Με κοστούμι… αλλάζει μόνο η πρόφαση – Ο τζιχαντιστής του ΝΑΤΟ θέλει αίμα από τις μειονότητες!

 Η δεκαετής σύρραξη στη Συρία άφησε πίσω της ένα τραγικό αποτύπωμα: χιλιάδες νεκρούς, εκατομμύρια εκτοπισμένους και βαθιά τραύματα στον κοινωνικό ιστό. Ανάμεσα στα μεγαλύτερα θύματα αυτής της σύγκρουσης βρίσκονται οι θρησκευτικές μειονότητες, Χριστιανοί, Αλαουίτες και Δρούζοι, οι οποίες βρέθηκαν στο στόχαστρο τόσο του συριακού καθεστώτος όσο και εξτρεμιστικών ισλαμιστικών οργανώσεων, που το περικλείουν.

Τον Μάρτιο του 2025, η διεθνής οργάνωση Christian Solidarity International (CSI) εξέδωσε έκτακτη προειδοποίηση για τον κίνδυνο γενοκτονίας στη Συρία, καταγγέλλοντας την οργανωμένη σφαγή περισσότερων από 1.000 Αλαουιτών πολιτών σε περιοχές όπως η Λατάκεια και η Ταρτούς. Η έκθεση σημειώνει ότι οι επιθέσεις συνοδεύονταν από έντονη ρητορική μίσους, με χαρακτηρισμούς που αποσκοπούσαν στην απανθρωποποίηση των θυμάτων. Η CSI εστιάζει ιδιαιτέρως στον ρόλο της Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ (HTS), της κυρίαρχης τζιχαντιστικής οργάνωσης στη βορειοδυτική Συρία, η οποία υιοθετεί μια ιδεολογία που αποκλείει τους Αλαουίτες από την προστασία του ισλαμικού δικαίου.

Το γεγονός αυτό καθιστά τους πληθυσμούς αυτούς εξαιρετικά ευάλωτους, όχι μόνο σε επιθέσεις, αλλά και σε συστηματικές εκτοπίσεις. Μαρτυρίες από το πεδίο αποτυπώνουν τη σκληρή πραγματικότητα: Χριστιανικές και Αλαουιτικές οικογένειες στην πόλη Κουσάιρ εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, υπό την απειλή βίας από ένοπλες ομάδες που τους διέταξαν είτε να συμμετάσχουν σε αντικαθεστωτικές ενέργειες είτε να φύγουν. Η άρνηση ισοδυναμούσε με θανατική καταδίκη.

Η κεντρική ερώτηση που θέτει η CSI είναι καίρια και προκλητική:

μπορεί οποιαδήποτε νέα εκδοχή του «Αλ-Καιντισμού», ακόμα και αν εμφανίζεται ως «μετριοπαθής», να προσφέρει πραγματική προστασία στις μειονότητες της Συρίας; Τα διαθέσιμα στοιχεία υποδηλώνουν πως όχι μόνο δεν μπορεί, αλλά αντίθετα συνιστά απειλή για την ίδια την ύπαρξή τους.Η προστασία των μειονοτήτων δεν μπορεί να αφεθεί στις ορέξεις εξτρεμιστικών ιδεολογιών. Είναι ευθύνη της διεθνούς κοινότητας να εγγυηθεί την ασφάλεια, τα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια όλων των πολιτών, ανεξαρτήτως θρησκείας ή εθνοτικής ταυτότητας.