνιδιαστική συνάντηση στο Παλάτι Ντολμάμπαχτσε στις όχθες του Βοσπόρου επικεντρώθηκε στην ενεργειακή εξερεύνηση στη Μεσόγειο, στις παράτυπες μεταναστευτικές ροές, καθώς και στην πολιτική διαδικασία για την αποκατάσταση της σταθερότητας στη Λιβύη, σύμφωνα με δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης.

Η σύνοδος κορυφής αποτελεί «μέρος του συνεχιζόμενου συντονισμού μεταξύ Λιβύης, Τουρκίας και Ιταλίας, με στόχο την προώθηση κοινών προσεγγίσεων που εξυπηρετούν τα συμφέροντα των λαών της περιοχής και συμβάλλουν στην υποστήριξη της σταθερότητας και της διεθνούς συνεργασίας», σύμφωνα με δήλωση που εξέδωσε η Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας της Λιβύης (GNA).

Η συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης για θαλάσσιες έρευνες νότια της Κρήτης

Τον Ιούνιο του 2025, η Τουρκία και η Λιβύη υπέγραψαν συμφωνία για κοινές γεωλογικές και γεωφυσικές έρευνες σε τέσσερις υπεράκτιες μεσογειακές ζώνες.

Η συμφωνία περιλαμβάνει έρευνα σε έκταση10.000 χιλιομέτρων (6.200 μιλίων) και επεξεργασία δεδομένων εντός εννέα μηνών, σηματοδοτώντας μια στρατηγική εμβάθυνση των δεσμών Άγκυρας-Τρίπολης στους υδρογονάνθρακες.

Η εμπειρογνωμοσύνη και οι σεισμικές δυνατότητες της Τουρκίας αναμένεται να διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο στην απελευθέρωση των ανεκμετάλλευτων αποθεμάτων της Λιβύης, τα οποία εκτιμώνται μεταξύ των μεγαλύτερων της Αφρικής, ενώ η Ιταλία παραμένει βασικός εταίρος μέσω αγωγών όπως το Greenstream που συνδέει τη Λιβύη με τη Σικελία.

Οι συνομιλίες πραγματοποιήθηκαν επίσης με φόντο τις αυξανόμενες μεταναστευτικές πιέσεις, καθώς και τα τρία έθνη βρίσκονται κατά μήκος βασικών διαδρομών προς την Ευρωπαϊκή Ένωση για ανθρώπους που φεύγουν από τον πόλεμο και τη φτώχεια.

Μοχλός πίεσης στην Ιταλία οι μεταναστευτικές ροές από την Λιβύη

Η Λιβύη παραμένει το κύριο σημείο αναχώρησης, με περίπου 21.000 μετανάστες να φτάνουν στην Ιταλία φέτος, σημειώνοντας αύξηση  σε ποσοστό 80% σε σύγκριση με το 2024, σύμφωνα με την ιταλική εφημερίδα Il Sole 24 Ore.

Ως δύο σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ, η Τουρκία και η Ιταλία έχουν ενισχύσει την εταιρική τους σχέση τα τελευταία χρόνια, παίζοντας συμπληρωματικούς ρόλους ως περιφερειακές δυνάμεις.

Η συνεργασία έχει επεκταθεί στο εμπόριο, την άμυνα και τη διπλωματία, με τα δύο έθνη να δίνουν προτεραιότητα στη σταθερότητα στη Μαύρη Θάλασσα, τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.

Η αμυντική συνεργασία Τουρκίας-Ιταλίας

Νωρίτερα φέτος, ο ιταλικός αμυντικός γίγαντας Leonardo, μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες αμυντικής βιομηχανίας της Ευρώπης, και η τουρκική εταιρεία μη επανδρωμένων αεροσκαφών Baykar υπέγραψαν συμφωνία συνεργασίας, τονίζοντας το ενδιαφέρον τους για εντατικοποίηση της αμυντικής συνεργασίας.

Οι διπλωματικές επαφές έχουν αυξηθεί, με τον Ερντογάν και τον Μελόνι να πραγματοποιούν συχνές τηλεφωνικές συνομιλίες.

