Οι λειτουργίες του εγκεφάλου όπως η σκέψη, η μνήμη και η μάθηση συνδέονται στενά με τα επίπεδα γλυκόζης και με το πόσο αποτελεσματικά χρησιμοποιεί ο εγκέφαλος αυτήν την πηγή καυσίμου.
Εάν δεν υπάρχει αρκετή γλυκόζη στον εγκέφαλο, για παράδειγμα, οι νευροδιαβιβαστές, οι χημικοί αγγελιοφόροι του εγκεφάλου, δεν παράγονται και η επικοινωνία μεταξύ των νευρώνων διακόπτεται.
Επιπλέον, η υπογλυκαιμία, μια συχνή επιπλοκή του διαβήτη που προκαλείται από χαμηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια ενέργειας για τη λειτουργία του εγκεφάλου και συνδέεται με μειωμένη προσοχή και γνωστική λειτουργία.
«Ο εγκέφαλος εξαρτάται από τη ζάχαρη ως κύριο καύσιμο», λέει η Βέρα Νόβακ , MD, PhD, αναπληρώτρια καθηγήτρια ιατρικής στο HMS και συμπληρώνει στην ουσία «Δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς αυτήν».
Ο διαβήτης τύπου 1 είναι μια ασθένεια κατά την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα καταστρέφει τα κύτταρα του παγκρέατος που παράγουν ινσουλίνη, μια ορμόνη που χρησιμοποιείται από τον οργανισμό για να διατηρεί τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα υπό έλεγχο.
Ο διαβήτης τύπου 2, που προκαλείται από διατροφικούς και άλλους περιβαλλοντικούς παράγοντες, είναι μια πάθηση κατά την οποία τα κύτταρα κατακλύζονται από την ινσουλίνη και δεν ανταποκρίνονται σωστά.
Αυτό σημαίνει σύμφωνα με την Νόβακ πως «τα υψηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα μπορούν να επηρεάσουν τη λειτουργική συνδεσιμότητα του εγκεφάλου, η οποία συνδέει περιοχές του εγκεφάλου που μοιράζονται λειτουργικές ιδιότητες, και την εγκεφαλική ύλη.
Μπορεί να προκαλέσει ατροφία ή συρρίκνωση του εγκεφάλου. Και μπορεί να οδηγήσει σε νόσο των μικρών αγγείων, η οποία περιορίζει τη ροή του αίματος στον εγκέφαλο, προκαλώντας γνωστικές δυσκολίες και, εάν είναι αρκετά σοβαρή, ωθώντας την ανάπτυξη αγγειακής άνοιας».
