Μια απο τις πιο γνωστές αρτίστες της Ρωμιοσύνης στην Ανατολή ήταν οπωσδήποτε και η Ζωζώ Νταλμάς. Πληθωρική, με πολλές επιτυχίες σε θέατρο, τραγούδι και ενα ταλέντο που όλοι
αναγνώρισαν, αποτέλεσε ενα απο τα πιο γνωστά πρόσωπα που όλοι ήθελαν να ζήσουν και να γνωρίσουν.
Έχοντας περάσει 25 χρόνια απο τον θάνατο της, μετά απο πολλές βιογραφίες, ταινία μέχρι και ανέκδοτες φωτογραφίες απο την ζωή της, εξακολουθεί -μαζί με την Ρόζα Εσκεναζί να αποτελούν τους ζωντανούς θρύλους της Πολίτικης καλλιτεχνικής ζωής των περασμένων δεκαετιών που συνεχίζουν να υπάρχουν στο προσκήνιο.
Εδώ έχουμε συγκεντρώσει συνοπτικά κάποιες πληροφορίες για το πρόσωπο της Ζωζώς η οποία συνεχίζει και μας εμπνέει κάτι απο τα όμορφα -αν και δύσκολα παλαιά χρόνια…
H Zωζώ Νταλμάς συνεργάστηκε με την εταιρία Ipek Films και το 1929-1936 πραγματοποίησε 8 συνεργασίες όπου βγήκαν 7 ταινίες στις οποίες είχε βασικούς ρόλους.
Το Τουρκικό κοινό της εποχής της είχε επιφυλάξει θερμή υποδοχή, αφ’ενός γιατί μέσω του προσώπου της -πέρα απο τις δύσκολες πολιτικές συγκοιρίες της εποχής υπήρχε η ιδέα του πολυπολιτισμού στην Τουρκική κοινωνία και δή στην Κωνσταντινούπολη, και αφ’ετέρου γιατί είχε γίνει πολλές φορές εξώφυλλο σε
περιοδικά και σε μέσα, ενώ η σχέση που διατηρούσε με τον Κεμάλ της έδινε την απαραίτητη ώθηση ώστε να πραγματοποιεί βήματα.
(Φωτογραφικό απόσπασμα απο την ταινία »Cici berber» του 1933 όπου διατηρούσε βασικό ρόλο).
Φωτογραφικό ενσταντανέ της Ζωζώ Νταλμάς σε μια απο τις πρεμιέρες ταινίας στην οποία είχε βασικό ρόλο.
Το απόσπασμα είναι από την κινηματογραφική λέσχη της Πόλης περί το 1935.
ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΖΩ ΝΤΑΛΜΑΣ
Αγώνας για επιβίωση, σκηνή-παρασκήνια, έρωτες, ειδύλλια, περιπέτειες και ματαιότητες.
Αυτός είναι ο άξονας του βιβλίου για τη Ζωζώ Νταλμάς που ετοιμάζουν ο Βασίλης Κολοβός, ηθοποιός – συγγραφέας, φίλος της Ζωζώς από το 1976, ο Δημήτρης Ιβάνωφ, χορευτής – χορογράφος, φίλος της Ζωζώς από το 1955, με τη βοήθεια της νεαρής ηθοποιού και ιστορικού – θεατρολόγου Λίλας Σταμπούλογλου και τη νομική αρωγή της δικηγόρου Σωτηρίας Γκιζάνη.
Είναι μια ξεχωριστή και συγκλονιστική ιστορία η ιστορία της Ζωζώς, της θρυλικής πρωταγωνίστριας της ελληνικής οπερέτας (όπως η ίδια δήλωνε) ενώ είχε διακριθεί και σε άλλα είδη θεάτρου, όπως και στον κινηματογράφο.
Ατίθαση, τολμηρή, απρόοπτη, αθυρόστομη, αλλά πάνω απ’ όλα ανθρώπινη. Από πού κληρονόμησε όλη αυτή την εκρηκτική προσωπικότητα ; Από τον Τσερκέζο παππού της που ήταν γλεντζές, γυναικάς, εκκεντρικός, Ασίκης ; Από τη Ρουμάνα γιαγιά της ;
Από τους Μακεδόνες γονείς της ; Άγνωστο. Από τη γέννηση της στην Κωνσταντινούπολη και τα 12 πρώτα χρόνια στη Θεσσαλονίκη μέχρι το τελευταίο αντίο από τούτη τη σύντομη ζωή, η Ζωζώ τη γεύτηκε όσο, ίσως, καμία άλλη γυναίκα. Έζησε μια πλούσια ζωή χωρίς φραγμούς και προκαταλήψεις και πέθανε στο γηροκομείο.
Το βιβλίο βασίζεται στο πλούσιο αρχειακό υλικό – προγράμματα, εφημερίδες, περιοδικά – προσωπικές αφηγήσεις και δεκάδες φωτογραφίες, που η ίδια κληροδότησε στον πιστό της φίλο Δημήτρη Ιβάνωφ με ιδιόγραφη διαθήκη, που δημοσιεύτηκε από το μονομελές πρωτοδικείο Αθηνών, ένα υλικό που φωτίζει άγνωστες πλευρές της ζωής της.
Μεγάλο κομμάτι του ελληνικού λαού γνωρίζει τον θυελλώδη έρωτα της με τον Κεμάλ Ατατούρκ. Γι’ αυτόν τον έρωτα πολλοί την κατηγόρησαν και λίγοι την επαίνεσαν, κάτι που ήταν αδιάφορο για τη Ζωζώ.
Ελάχιστοι όμως ξέρουν ότι στη Γκεστάπο δεν κατέδωσε συναδέλφους της, με αποτέλεσμα από το πολύ ξύλο να χάσει το παιδί που είχε μέσα της κι ήταν τεσσάρων μηνών, ούτε ότι βάφτισε δεκάδες ορφανά ή μη παιδιά, ότι πάντρεψε και προίκισε δεκάδες άπορα ζευγάρια, ότι επιδιόρθωσε ολόκληρο γηροκομείο, ότι βοήθησε πολλούς συναδέλφους της, ακόμα και στο τέλος της ζωής της από την πενιχρή της σύνταξη.
Είναι πολύπλευρη και πολυδιάστατη η ζωή της Ζωζώς κι αυτή θέλουμε να φωτίσουμε με αυτό το βιβλίο.