Στη Μαύρη Θάλασσα και τη Μέση Ανατολή, οι προσπάθειες διαμεσολάβησης της Τουρκίας για τους πολέμους στην Ουκρανία και τη Γάζα ευθυγραμμίζονται με τις προτεραιότητες της Ιταλίας για περιφερειακή σταθερότητα.

Ο Ερντογάν επισκέφθηκε τελευταία φορά τη Ρώμη στα τέλη Απριλίου για την τέταρτη διακυβερνητική σύνοδο κορυφής μεταξύ των δύο χωρών.

Αυτός και ο Μελόνι συζήτησαν γεωπολιτικές κρίσεις, καθώς και το παρόν και το μέλλον της Λιβύης.

Σε κοινή δήλωση, οι πλευρές εξέφρασαν την υποστήριξή τους για μια συνάντηση υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, Πολιτική διαδικασία υπό λιβυκή διοίκηση που αποσκοπεί στη διατήρηση της ενότητας, της ασφάλειας και της κυριαρχίας της Λιβύης.

Ο ρόλος της Τουρκίας στη Λιβύη

Η Λιβύη έχει βιώσει πάνω από μια δεκαετία σύγκρουσης που σταματάει απότομα από τότε που μια εξέγερση που υποστηρίχθηκε από το ΝΑΤΟ ανέτρεψε τον μακροχρόνιο δικτάτορα Μουαμάρ Καντάφι το 2011, με μια πληθώρα πολιτοφυλακών να σχηματίζουν αντίπαλες συμμαχίες που υποστηρίζονται από ξένες δυνάμεις.

Η χώρα κυβερνάται επί του παρόντος από δύο αντίπαλες διοικήσεις: την αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ GNU με επικεφαλής τον Ντμπέιμπα στην Τρίπολη, η οποία ελέγχει το δυτικό τμήμα της χώρας, και την κυβέρνηση του Οσάμα Χαμάντ, που διορίζεται από το κοινοβούλιο, η οποία λειτουργεί από τη Βεγγάζη και κυβερνά την ανατολική περιοχή και τμήματα του νότου.

Οι προσπάθειες με επικεφαλής τον ΟΗΕ για τη διεξαγωγή βουλευτικών και προεδρικών εκλογών έχουν επανειλημμένα καθυστερήσει, παρατείνοντας το πολιτικό αδιέξοδο της χώρας και επιδεινώνοντας την κατάσταση ασφάλειας στο πλούσιο σε πετρέλαιο έθνος.

Η Τουρκία και η Λιβύη έχουν στενότερους δεσμούς τα τελευταία χρόνια, ειδικά μετά την υπογραφή συμφωνιών ασφάλειας και θαλάσσιων συνόρων τον Νοέμβριο του 2019, μαζί με τη βοήθεια του Ερντογάν προς την διεθνώς αναγνωρισμένη Λιβύη.

Η Τουρκία υποστήριξε την αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ νόμιμη κυβέρνηση στην Τρίπολη εναντίον των παράνομων δυνάμεων με έδρα την ανατολική πλευρά με επικεφαλής τον Χαφτάρ, ο οποίος υποστηρίχθηκε από την Αίγυπτο, τη Γαλλία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ) και τη Ρωσία.

Η υποστήριξη της Τουρκίας προς την κυβέρνηση της Τρίπολης ήταν κρίσιμη για την απόκρουση της επίθεσης των δυνάμεων του Χαφτάρ για την κατάληψη της πρωτεύουσας, Τρίπολης.

Από τις τρέχουσες εξελίξεις αντιλαμβανόμαστε ότι στην Κωνσταντινούπολη έγινε από Τουρκία και Ιταλία η μοιρασιά της ενεργειακής πίττας της  Λιβύης, με τους Τούρκους να εστιάζουν στα  θαλάσσια κοιτάσματα πετρελαίου-φυσικού αερίου ακόμη και εντός Ελληνικής ΑΟΖ νοτίως της Κρήτης, στην βάση του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου και τους Ιταλούς στα χερσαία πρωτίστως.

Ζητείται αντίδραση από πλευράς Ελλάδας και μάλιστα άμεσα, όχι μόνο σε διπλωματικό επίπεδο αλλά και σε στρατιωτικό.