Υπάρχουν εκείνες οι στιγμές που, όσο και να προσπαθείς, το μωρό σου συνεχίζει να κλαίει. Μπορεί να είναι λίγων ημερών ή μερικών μηνών – αλλά το κλάμα του γεμίζει το δωμάτιο και αδειάζει την υπομονή σου. Μην ανησυχείς. Όλες οι μαμάδες το έχουμε ζήσει. Και, ναι, υπάρχουν τρόποι να βοηθήσεις το μωρό σου να ηρεμήσει.
1. Έλεγξε τα βασικά:
Πείνα, βρεγμένη πάνα, αίσθηση κρύου ή ζέστης. Μερικές φορές, τα πιο “απλά” είναι και τα πιο σημαντικά. Αν το μωρό έχει φάει, είναι καθαρό και νιώθει άνετα, τότε μπορούμε να προχωρήσουμε στα επόμενα.
2. Αγκαλιά και κίνηση:
Το δέρμα με δέρμα είναι μαγικό. Το μωρό σου νιώθει ασφάλεια από τον χτύπο της καρδιάς σου και τη ζεστασιά σου. Αν το πάρεις αγκαλιά και περπατήσεις ή κάνεις ήπιες κινήσεις μπρος-πίσω, μπορεί να βοηθήσει να ηρεμήσει. Δεν είναι τυχαίο που πολλά μωρά ησυχάζουν όταν τα κρατάς και περπατάς. Μιλάμε για το απόλυτο “μαμαδίστικο” νανούρισμα.
3. Δοκίμασε ήχους που καταπραΰνουν:
Ο λευκός θόρυβος, ήχοι της φύσης ή ακόμα και ο ήχος της ηλεκτρικής σκούπας (ναι, έχει πιάσει!) μπορούν να μιμηθούν τους ήχους που άκουγε το μωρό μέσα στη μήτρα. Υπάρχουν και εφαρμογές ή playlists ειδικά για αυτό, βάλε μία στο κινητό και δοκίμασε.
4. Χρησιμοποίησε το “swaddle”:
Το τύλιγμα (swaddling) είναι μια τεχνική που βοηθάει το μωρό να νιώσει όπως όταν ήταν μέσα σου – περιορισμένο και ασφαλές. Αν το κάνεις σωστά (και όχι σφιχτά), μπορεί να προσφέρει άμεση ανακούφιση.
5. Πιπίλισμα – όχι μόνο για φαγητό:
Τα μωρά ηρεμούν όταν πιπιλάνε – είτε το στήθος, είτε πιπίλα, είτε το δάχτυλό τους. Το πιπίλισμα τα χαλαρώνει νευρολογικά. Αν είναι ασφαλές και εγκρίνει ο/η παιδίατρός σου, η πιπίλα μπορεί να γίνει σωτήρια.
6. Αλλαγή σκηνικού:
Κάποια μωρά βαριούνται ή κουράζονται εύκολα. Ένα ήρεμο περίπατο στο καρότσι ή μια μικρή αλλαγή στο περιβάλλον (ένα άλλο δωμάτιο, ένα παράθυρο με φως) μπορεί να “σπάσει” τον κύκλο του κλάματος.
7. Μείνε ψύχραιμη:
Ναι, είναι δύσκολο. Όταν όμως εσύ πανικοβάλλεσαι, το μωρό το νιώθει. Πάρε ανάσα. Αν νιώθεις ότι χάνεις τον έλεγχο, άφησε το μωρό σε ένα ασφαλές σημείο (όπως το κρεβατάκι του) για λίγα λεπτά και πάρε μια μικρή απόσταση. Δεν είναι εγωισμός, είναι φροντίδα και για σένα.
Το κλάμα είναι η γλώσσα του μωρού. Δεν προσπαθεί να σε “τεστάρει” ή να σε κάνει να νιώσεις ανεπαρκής. Προσπαθεί να σου μιλήσει. Κι εσύ, ακόμα κι όταν δεν καταλαβαίνεις αμέσως τι θέλει, του δείχνεις με κάθε άγγιγμα, κάθε βλέμμα και κάθε “είμαι εδώ”, ότι ακούς. Και αυτό φτάνει.
