Η θέση 107 στην παγκόσμια κατάταξη για την ελευθερία του Τύπου για την Ελλάδα ίσως να μας κολακεύει κιόλας κι όποιος δεν καταλαβαίνει ,μάλλον έχει μπλέξει για τα καλά την δημοσιογραφία με τις δημόσιες σχέσεις. Όσοι προσπαθούν να ασκήσουν την πρώτη ζουν το 107 ειδικά τα 4 τελευταία χρόνια. Όσοι έχουν επιλέξει να υπηρετούν το δεύτερο παριστάνοντας και δηλώνοντας ότι κάνουν «δημοσιογραφία» παριστάνουν τους έκπληκτους και τους ενοχλημένους με την αξιολύπητη θέση που έχουμε στη λίστα για την ελευθερία του Τύπου…
Δημοσιογράφος δολοφονήθηκε, δημοσιογράφος πυροβολήθηκε , δημοσιογράφοι παρακολουθούνταν και δημοσιογράφοι δέχονται πάσης φύσεως επιθέσεις από «παραμάγαζα» εξουσιών επειδή δεν ακολουθούν τη «γραμμή» , δεν αναπαράγουν το «παραμύθι» και θέτουν ερωτήματα. Τις περισσότερες φορές αυτονόητα αφού όσα γίνονται στην χώρα τα τελευταία χρόνια είναι τις πιο πολλές φορές τόσο εξόφθαλμα παράτυπα ή και παράνομα.
Η προσπάθεια απαξίωσης δημοσιογράφων και μέσων ενημέρωσης που απλά προσπαθούν να κάνουν στοιχειωδώς καλά τη δουλειά τους είναι καθημερινότητα. Έχει αποδειχτεί μάταιη και τα «παραμάγαζα» θα πρέπει να καταλάβουν ότι υπάρχει πλέον ένα σημαντικό κομμάτι της κοινής γνώμης που στηρίζει όσα μέσα θεωρεί ότι δεν «παίζουν το παιχνίδι».
