Ανατριχιαστική η περιγραφή…
Σε μια συνέντευξη που μιλάει για όλους και για όλα, η Νέλλη Γκίνη εξομολογείται στην Αλεξάνδρα Τσόλκα για την αγαπημένη της φίλη Έλενα Ναθαναήλ.
«Η αγαπημένη μου φίλη, το «κολλητάκι» μου ήταν η Έλενα Ναθαναήλ. Η κούκλα μου! Τη θαύμαζα σε ότι έκανε. Ακολούθησα τον τρόπο σκέψης της. Όταν έμαθα πως ήταν στην αρχή μεγάλης περιπέτειεας, την πήρα τηλέφωνο. «Τώρα όλα ξεπερνιούνται. Μη στενοχωριέσαι». Με παρηγόρησε κιόλας! Ακούς; Περνάει λίγος καιρός, λέω ας πάρω να δω τι κάνει. Μου είπαν στο τηλέφωνο πως είχε «φύγει». Ούτε στο τελευταίο αντίο δεν πρόλαβα να πάω, να της πω πόσο την αγαπώ, πόσο μου λείπει, δεν κατάλαβα και δεν έτρεξα κοντά της».
Τι κολλητες και βλακειες μας λες,οι κολλητες δεν τηλεφωνιουντε καθε 6 μηνες,αλλα καθε μερα και πολλες φορες την ημερα.
Εσυ απο την μερα που εμαθες για την αρρωστια της μεχρι που πεθανε δεν πηρες ειδηση.