ΤΩΡΑ: ΝΕΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ στην υπόθεση του Βαγγέλη Γιακουμάκη – Το εύρημα της ιατροδικαστικής έρευνας και τι αξιολογεί η ΕΛ.ΑΣ.

Ίχνη «δισταγμού» πριν από το μοιραίο πλήγμα, τα οποία εντοπίστηκαν από τις αρμόδιες αρχές στον δεξιό καρπό του άτυχου Βαγγέλη Γιακουμάκη, δίνουν μία νέα δραματική διάσταση στον θάνατο του 20χρονου σπουδαστή της Γαλακτοκομικής Σχολής Ιωαννίνων αλλά ταυτόχρονα διευκρινίζει πολλά στοιχεία για τον τρόπο με τον οποίο έχασε τη ζωή του. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, της τοπικής ιστοσελίδας epirusgate στο χέρι του 20χρονου βρέθηκε τουλάχιστον μία αμυχή από μαχαίρι που αποδίδεται, όπως λένε αστυνομικοί, σε μία πρώτη αποτυχημένη προσπάθεια να κόψει τις φλέβες του, την οποία βέβαια σταμάτησε λόγω των δισταγμών της τελευταίας στιγμής και του ενστίκτου επιβίωσης. Όμως αμέσως μετά, κατά τις εκτιμήσεις των αρχών, φαίνεται να πήρε τη δύναμη και να έκοψε με το μαχαίρι βαθιά τις φλέβες του σε κοντινό σημείο προς τον καρπό του .Σύμφωνα με τις ίδιες εκτιμήσεις, ο άτυχος σπουδαστής έμεινε για 2-3 λεπτά ζωντανός, έχασε τεράστιες ποσότητες αίματος, πιθανόν περπάτησε για μερικά μέτρα και ύστερα σωριάστηκε στο σημείο όπου βρέθηκε νεκρός έπειτα από 38 ημέρες, στην οδό Μαβίλη, σε απόσταση 800 μέτρων από τη σχολή του. Το εύρημα αυτό της «αμυχής» του δισταγμού, πέρα από τη δραματικότητα των στιγμών του κρητικού σπουδαστή, αναδεικνύει κατά τους μελετητές της υπόθεσης δύο ακόμη σημαντικά σημεία: «Πρώτον, ότι ο 20χρονος είχε την εντυπωσιακή αποφασιστικότητα, παρά την αρχική κίνηση να αποφύγει κάτι τέτοιο, να θέσει τέρμα στη ζωή του αφού θεωρούσε ότι δεν μπορούσε να αντέξει την πίεση που του ασκείτο, δείγμα της οριακής ψυχικής κατάστασης στην οποία βρισκόταν. Δεύτερον, ότι αυτές οι αμυχές δισταγμού, που έχουν εντοπισθεί και σε άλλες περιπτώσεις αυτοχειρίας με τον ίδιο τρόπο, εξαϋλώνουν τις πιθανότητες ο θάνατος του σπουδαστή να επήλθε από εγκληματική ενέργεια, με παρέμβαση τρίτου ατόμου».

Η εκτίμηση των αστυνομικών

Την ίδια ώρα οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. ερευνούν τι ήταν αυτό που ώθησε τον νεαρό να προχωρήσει σε αυτή την κίνηση και εξετάζουν -εκτός από τα θέματα των καψονιών- αν ήταν θύμα εκβίασης από συμφοιτητές του για κάποιους «προσωπικούς λόγους». Όμως οι αστυνομικοί εξακολουθούν να θεωρούν ιδιαίτερα κρίσιμες τις εκτενείς συνομιλίες που είχε με συγγενείς του τη βραδιά πριν από την εξαφάνιση του αλλά και το πιο προηγούμενο βράδυ. Αντιθέτως οι συνομιλίες στις αρχές Φεβρουαρίου και τον Ιανουάριο ήταν κατά πολύ μικρότερης διαρκείας.Οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. επισημαίνουν ότι «ο συνδυασμός της διάρκειας αυτών των κλήσεων, του γεγονότος ότι η οικογένεια του άτυχου παιδιού έκανε μέσα σε λίγη ώρα δήλωση εξαφάνισής του αλλά και ότι ο 20χρονος δεν άφησε κανένα σημείωμα που να εξηγεί τους λόγους του απονενοημένου διαβήματος, μας προσδιορίζει ένα βασικό ερώτημα: Μήπως σε κάποιους είχε εκμυστηρευτεί τις προηγούμενες ημέρες την πρόθεσή του να αυτοκτονήσει και τους είχε εξηγήσει τους λόγους; Μήπως γι’ αυτό ήταν εκείνοι ανήσυχοι και ο ίδιος δεν έγραψε τίποτα θεωρώντας ότι όσοι έπρεπε να ξέρουν ήδη γνωρίζουν τους λόγους και ένα σημείωμα ήταν «περιττό»;»

