Στη διεθνή κλινική δοκιμή MATTERHORN, η οποία είναι τυχαιοποιημένη, διπλά τυφλή και ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο, αξιολογήθηκε η προσθήκη του ανοσοθεραπευτικού φαρμάκου Durvalumab στο χημειοθεραπευτικό σχήμα FLOT (5-φθοριοουρακίλη, λευκοβορίνη, οξαλιπλατίνη και δοσεταξέλη) για ασθενείς που πάσχουν από χειρουργήσιμο αδενοκαρκίνωμα του στομάχου ή της γαστροοισοφαγικής συμβολής (GEJ) σταδίου II έως IVA.
Όπως αναφέρουν οι ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής του Νοσοκομείου Αλεξάνδρα, Δρ. Μαρία Καπαρέλου (Παθολόγος – Ογκολόγος) και Θάνος Δημόπουλος (πρώην Πρύτανης ΕΚΠΑ, Καθηγητής Θεραπευτικής – Ογκολογίας – Αιματολογίας), στη συγκεκριμένη μελέτη συμμετείχαν συνολικά 948 ασθενείς. Οι συμμετέχοντες τυχαιοποιήθηκαν σε δύο ομάδες: η πειραματική ομάδα έλαβε Durvalumab σε συνδυασμό με το χημειοθεραπευτικό σχήμα FLOT πριν και μετά την εγχείρηση. Μετά την επέμβαση, οι ασθενείς συνέχισαν τη θεραπεία τους με μονοθεραπεία Durvalumab για 10 κύκλους. Αντίθετα, η ομάδα ελέγχου έλαβε το ίδιο θεραπευτικό σχήμα αλλά με εικονικό φάρμακο αντί για Durvalumab.
Τα αποτελέσματα της ενδιάμεσης ανάλυσης έδειξαν ότι η προσθήκη του Durvalumab βελτίωσε σημαντικά το ποσοστό πλήρους παθολογικής ανταπόκρισης (pCR) από 7.2% στην ομάδα ελέγχου σε 19.2% στην πειραματική ομάδα.
Όσον αφορά την ασφάλεια, τα ποσοστά ανεπιθύμητων ενεργειών βαθμού 3/4 ήταν παρόμοια μεταξύ των δύο ομάδων (71.6% στην ομάδα durvalumab έναντι 71.2% στην ομάδα ελέγχου), χωρίς να παρατηρηθούν νέες ανεπιθύμητες ενέργειες για την ασφάλεια του φαρμάκου.
Το πρωτεύον καταληκτικό σημείο της μελέτης ήταν η επιβίωση χωρίς συμβάντα (EFS), και σύμφωνα με τα πρόσφατα αποτελέσματα, η προσθήκη του Durvalumab βελτίωσε σημαντικά την επιβίωση χωρίς συμβάντα (EFS) σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο, επιτυγχάνοντας τον πρωτεύοντα στόχο της μελέτης. Ωστόσο, τα δεδομένα για τη συνολική επιβίωση (OS) αναμένονται να δημοσιοποιηθούν μετά από κάποιο χρονικό διάστημα.
Συνολικά, η μελέτη MATTERHORN υποδεικνύει ότι η προσθήκη του Durvalumab στο σχήμα FLOT βελτιώνει σημαντικά την παθολογική ανταπόκριση και την επιβίωση χωρίς συμβάντα σε ασθενείς με χειρουργήσιμο αδενοκαρκίνωμα του στομάχου ή της γαστροοισοφαγικής συμβολής, χωρίς να αυξάνει την τοξικότητα. Αυτά τα ευρήματα ενισχύουν την πιθανότητα ενσωμάτωσης της ανοσοθεραπείας στο θεραπευτικό σχήμα για αυτούς τους ασθενείς, υπό την προϋπόθεση επιβεβαίωσης των αποτελεσμάτων για τη συνολική επιβίωση στις μελλοντικές αναλύσεις.
