Οπότε όλο το ενδιαφέρον τώρα είναι στο περιεχόμενο της εντολής.
Θυμίζω ότι έχω ζητήσει συνέχιση της προκαταρκτικής εξέτασης προς την κατεύθυνση της αναζήτησης των ποινικών ευθυνών των ιατρών που χειρίστηκαν τη νοσηλεία της Αντιγόνης Πανταζή. Το αυτό έχει ζητήσει και ο σύζυγος της Αντιγόνης, Αλέξανδρος Μιρμίρογλου, ο οποίος πλέον, εκτός από την ιδιότητα του υπόπτου, έχει ταυτόχρονα και την ιδιότητα του παριστάμενου προς υποστήριξη της κατηγορίας!
Θυμίζω ότι υπάρχει ένα κρίσιμο οκτάωρο μεταξύ της «απόλυτης ένδειξης διασωλήνωσης» και της μεταφοράς διασωληνωμένης της Αντιγόνης στη Μ.Ε.Θ. Έχω εξηγήσει ότι πουθενά οι ιατροί που κατέθεσαν ή το νοσοκομείο, δεν έχουν αναφέρει ότι η διασωλήνωση έγινε εγκαίρως (δηλαδή στις 12 το μεσημέρι της 21.8.2021, όταν είχαν λάβει και την άδεια-εντολή του εισαγγελέα υπηρεσίας να προχωρήσουν στη διασωλήνωση ακόμα και παρά τη θέληση της Αντιγόνης), αλλά καθυστέρησε η μεταφορά της στη Μ.Ε.Θ., λόγω έλλειψης κατά το οκτάωρο αυτό θέσης στη Μ.Ε.Θ. του «Ευαγγελισμού», αναμένοντας να αδειάσει κάποια θέση στο νοσοκομείο αυτό ή σε άλλο.
Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, σε όλα τα νοσοκομεία, πάντα γίνεται η διάκριση μεταξύ της ώρας που έγινε η διασωλήνωση στο δωμάτιο και της ώρας μεταφοράς του ασθενούς στη Μ.Ε.Θ., όταν η μεταφορά αυτή δεν γίνεται αμέσως. Είναι άλλωστε αυτό, το αντικείμενο της μεγάλης συζήτησης που γίνεται για τους ασθενείς που παραμένουν διασωληνωμένοι στα απλά δωμάτια επί ώρες ή και μέρες.
Είναι προφανές λοιπόν ότι η διασωλήνωση της Αντιγόνης έγινε στο δωμάτιο λίγο πριν τις 8 το βράδυ και η μεταφορά της στη Μ.Ε.Θ. έγινε στις 8, αλλιώς θα είχε γίνει ρητή αναφορά στο χρόνο διασωλήνωσής της στο δωμάτιο.
Το άλλο υπό διερεύνηση ζήτημα είναι γιατί ενώ, σύμφωνα με την βασική κατάθεση, η Αντιγόνη είχε απόλυτη ένδειξη διασωλήνωσης το πρώτον στις 12 το μεσημέρι της 21ης Αυγούστου 2021, της ασκείτο ψυχολογική βία να διασωληνωθεί (γιατί «αλλιως θα πέθαινε»), καθ’ όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα. Οι «δικαιολογίες» περί «διαβούλευσης» με την ίδια ή την οικογένειά της ενόψει του …ενδεχόμενου διασωλήνωσης, είναι επιεικώς απαράδεκτες και δεν μπορούν να σταθούν σε καμία σοβαρή ποινική διαδικασία, πολλώ μάλλον όταν από το περιεχόμενο της δικογραφίας αποδεικνύεται ότι ο ιατρός που κυρίως την πίεζε (και δεν την …»παρακαλούσε»), δεν της μιλούσε για κανένα ενδεχόμενο, αλλά κάθε φορά της έλεγε ότι αν δεν διασωληνωθεί (εκείνη τη συγκεκριμένη κάθε φορά ώρα), θα πέθαινε (επί τόπου).
Θα μου πείτε, δεν μπορούσε να αρχειοθετήσει τη δικογραφία ο εισαγγελέας Σπυρόπουλος ως προς εμένα και τον Αλέξανδρο, και να συνεχίσει την προκαταρκτική προς την κατεύθυνση που είχε …αποκλείσει η Σωτηρία Παπαγεωργακοπούλου με την εντολή της της 3.9.2021;
Η απάντηση είναι ότι θα μπορούσε, αλλά και αυτό που έκανε σωστό είναι δικονομικά, και ίσως σωστότερο ακόμα, ενόψει του ενιαίου της κρίσης για την υπόθεση.
Και σιγά άλλωστε μην έκανε το πρώτο…
Γιατί ήδη με αυτό που έκανε, σκόρπισε τις ελπίδες της εγκληματικής οργάνωσης και του παρακράτους για μία κακουργηματική δίωξη πριν τη συνέχιση της δίκης την 7η Ιουνίου, και την κρισιμότερη σε αυτό το στάδιο φάση της.
Είναι με δύο λόγια προφανές, ότι αν «έβγαινε», έστω και ελάχιστα, μία τέτοια δίωξη, ο συγκεκριμένος εισαγγελέας θα την είχε ασκήσει «για πλάκα». Καιρό τώρα, ή έστω ενόψει της 7ης Ιουνίου.
Είναι όμως γνωστό πια σε χιλιάδες ανθρώπους και σε όλον το νομικό κόσμο που παρακολουθεί την υπόθεση και έχει διαβάσει ολόκληρη τη δικογραφία μέσα από τη δημοσιοποίηση του περιεχομένου της από εμένα, ότι …»δεν βγαίνει». Και ότι αντιθέτως τα ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν από πλευράς «Ευαγγελισμού» είναι πολύ σοβαρά.
Έντρομοι και πανικόβλητοι, οργάνωση και παρακράτος, θα προσπαθήσουν να ψελλίσουν λόγια παρηγοριάς στους επίσης έντρομους και πανικόβλητους παρατρεχάμενους και ακολούθους τους, π.χ. ότι ο Σπυρόπουλος πάει να …»δέσει» την κατηγορία και άλλα τέτοια γελοία ή ό,τι άλλο κατεβάσει η άθλια κούτρα τους.
Η απάντηση είναι πάρα πολύ απλή:
Το «δέσιμο» θα ήταν δουλειά του ανακριτή, αν «έβγαινε» η δίωξη, ο εισαγγελέας το μόνο που είχε να κάνει ήταν να ασκήσει σκέτα νέτα την ποινική δίωξη. Η σύνταξη του κατηγορητηρίου είναι δουλειά του ανακριτή, όχι του εισαγγελέα. Δέκα δευτερόλεπτα δουλειά είναι για τον εισαγγελέα.
ΔΕΝ μπορούσε να το κάνει, ΟΥΤΕ ήθελε να έχει τη μοίρα που είχε ο συνάδελφός του Γιώργος Νούλης. Όσο το κράτησε, το κράτησε.
Οι μέρες της ομάδας του κτιρίου 16 τελειώνουν. Αύριο ελπίζω να έχει φτάσει η δικογραφία στο Πταισματοδικείο και να έχω στα χέρια μου την εντολή Σπυρόπουλου.
Για να δούμε τι έχει γράψει.
Είμαι πραγματικά πάρα πολύ περίεργος…