Περιπτώσεις αυτοχειρίας σύμφωνα με τους ιατροδικαστές

Γράφει ο Γρηγόρης Λέων, Ιατροδικαστής-Πρόεδρος της Ελληνικής Ιατροδικαστικής Εταιρίας

Σε κάθε υπόθεση η ιατροδικαστική διερεύνηση περιλαμβάνει την αυτοψία (του χώρου), τη νεκροψία και τη νεκροτομή (στο νεκροτομείο) και τις λοιπές εργαστηριακές εξετάσεις (τοξικολογικές, ιστολογικές, DNA κ.α). Το μαχαίρι θεωρείται ένα όργανο νύσσον και τέμνον. Κατά την αυτοψία, όταν έχουμε ένα θάνατο προκληθέντα από μαχαίρι, συχνά ανευρίσκεται στο χώρο αρκετή ποσότητα αίματος. Στις αυτοκτονίες το μαχαίρι συνήθως ανευρίσκεται πλησίον του θύματος. Αντίθετα, σε περίπτωση εγκληματικής ενέργειας το μαχαίρι μπορεί και να μην βρεθεί στο χώρο του εγκλήματος. Επίσης, σε εγκληματικές ενέργειες είναι δυνατόν το μαχαίρι να ανευρεθεί πλησίον αλλά να έχει πλυθεί. Εάν πρόκειται για εγκληματική ενέργεια, αυτή συνήθως προϋποθέτει κοντινή απόσταση επαφής μεταξύ του θύματος και του θύτη, οπότε μία ενδελεχής εξέταση των ενδυμάτων και του σώματος του θύματος πιθανά να μας δώσει σημαντικά στοιχεία.

Κατά τη διαδικασία της νεκροψίας- νεκροτομής  γίνεται, μεταξύ άλλων, αξιολόγηση του σχήματος και των χαρακτήρων των χείλεων του τραύματος, του αριθμού και της θέσης τους, καθορισμός της κατεύθυνσης τους και αναγνώριση του οργάνου. Ειδικά ως προς τον αριθμό και την θέση των τραυμάτων, υπέρ της αυτοκτονίας συνηγορεί η ανεύρεση πολλών τραυμάτων σε θέσεις που εξυπηρετούν μία τέτοια πρόθεση. Στις περιπτώσεις αυτές συνήθως παρατηρούνται πολλαπλές επιπόλαιες τομές, καθώς και μία μεγαλύτερη που έχει γίνει σε κάποια καίρια για τη ζωή του σώματος και που έχει επιφέρει τελικώς και το θάνατο.

Τα πολλαπλά μικρά τραύματα με φορά και κατεύθυνση σχεδόν παράλληλη μεταξύ τους και ποικίλου βάθους καλούνται ως «τραύματα δισταγμού». Τα τραύματα με μαχαίρι στους καρπούς συνήθως δεν αρκούν να προκαλέσουν το θάνατο, αφού δεν τέμνονται οι αρτηρίες της περιοχής και η τομή αφορά σχεδόν πάντα το δέρμα και τα μαλακά μόρια. Σε περιστατικά ανθρωποκτονίας μελετώνται ενδελεχώς οι άμεσες θανατηφόρες πλήξεις και τα «τραύματα άμυνας», καθώς συνήθως το θύμα προσπαθεί με τα χέρια του να ακινητοποιήσει τα χέρια του δράστη ή να αποτρέψει την επίθεση.